ომგამოვლილები (თავი1)

აი ასე, მშობლებმა ყველაფერი გაიგეს და მესამე მსოფლიო ომიც დაიწყო.ოთახიდან, რომ გამოვედი დედაჩემი სარწეველა სკამში იწვა და რაღაცას ჩუმად ბუტბუტებდა. იქვე ჩემი ძიძა თამარი კაპლის წვეთებს თვლიდა და ჭიქაში ასხამდა...მამამ გულზე ხელი მოიკიდა და შემდეგ

პოეტი (II ნაწილი)

ვინ იყო ის ?! ნია მიბრუნდა უნდოდა დაენახა თუმცა ბიჭი აღარსად სჩანდა .2 დეკემბერი ,2005 წელი.მთელი დღეების მანძილზე ნია ფიქრობდა მასზე და ვერ ხვდებოდა ვინ შეიძლებოდა ყოფილიყო ის ახალგაზრდა,ბოლოს იფიქრა,ალბათ,მეხუმრაო და ამით 'დაიმშვიდა ' თავი.დილა

ქაოსური გრძნობები (14)

-იმიტომ რომ მართლა მიყვარხარ!შენ გგონია ვხუმრობ?რატომ ფიქრობ რომ როგორც კი აქედან წავალ მაშინვე გამივლის შენს მიმართ გრძნობები?ნუთუ მართლა ასეთი ქარაფშუტა გგონივარ,რომელმაც არ იცის რა უნდა და რას გრძნობს?ცდები დიმა,ძალიან ცდები.მე მართლა

მანდატური 2

-რაო რა თქვი რა მქვიაო ? არაა ეს უკვე ზედმეტია ამას თავს გაუხეთქავს ! ვინ არის ეს მოაშორეთ შემოჩენილია? -ნარგიზა -ხო და რას გეუბნებოდი ჩემო ნარგიზა ... ტუჩის კუთხე ჩატეხა ო როგორი სიმპატიურია ! - აშკარად კაცი გინდა შენ ! -უკაცრავად ? შეიცხადა და

ფულზე ღირებული 8 თავი

მზის სხივები მოეალერსა დილით ეკოს და მანაც სიხარულით გაახილა თვალები... დივანზე მძინარე ყიფიანს რომ მოკრა თვალი გაეღიმა... როგორ უნდოდა ახლა მისულიყო და მაგრად ჩაკვროდა გულში,ისე როგორც გუშინ თავად ყიფიანი ეხვეოდა. საბანი ფრთხილად გადაწია და თითის

უსაზღვროდ სიმპათიური და ნახევარად შიშველი მეზობელი (5 თავი)

_ლიიზ, ამ შეხვედრის მერე კიდევ რაიმე გაქვს დღეს? კარებში ისევ შემოყო თავი და ისე მომაძახა გოგამ _არა , რატომ? _ მივლინებით მივდივართ ,2 დღით... ¬¬ _რა? რატომ? _კითხვების გარეშე. ას გაოგნებული დამტოვა გოგამ და გავიდა, მთელი შეხვედრა სულ

"მომაკვდინებელი სიცხე"(6)

ბერლინის ქუჩებს მიუყვებოდნენ ორივენი,არც ერთი ხმას არ იღებდა არ უნდოდათ ამ ტკბილი მომენტის გაფუჭება..თუმცაღაა სე თუ ისე აქ მხოლოდ იმისთვის მოვიდნენ,რომ ილაპარაკონ.უსიამოვნოდ აიქნია ხელი ბურდულმა და მობეზრებულმა გახედა ხელაიას.

ადამიანებს ძალუძთ ტკივილის გადატანა სიყვარულის მეშვეობით (პირველი

უნივერსიტეტში როცა შევიდა ყველა მას მიაჩერდა და მოკრძალებული სალამი უთხრეს, ძალიან ლამაზი გოგოა მაღალი, ტანწერწეტა, გრძელი წაფლისფერი თმითა და მწვანე თვალებით, საერთოდ არ ეტყობა რომ 30 წლისაა, პირიქით 20 წლის გოგოს ჰგავს, ამიტომაც არ განიცდის

გაბრიელ გარსია მარკესი - მოთხრობები

ელექტრონულ წიგნში თქვენ შეგიძლიათ წაიკითხოთ გაბრიელ გარსია მარკესის მოთხრობებს ჩემი ნაღვლიანი მეძავების გახსენების ჟამს, ლათინური ამერიკის მარტოობა, ჩემი ცხოვრების მდინარე და სამი სომნაბულის მწუხარება

ყვავილების გამყიდველი (ნაწილი მეთოთხმეტე)

რა ლამაზი დღეაო მესმოდა.მერე გაბრიელის გახარებული სახე დავინახე. ჩემი მიმართულებით გადმოდგმული რამდენიმე ნაბიჯი და ჩემ წინ აღმოჩენილი „უფროსი“.-გილოცავ-ჩავიჩურჩულე ჩემთვის. მეც ძლივს გავიგე ჩემი სიტყვები.-მიხარია ,რომ მოხვედი