ილუზია (2 თავი)

ისტორია გოგონაზე რომელიც საგიჟეთში წევს.გამარჯობა! მე ვარ თიკა ნიშნიანიძე, ჯერ მხოლოდ 23 წლის და საგიჟეთში ვწევარ,,,,,, ალბათ ყველა გიჟი იმას ირწმუნება რომ გიჟი არაა, მაგრამ მე მართლა არ ვარ გიჟი მაგრამ სჯერა ვინმეს? არც არავის! წლებია ამ 4 კედელში

დაბრუნებას გილოცავ ეილინ (ნაწილი II)

საავადმყოფოში დიდ ხანს აღარ გავჩერებულვარ, როგორც კი მოვმჯობინდი (და ამას სულ ერთი კვირა დასჭირდა), გამომწერეს, მაგრამ არ ვიცოდი სად წავსულიყავი ან კი მქონდა სადმე წასასვლელი. ამ ერთი კვირის განმავლობაში ის ,,ყეყეჩი“ რეზი აღარ გამოჩენილა და ძალიანაც

ჩემი ცხოვრების ყოველ წამს გითმობ (4)

–როგორ ხარ? –ლოყაზე თბილად აკოცა მამაკაცმა –კარგად შენ? –ლიზას მუშტმა გამოაფხიზლა მაისურაძე. ბიჭისგან შეუმჩნევლად რომ აჯახა „დადებილებულ“ მეგობარს –მეც კარგად. –აქ რას აკეთებ? –შენ გელოდები –მისი გაღიმება და ნუცას მეორედ დადებილება ერთი იყო –მეე?

აზრები

ტვინში აზრებია გატენილი, სული ცოდვებისგან კივის, ალბათ კოშმარია ჩემთვის, ალბათ ჯოჯოხეთი მელის.

უკანასკნელი სიმღერა (3)

-კარგად უკრავ,ლამაზი მელოდიაა-მოეწონა და კიდევ მთხოვა რომ რამე დამეკრა. მეც დავუკარი.ყველა მელოდია,რომელიც მე დავწერე,მისთვის იყო განკუთვნილი. -საოცარი რაღაც იგრძნობა ამ მელოდიებში-მითხრა მან და კინაღამ დავიხრჩე ისე მომინდა გაცინება.

მტკივხარ, სიყვარულო მტკივხარ

1. ელოდო იმას რაც გინდა, არ ნიშნავს აგისრულდეს ის რაზეც ოცნებობ, იოცნებე მხოლოდ იმაზე რაც იცი რომ აგისრულდება. 2. შეიყვარე არა ის ვის გარეშეც უბედური ხარ, არამედ ი ვინც გაგხდის ბედნიერსს.მინდა რჩევა მივცე მათ, ვისაც უიმედო სიყვარული სტანჯავს.

მე დრო არ მჭირდება.! [ნაწილი მეხუთე];

-მაშინ დავბრუნდეთ. _ ცოტნე მის ყველა ნაბიჯს შიშით უყურებდა, როგორც იქნა სახლამდე მივიდნენ. თათა ელოდებოდა, როდის ეტყოდა რომ ამ ღამით სახლში არ იქნებოდა. -დღეს.. -სახლში არ დარჩები.. _ უნებურად გააგრძელა ქმრის დაწყებული წინადადება. -არ დავრჩებით. _

თვალები სიყვარულს მეტყველებენ 7

მთელი ღამე თვალი არ მოუხუჭავს ელენეზე ფიქრში. ბერდია ჯერ კიდევ ვერ მიმხვდარიყო მისი შეცვლის მიზეზს. რატომ ეუხეშებოდა? როცა ჯერ კიდევ გუშინ მოელვარე თვალებით უყურებდა? ელენე იყო მისთვის ჰაერიც, წყალიც... ელენე იყო მისი მაცოცხლებელი ღერძი, რომლის

ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მეორე)

რა უდროო დროს ვიცი ყველგან მისვლა. „ახლა ისე გახვალ ვერც გაიგებენ“ -გავამხნევე ჩემი თავი და სახელურის ნელა ჩამოწევა ვცადე . უცბათ ჩახველებიც ხმა,რომ გავიგე ერთიანად მივიყინე ადგილზე.რა უდროო დროს ვიცი ყველგან მისვლა. „ახლა ისე გახვალ ვერც გაიგებენ“

უშგულში ნაპოვნი ანგელოზი [14]

შესანიშნავი იყო სვანეთში გატარებული ერთი კვირა. ფაქტობრივად სახლში არ გაჩერებულან, სულ აქეთ-იქით დაეხეტებოდნენ. ქალბატონი დალი ხანდახან უჯავრდებოდა კიდეც ასე უთავბოლო ბოდიალისთვის, მაგრამ ახალგაზრდები ყურადღებას არ აქცევდნენ.