მე ვტიროდი...

მე ვფიქრობდი მასზე როდესაც მის თავში ერთხელაც არ გაელვებულა ჩემზე აზრები მე ვუხსნიდი ყველაფერს როდესაც მას არ უნდოდა ჩემი მოსმენა მე ვტიროდი როდესაც ვიცოდი რომ არ იყო ამის ღირსი არ მინდოდა არასდროს მისი დაკარგვა როდესაც ის ჩემს დაკარგვაზე არც კი

თეთრი ანგელოზი - 3

ძლივს შეიკავა. - რომელი ხარ ? - სერიოზული ტონით კითხა და ქვედა ტუჩზე კბილები მიიჭირა , რომ ფხუკუნი არ გაპარვოდა. - შენ რომელი გინდა , რომ ვიყო მითხარი და ის ვიქნები . - "ეს კიდე იგივე ტალღაზეა" ... - გაიფიქრა და სიცილი წაკსდა.

Dead Feelings - მკვდარი გრძნობები თავი III

ღამე, ძირითადად, არმძინავს. ფიქრები არ მასვენებენ, ხშირად ჩემს მსხვერპლზე ვფიქრობ, ან იმაზე თუ როგორ ვისიამოვნო შემდეგით. ათასი იდეა და აზრი მიტრიალებს თავში, რა ფორმით, რა იარაღით გამოვასალმო სიცოცხლე შემდეგ მსხვრპელს. მაგრამ როცა ადგილზე ვარ

ავტო მრბოლელი (3)

-მეორედ არ გაბედო და არ მომეკარო გამწარდი რო შენზე ძლიერი ავღმოჩნდი?თან ქალივარ ერთი საკუთარ თავზე შეყვარებული იდიოტიხარ,კიდევ ერთხელ გაფრთხილებ არ მომეკარო-ვუყვირე და სახლში შევარდი,ისეთი გაბრაზებული ვიყავი ცოფებს ვყრიდი-არა რა როგორ მაკადრა

შევხვდებით... (4)

სოფელშ რომ ჩავედი კარგ ხასიათზე ვიყავი. სიჩქარე ჩემი სტიქიაა. ბავშვობიდან ასე ვარ. მგზავრობა საშინლად მწყენს, ცუდად ვხდები, მაგრამ თუ ტრანსფორტი მაღალი სისწრაფით გადაადგილდება, ცუდადყოფნა სადღაც ქრება. სისწრაფის სიყვარული მამაჩემის დამსახურებაა.

მინდა მიყვარდეს თავი 47

-კარგი შემოუშვი და სამი ყავა მოგვართვი.-ტელეფონი გათიშა ლადომ და სავარძელში კარგად მოკალათდა.სიგარეტის კოლოფიდან ერთი ღერი ამოიღო და მოუკიდა.კარებზე ლალიმ დააკაკუნა და როდესაც თანხმობა მიიღო კარები შეაღო. ლადოს წინ ლექსო და სანდრო იდგნენ.ორივეს

"განშორების სევდიანი ფერი"(11)

ყველაფერი ჩვეულებრივ რიტმში მიდიოდა,შეყვარრებულები ყოველდღე ნახულობდნენ ერთმანეთს.დიტო მხოლოდ შვილების სანახავად მიდიოდა,ნონა მარტო იყო და ხვდებოდა,რომ ქმარი ენატრებოდა.. ერთ საღამოს მასთან დარეკეს და შეატყობინეს,რომ დიტო დაჭრილი მიიყვანეს

უსიყვარულოდ [1]

პირველად 5 წლის ასაკში შემიყვარდა. პირველი ალბათ რაც თავში გაგიელვებდათ ალბათ ის არის თუ რა იცოდა 5 წლის ბავშვმა რა იყო სიყვარული. არც მე ვიცი, მხოლოდ ის ვიცი რო ისეთი გრძნობა იყო რო სულ ფრენა და სიმღერა მინდოდა, შეუფერებელ დროს ცეკვა და ა.შ. თუმცა

რა მოხდებოდა თუ...

ახალი დღე გათენდა. ჩემი ოთახი ისე ჩავაბნელე, ზარმა რომ დარეკა. მეგონა რაღაც შეცდომა იყო. რა თქმა უნდა ისევ უენერგიოდ გავიღვიძე. ფარდა გადავწიე, მოღრუბლული დღე იყო და ამან ხასიათზე მომიყვანა. მუხლის ქვემოთ პრადას თეთრი კაბა გადმოვიღე, ფერად მოსკინოს

ბაუნტის ვალი [4]

გზაში უამრავი კომპლიმენტი მოისმინეს ბიჭებისგან, კმაყოფილები იფერებდნენ. რესტორანში შესულებმა სხვები მოიკითხეს და საკუთარი ადგილები დაიკავეს. სასიამოვნო საღამო იყო, ცოტას სვამდნენ, ბევრს მხიარულობდნენ. მუსიკის ხმაზე წამოიშალნენ.