მამიკოს ფულებით განებივრებული გოგონა.. 3

დილით, რომ გაიღვიძა ლოგინზე იწვა.. გაკვირვებული მისჩერებოდა ჭერს და ფიქრობდა სანდროზე.. „მოკეტე მარიამ! მოკეტე!“ - შემოუტია თავის თავს და ადგა.. წყალი გადაივლო და მოკლე ხალათით გავიდა.. 8 საათი იყო, ამიტომ ეგონა არავის ეღვიძებოდა, თან შაბათი იყო,

მაგიაზე შეყვარებული 9

ტყიდან კი გავედით, მაგრამ ქალაქამდე ფეხით ვერ წავიდოდით, ძალიან შორს იყო.მეც გამვლელ მანქანებს დავუწყე ხელის ქნევა. - რას აკეთებ? გაბრაზდა გაბრიელი. - ქალაქამდე ვინმემ უნდა წაგვიყვანოს, სხვა გზა არ არის. გამვლელი მანქანა გაჩერდა. - საით მიდიხართ?

ავტო მრბოლელი (9)

დავემშვიდობედა სახლში წავედი,სახლში მისულს ყველა მისაღებში დამხვდა და სახლი დასალაგებელი იყო სიგარეტის და სასმლის სუნი იდგა,ბავშვებს ესრთმანეთზე ეძინათ, გასაღები იქვე დავდე და ფანჯრები გავაღე, დალაგება დავიწყე,დაახლოებით 1 სათი მოვანდომე ბავშვებს

უსიყვარულოდ [7-8]

-უკაცრავად? შემიყვარდი? მე შენ არც კი გიცნობ კარგად და როგორ შეიძლება შემყვარებოდი ? ძალიან გთხოვ ნება იბოძე და შენი ხელები მომაშორე, (ნიკამ ჩემი ბრძანება შეასრულა) და აღარ გაბედო კდიევ მაკოცო. ნიკა ჩუმად იყო, ფიქრობდა, მაგრამ რას ფიქრობდა ღმერთმა

სიყვარულის ძალა (5 თავი)

-შეიძლება ვილაპარაკოთ? ხმას ვერ ვიღებდი, არ ვიცოდი რა მეთქვა. -გთხოვ,-ისევ თვითონ გააგრძელა.ისეთი წყლიანი თვალები ქონდა, თბილი გამოხედვა, უარი ვერ ვუთხარი, თან მეც მინდოდა გარკვევა რაღაცეების.-კარგი,- ვუთხარი და დამთავრებული არ მქონდა რომ კარები

წვიმაში გარეთ 28 თავი

სავარძელში ვიჯექი და ცხელ ჩაის ფინჯანზე ხელებს ვითბობდი,ჩემდა გასაკვირად არ მიტირია,იმდენი ცრემლი ვღვარე კორინთელების გამო უბრალოდ აღარ შემეძლო.ოთახში ლექსო შემოვიდა და ჩემს პირდაპირ ჩამოჯდა. -ან უნდა ვილაპარაკოთ

მადლობა უცნობ ქურდს..ლამაზი love story სთვის 9

შესვენებაზე მე და ტატომ ყავა დავლით კაფეში... -რა კარგია ჩემთან რომ ხარ ანნნ -ხო კარგია..მალე უნდა წავიდე სამსახურში საღამოს გნახავ.გასაღებს მოგცმ და ჩემი მანქანა წამოიყვანე სახელოსნოშია და საღამოს სამსახურში გამომიარე , ვუთხარი ტატოს და წამოვდექი

მე შენთან მოვალ...

შენს ფანჯარასთან, გარიჟრაჟზე, მზის სხივად მოვალ, ღამის წყვდიადში შემოსეულ შევმუსრავ ეჭვებს, სანამ ბნელეთის ლეგეონით დაისი მოვა, მინდა სითბოს და ნატვრას შუა თვალებში გეწვე.

შიში

"მეშინია. სიცოცხლის, სიკვდილის არარაობისა კი არა, ისე წასვლის, თითქოს არც არასოდეს მეარსებოს."ალბათ ყველას სურს რომ მისი წასვლის სემდეგ ბევრმა გაიხსენოს.ახლა კი დაუსვით საკუთარ თავს შეკითხვა რომ იცოდე,ხვალ ვეღარაფერს ნახავდი,უეცრად ყველაფერი

იქ სადაც ოცნებები ხდება 1

-თქვენ ორსულად ხართ, აი თქვენი შვილი ამ პატარა წერტილს ხედავთ? აღფრთოვანებისაგან ხმას ვეღარ ვიღებდი,მხოლოდ ერთი სურვილი მკლავდა, როდის ვეტყოდი ჩემს მეუღლეს ახალ, სასიხარულო ამბავს... საავადმყოფოდან გამოსულს მხოლოდ სამი სიტყვა ჩამესმოდა ყურში "თქვენ