ისევ წვიმს

ისევ წვიმს, ისევ ცრის, ცა ტირის, ქარიც ქრის, გაჰკივის, დამცინის ემიგრანტს, გულს მიკლავს, ცულს მირტყავს, ტვინს წამლავს, ეულს მკლავს, სულს მიწვავს

სიმართლე სიცრუეში (თავი 3)

ჩაი გაცივდა, ოთარი მუქ სავარძელში იჯდა და შუაღამინდელ ზარზე ფიქრობდა. რატომ დარეკა? ამ კითხვას პაასუხი მალევე გასცა -ის მარტოა-ჩაილაპარაკა თავისთვის და ირგვლივ უთავბოლოდ მიმოფანტულ ქაღალდებს დახედა. გახუნებული ხის მაგიდაზე დაგდებულ შავ-თეთრ ფოტოს

დაიკო...

არ ვიცი ჩემი დასვენება როდის იქნება, ამოვა მზე და განმიმარტავს გუშინ რა იყო...

მკვლელი ანგელოზები. (12)

-ხო,სწორედ მიხვდი . კარგი იქნება თუ ის სწორედ იმ ადამიანის გვერდით იქნება ვინც მას მართლა მოუფრთხილდება და შეიყვარებს. თავდაჯერებულმა უყოყმანოდ მიპასუხა,რაზეც ჩემს ბრაზს ვეღარ მოვერიე და საყელოში ვწვდი ,შემდეგ კი გავაფრთხილე!

წვიმა თუ ცრემლი?

ერთი წვიმის წვეთი რამდენი გრამია? იწონება კია? სიგრძე,მასა რამდენია მისი.ერთი პატარა,გამჭირვალე წყლისებრი ფერის სითხე რომელიც ციდან იწონებს თავს.

“მოდი ვითამაშოთ” 3 თავი

რომანი ეხება გოგონას, რომელიც შემთხვევით გახდება სასტიკი თამაშის მონაწილე, მისი სიცოცხლე საფრთხეშია. ამ საფრთხიდან კი უსიმპათიურესი პილოტი იხსნის.

მკურნალი

-მაჩვენეთ- ცივი ხელები შეახო და ბამბით ფრთხილად მოწმინდა სისხლი, შემდეგ კი ბინტით სეუხვია -შეხვევა რა საჭიროა ნაკაწრებია. -სისხლი გდით... -არაუშავს...-თავი ისევ არ აუწევია -ვაჩე... ისევ ბოლომდე არ გაველურდეთ- სიცილით ააწევინა თავი და ჩვეული უდარდელი

როცა გიყვარს, ცა სულ სხვა ფერია ( დასასრული)

ახალი წლის მოახლოება ადამიანებს ახალ იმედებს უსახავს... თუ ფიქრობს, რომ ძველი წელი ისეთი არ გამოდგა, როგორსაც ფიქრობდა, ახალი წელი მას ახალ მომავალს პირდება... არავინ იცის, ის უკეთესი იქნება თუ არა, მაგრამ ახალი წლის ღამეს როდესაც საათი თორმეტჯერ

Don't judge a book by its cover (სრულად)

,,არ განსაჯო ადამიანი ერთი შეხედვით“, ალბად ყველას ხშირად გვითქვამს ეს სიტყვები, ან გვირჩევია მეგობრისთვის, რომ წინასწარი დასკვნები არ გაეკეთებინა პიროვნებაზე, თუმცა სინამდვილეში ადამინები სწორედ პირველ ჯერზე ტოვებენ ჩვენში ყველაზე მეტ

გრძელი, წითელი ძაფები (თავი 1)

"თბილისში აცივდა... სწორედ ისე შემოაწვა ქვეყანას სუსხი, როგორც შინაგან გრძნობებს. მათი ყოველთვის ოცნებების ნაპრალებში იყო ჩამალული, სადაც თავს არიდებდა სამყაროში არსებულ სიტუაციას და უღრმავდებოდა ღრმა, სულიერ ფენებს. ბათუმსაც თოვლის საფარი ჰქონია