უდანაშაულო სიყვარული (თავი 5)

ორი წელი იმაზე უფრო ადრე გავიდა ვიდრე რომელიმე მათგანი ელოდა, ან არც ელოდა არავინ უბრალოდ დრო მიდიოდა და ვერც დამჯდარი ელემენტი ვერ აჩერებდა საათზე მამოძრავებელ ისრებს.ყველაფერი თავის მწყობრში იდგა, ან იქნებ იმიტომ ,რომ ეს მწყობრი არც არასდროს

ისევ შემიყვარე... თავი (30) ნაწილი (2)

ვიყავი თუ არა ბედნიერი? თვითონაც არ ვიცოდი,უბრალოდ ეს იყო რაღაც საოცარი შეგრძნება,იმის გაფიქრებაც კი,რომ ისევ ისევ მომეხვეოდა,გამიღიმებდა და გულში ჩამიკრავდა სიამოვნების ტაოს მაყრიდა სხეულზე.როგორ ჰგავს სიყვარული გაზაფხულის ცვალებად დღეს, რომელსაც

ვნება აშლილნი ..21..

,,ეგრეა, ადამიანი რასაც კარგავს, ორი იმდენს პოულობს. მთავარია ნაპოვნს გაუფრთხილდე, მთავარია იმაათთან იყო, ვინც გვერდზე გყავს, ან სხვაგან არის. მნისვნელობა არა აქვს, ეს ოჯახისწევრია თუ სხვა, მთავარია გყავს და ეს ყოლა გაძლიერებს“ სწრაფად მოწესრიგდა,

ჩვენ

მოდი ბედისწერას აზრი შევუცვალოთ არ მივცეთ უფლება ერთმანეთს დაგვაშოროს, დანაშაული ჩავიდინოთ... რევოლუცია მოვახდინოთ რომლის გადატრიალების შემდეგ ჩვენს მიერ ჩადენილ დანაშაულს სიყვარული განაჩენს გამოუტანს. მჯერა სიყვარული

ლამაზმანი (ნაწილი 12

სანამ სახლამდე არმივედი ადგილიდან არ დაიძრა იდგა და მელოდებოდა,ვუღიმოდი და ისიც მიღიმოდა, ერთი მხრივ მეშინოდ კიდეც,რადგან არმინდოდა,ამ ყველაფრის მერე ეს ჩემთვის ძალიან ძნელი იქნებოდა,მაგრამ უნდა მეცადა ცხოვრებამ მეორე შანსი მომცა და არ მინდოდა ამ

გჯეროდეს ჩემი (10)

დილით ნიკას ზარმა გამაღვიძა -რაიყო? -პრინცესა გაგაღვიძე? -კი, რამე მოხდა? -შენი საჩუქარი ჩამოვიდა და მალე მოგიტანენ სახში. -მართლა კარგი წავალ მოვემზადები გკოცნი. ტელე უცებ გავთიშე შხაპი მივიღე ჩავიცვი და დაბლა ჩავედი აი კარებზე ზარია და უცებ გავაღე

შუაღამის მუზა

დღეს იუბილარი ვარ,ყოველი დაბადების დღე ჩემში ბედნიერებას იწვევს და ვერ გამიგია სხვების ვინც ამ დღეს მოსაწყენად ატარებს. თუ ბევრი არაფერი, ჩემთვის ის მაინც სიამოვნების მომგვრელია, რომ ამ დღეს ყველა თბილად მეპყრობა და უსაზღვრო სიყვარულს ვგრძნობ,

ხმამაღალი ნათქვამი (თავი მეორე)

როდესაც ვიბადებით იმ წუთიდან სიცოცხლის ბოლომდე ჩვენ ვეძლევით იმ ტანჯვას რაც ადამიანისთვისაა განკუთვნილი. 2015 წლის 13 მარტი. ღამე გავათენე და ფიქრებს მივეცი თავი,მარტოობაში დავიწყე ფიქრი და დავიწყე წერა.

16 ივლისი (ნაწილი მეოთხე)

კიდევ დიდ ხანს ვიჯექი იქ და მეღიმებოდა. მერე ლანასთან ავედი.რაღაც ფილმი ჩართო და ჩამეძინა.გაბრაზდა და მეჩხუბა. -აუშენთან ერთად აღარასდროს აღარ ვნახავ ფილმს. -კარგი რა,ხელს ხომ არ გიშლიდი რატო შემჭამე. -ნახე რა,კიდევ აქეთ აქვს პრეტენზია! ხვრინავდი.

თვალები ჰქონდა საოცრად სევდიანი (სრულად)

"ყველას ცხოვრებაში გამოჩნდება ისეთი ადამიანი, რომლის შემდეგაც სხვანაირი ხდები. არ აქვს მნიშვნელობა ის დიდ ბედნიერებას მოგიტანს თუ დიდ ტკივილს, მაგრამ ისეთი, როგორიც იყავი, ვერასოდეს გახდები.