ჭიქა ჭითელი ღვინო (1 თავი)

ერთ მშვენიერ დღეს, თუკი ადამიანი ნამდვილ გრძნობებს ამოაფრქვევს დალაგებულ-მოწესრიგებული საგნებიც კი ქაოსში გაეხვევა. ადამიანი ვერ იარსებებს უსიყვარულოდ. ქალ-ვაჟური სიყვარული ხომ საოცრებაა. ისე უცებ შემოვა შენში ვერც გაიგებ. და რომ მიხვდები უკვე, უკან

პოლიტიკის თეორია [ნაწილი მეცამეტე]

ცხოვრება გრძელდება, ამაში ეჭვის შეტანაც კი დანაშაულია. ჟრუანტელად გივლის შენი გადაწყვეტილებები, გიკვირს - როგორ შეგეძლო იმის ჩადენა, რასაც აპირებდი. გიკვირს, როგორ ცდილობდი გამარჯვებას მაშინ, როცა ბევრად მკაცრად ამარცხებდი საკუთარ თავს. გიკვირს,

აფერისტი მაჭანკალი –7– (დასასრული)

''გზატკეცილზე მე და ის მივაბიჯებთ! იტალიელი შურისმაძიებელი და მთიული! შეიძლება მართლაც ვგავარ ქარს... შეიძლება ისიც არ ჰგავდეს მთიულს, მაგრამ ამას რა მნიშვნელობა აქვს! ჩემთვის ამ წუთებში მხოლოდ ორი რამ არსებობს! გზა და ჩვენ!''

წარმოუდგენელია, მაგრამ მიყვარხარ (2)

სიცივეს გძნობდა მაგრამ ძილს თავს ვერ აღწევდა, შემდეგ ხელში აიყვანეს და სასიამოვნო სურნელით აივსო ფილტვები, თან გათბა, ცხვირი მაისურზე გაუხახუნა და კომფორტულად მოეწყო უცნობის მკლავებში,თუმცა მალევე დასვეს საწოლზე .შემდეგ ფუმფულა საწოლში განაგრძო ძილი

13 თვე (17)

ბედნიერება ორ ადამიანშია.. იმ ორ ადამიანში, რომელიც ღმერთმა ერთმანეთისთვის მოავლინა.. მჯერა ბედნიერების.. დიდი ბედნიერების და იმ შეცდომებისაც, რომელსაც უნებლიედ ჩავდივართ. შეცდომებია, რომელსაც ყველაზე ტკბილი ბედნიერების შედეგები მოჰყვება.

ბაიკერი ლინდა დაბრუნდა XI

გაბრაზდა ლინდა და ბალიშში თავი ჩარგო. ნიკსონის ბაბუა განთქმული იყო ცოლების რაოდენობით, სასაცილოა მაგრამ მას ზუსტად ათი ცოლი ჰყავდა, არც მეტი და არც ნაკლები. მის შვილიშვილს კი რომელიც ერთადერთი ჰყავდა, მესამე ცოლის ხელში ვაჟიშვილისგან, ეს სასაცილოდ

თანამედროვე ურჩხულის ოდნავ შერეკილი პრინცესა(7)

სესილი - სესი, არ გინდა დღეს სადმე წავიდეთ, ნიაც წამოიყვანე? მე კი ბიჭებს ვეტყვი, ანასაც დავპატიჟებ და რავიცი რა. - მითხრა ლაზარემ და თმებზე ხელი გადამისვა..

არ შეგიყვარდეს. (დასასრული).

  ოთახიდან გავედი და ლუკას დავემშვიდობე. ისეთი აღელვებული სახე მქონდა, წასვლის მიზეზი არ უკითხავს. არ მახსოვს როგორ ჩავჯექი მანქანაში, როგორ მივედი საავადმყოფოში. მხოლოდ თეთრი პალატა მიდგას თვალწინ. იქ ჩემი ანუკა წევს, დასახიჩრებული.

სფეარმენთის ეფექტი (თავი5)

რადგან ჯერ სექტემბრის დასაწყისი იყო,თბილისში საშინლად ცხელოდა.ამიტომ ბიჭებმა შემომთავაზეს ბასეინზე გაგრილება.მეც მეტი რა მინდოდა,სადაც ისინი იყვნენ,იქაც მე უნდა ვყოფილიყავი.ცხოვრებაში ალბათ ყველა სტილის ქალს უნდება,რომ მხოლოდ ერთხელ მაინც შეძლოს და

გვირილების სურნელი (სრულად)

თათიამ უღონოდ ამოიხავლა. მერე ძლივს მოიკრიბა ძალ-ღონე და ხმამაღლა თქვა,ისე რომ მისი დაუძლურებული ხმა ანდრონიკემდე მისულიყო. -ხვალ მივფრინავ ანდრონიკე,ღამის სამზეა ფრენა. დაგელოდები... ბიჭმა ამოიგმინა. უნდოდა მიეხედა,მიბრუნებულიყო და მაგრად მოხვეოდა