შევხვდებით... (5) დასასრული
ამის წერა ტკბილი მოგონებების გასახსენებლად დავიწყე და სიამოვნებით გამოვტოვებდი იმას, რაც ახლა უნდა დავწერო და საერთოდ სიამოვნებით გავწყვეტდი წერას, მაგრამ არ მაქვს უფლება ჩემი სიტორიის ფინალი არ მოგიყვეთ. ჩემს ისტორიას „ შევხვდებით“ ვუწოდე, რატომვნებებზე ეჭვიანი (დასასრული)
-მიყვარხარ..მაგიჟებ! ეს სიყვარულზე მეტია! წყალივით მინდიხარ! მიყვარხარ იმაზე მეტად,ვიდრე რომეოს უყვარდა ჯულიეტად...ვიდრე კვაზიმოტოს ესმერალდა,ვიდრე ტეარიელს ნესტანი...ვიდრე შოთას თამარი!-ძლივს ამოისუნთქა..არ ველოდი ამას,არ ველოდი...სიყვარულის ძალა (2 თავი)
-გამარჯობა!-მომმართა და მომაშტერდა. -გაგიმარჯოს!-ვუპასუხე ზრდილობის გამო და შევნიშნე ულამაზესი მწვანე თვალები. რაღაც დამემართა, დავიბენი. ასე არასდროს მომსვლია. სწრაფად მოვედი გონს და სანამ რამეს მეტყოდა გზა გავაგრძელე.ჩანახატი (34 თავი)
რა შეიძლებოდა ამისთვის დაგერქმია? ირონია, უბედობა, შოკის მომგვრელი დასასრული?! სულ რაღაც ერთი დღის, ერთიც არა, ნახევარი დღის, თორმეტ საათიან მონაკვეთში შეიცვალა ყველაფერი, ასეთ ფინალზე არ ოცნებობენ. ექიმებს დააგვიანდათ, ლიკა უკვე გარდაცვლილიცივილიზებული პრიმიტიულობა
ოდესმე თუ დავფიქრებულვართ ამ საკითხზე სერიოზულად? მიპასუხებთ, რომ არა, რადგან ეს უდაოა! მოდით, მაინც დავფიქრდეთ: სწორედ ეს "პრიმიტიული ადამიანი", რომელსაც ასე დაუნდობლად ვასწორებთ მიწასთან, გახდა საფუძველი ჩვენი დღევანდელი რეალობის; თანამედროვეესეც ხომ პოეტურია 3
საღამო ხანი იყო დაძინებას ვაპირებდი და ვიფიქრე საბოლოოდ შევამოწმებ ტელეფონს თქო,ამ დროს ვნახე ერთი შეტყობინება იყო მოსული მაგრამ აზრადაც არ გამივლია,რომ ალექსანდრე შეიძლება ყოფილიყო და ჩემდა გასაკვირად ზუსტად ის აღმოჩნდაავტო მრბოლელი (4)
ჩემკენ მოიწია და ტუჩებზე მაკოცა მოშორებას ვცდიოლობდი მარა ის ჩემზე ძლიერი იყო,როგორციქნა დამანება თავი და მაშინვე შეტევაზე გადავედი -მე რა გითხრი შე იდიოტო აღარ მომეკარო თორე ჩემს თავზე პასუხს არ ვაგებ-კიდევ ერთი გემრიელად ვუთავაზე დადაეწყობიან დღეები და გადიან გაღმა (მესამე თავი)
ბევრი წუწუნი აღარ დამიწყია, მივხვდი, რომ აზრი არ ჰქონდა მასთან ლაპარაკს და ტყუილად ენას ხო არ დავიღლიდი არა? დავიწყე ჩემი თავის გამართლება, ისე თითქოს მე არ მინდოდა მასთან ერთად წასვლა.If You Want Me (სრულად)
მე ვხვდებოდი , რომ მისი მიტოვება , ყველაზე საშინელი ქცევა იყო, მე ვხვდებოდი რომ ის უნდა გამებედნიერებინა და მიმეცა მისთვის ის, რაც მას ასე ძალიან აკლდა, სითბო, მზრუნველობა, ერთგულება,სიყვარული. მე უნდა ვყოფილიყავი მისი მეგობარი, ახლობელი, უნდამოსამსახურის ქალიშვილი.[5]
-არა,როგორ შეიძლება მშვიდობა იყოს? -რამე ხდება? -ახლახანს ბექამ სავახშმოდ დამპატიჟა -ბექა ვინ არის?-გაკვირვებით იკითხა მარიამ,ცხადია,მან ხომ არ იცოდა,ელამ იგი იმ ღამით გაიცნო,როდესაც მარია ლუკამ წაიყვანა -არ ვიცი,მგონი ლუკას მეგობარია..-ვითარებატესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.





გჯერათ ბიჭის და გოგოს მეგობრობის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.