უკუღმართი ქორწინება (მეორე ნაწილი {3})

-ტაისია მოისვენე, -ბურანში აღუღუნდა ლექსო და აწრიალებულ ცოლს წელზე ხელი მოხვია. -არ მეძინება, ლექსო. -აწუწუნდა და ტუჩები მობრიცა ჭელიშვილმა. -შენ რატომ გძინავს? რა დროს ძილია? -სალაპარაკოდ ვერაფერი რომ ვერ მოიფიქრა, ისევ ქმარს მიუბრუნდა.

ბუხარში აღარ გიზგიზებს ალი

რატომ მოსდის ცრემლები ახლა ?! რატომ ტირის ?! მისი ბრალია,მისი ბრალია! არ უნდა ყოფილიყო ასეთი! არ უნდა ეცინა არასდროს,არ უნდა ყოფილიყო პოზიტივით სავსე.ყველაფერი მისი ბრალია.ასე,რომ დარჩა ეგეც მაგის ბრალია.

რეალური საფრთხე (I თავი)

ის იყო ელენეს ბაგეებისკენ დაიხარა დემეტრე, რომ მაშოს ხმა გაისმა ოთახში და ორივე შეცბა. –შევწამე და თამაში მინდა ახლა! – წამოიძახა აღტაცებულმა. –გადავიფიქრე! აღარ მინდა შვილი, – შეძრწუნებულმა თქვა დემეტრემ და სავარძელში ჩაესვენა. ელენეს გაეცინა.

ეგოისტი ..24..

–რააა? შენ ნორმალური ხააარ? ჯერ ერეკლესთან ურთიერთობას მიშლი, კარგი მაგას ვხვდები რომ ეჭვიანობ, მაგრამ მუშაობის დაწყებაზე უარის თქმა უკვე მეტის მეტია იციი?–წყობილებიდან გამოვიდა ლიზი –ლიზი ჩაჩუა, იცი ექვსი თვით მივდივარ–ბოლო ხმაზე იღრიალა ლუკამ და

შეგიყვარდები პატარავ (3)

ღმერთო როგორ ვნერვიულობ, ნეტავ ვინები არიან? ნუთუ ისინი არიან, რომლებსაც მამაჩემთან ავარია მოუვიდათ, თუ ისინი არიან, უკვე ვხსნი სანდროს ასეთ ხასიათს -ამ ფიქრებში ჩამეძინა. დილით, ჩემდაგასაკვირად ჩემით გამეღვიძა, კვლავ იმ სასტავზე ვფიქრობდი, რომელზეც

სადღაც გულის სიღრმეში (13)

შიგნით შევედი თუ არა ბიჭებმა ჩხუბი დამიწყეს ეტყობა გოგოებსაც მოუშალეს ნერვები და ისინი სამზარეულოში იყვნენ წასულები. - ანდა ამდენხანს სად იყავით ბიჭო? - ამდროს ალექსანდრემ რათქმა უნდა ტყუილი მოიფიქრა - საწვავი მითავდებოდა და ჩასასხამად წავედით -

პირველ სიყვარულს

ხელში კალამი მიჭირავს , ვცდილობ მოვძებნო გზა და სიტყვები რათა დავიყო და გიამბო ის რასაც შენს მიმართ ვგრძნობდი, ვგრძნობ და ვიგრძნობ , მანამ სანამ ჩემი გული ფეთქვას არ შეყვეტს .!ალბათ არ მაქვს საწუწუნო, რადგან მთელი ცხოვრება შენს გვერდით გავატარე,

შემიყვარდი სულელო(ორმოცდამეორე თავი)

-კაი გავედი(ვაკო)ვაკომ საწოლზე დამსვა თვქითონ კი სიცილით გავიდა ოტახიდან სააბაზანოში შევედი უცებ მოვწესრიგდი და ისევ ოთახში დავბრუნდი.დიდხანს არ მიფიქრია ა ჩამეცვა უცებ ავიღე მუქი ჯინსის მაღალწელიანი შარვალი,შავი მაიკა სარვალში ჩავიტანე ფეხზე ოლ

არ მინდა გერქვას ჩემი ძმა!მეექვსე თვი

არის მომენტები როცა სიცოცხლე არ გინდა,უბრალოდ გაქრე და მოშორდე ამ სამყაროს.თავი ყველგან ზედმეტი მგონია,ალბად პრობლრმა ჩემშია...იქნებ არ უნდა წომოვსულიყავი?იქნებ უნდა მებრძოლა??მაგრამ რისთვის?ფიქრებიდან ბატონმა ალექსანდერემ გამომარკვია, -მოვედით.

თუ დავრჩები (ნაწილი 3)

რა მოხდება,თუ მია იცოცხლებს,თუ ეყვარება,თუ დარჩება? ეს შესანიშნავი,ტკივილით აღსავსე,რომანტიკული და ბოლოს მაინც იმედიანი რომანი სიყვრულზე,დანაკარგსა და იმ სიმამაცეზეა,რომელმმაც მიას სწორი გადაწყვეტილება მიაღებინა და თანაც მაშინ,როცა ყველაფერი მხოლოდ