შანსი არ არის! (სრულად)

ახალი წლებიც მხიარულად ჩაატარესს..თითქოს გადაავიწყდათ კიდევ ზაზას არსებობა,მაგრამ ერთმა ზარმა ადვილად შეძლო ყველასთვის მისი არსებობის შეხსენება.ისევ ამერიკიდან რეკავდნენ..ისევ ის ნომერი..

არსებობს ბედნიერება და სიყვარული 21-ე საუკუნეში?

ცხოვრება ტკბილია და არა ბედნიერი.იცი,ის როგორია? რაც არ უნდა უბედური იყო,მაინც ნახავ მასში რაღაც დოზით სიტკბოს.ის კაიფსაც ჰგავს.ნარკომანი ტკბება,სიამოვნებას ღებულობს წამლით,მაგრამ განა ის ბედნიერია?ხშირად,მესმის ფრაზები იმის შესახებ,რომ ცხოვრება

ქაოსური გრძნობები (6)

ელენე გაშტერებული ერთ ადგილს მიყინვოდა და ვერ იძვროდა. მოსმენილისგან შოკში იყო. ფეხები ძლივს აამოძრავა და ისევ საძინებელში დაბრუნდა.არ უნდოდა შეემჩნიათ ნანოს და დიმას,რომ მათი საუბარი მოისმინა. ოთახში დაბრუნდა და საწოლზე ჩამოჯდა.უჭირდა იმის

ფარულავა (ნაწ.2)1

- სად მიყავხარ?- დაინტერესდა დუდა. - არ ვიცი! - აი კიდევ თუ გაწყენინა მართლა ვცემ.. - მე მივეხმარები- ჩავამატე ჩემი სიტყვა. - დროებით- ამოიჩურჩულა ლენკამ. - დროებით!- მამა ვხდები ტოო- ხელებში სახეცარგულმა წამოიყვირა დუდამ, სწრაფად მოიცილა ხელები

*მამაკაცი ბნელი ჩიხიდან (თავი 3-4)

“მაშ ასე! ანა, ანა, ანა. რას იტყვი ბატონ ავალიანზე?”_ მეკითხება ჩემი ქვეცნობიერიც და მეც გულმოდგინედ ვუფიქრდები ამ კითხვას. მაგრამ მალევე ვააანალიზებ რომ სრულიად უაზროდ ვუღიმი ჩემს თავს იქვე ჩამოკიდებულ დიდ სარკეში. ბრრრ! შემცივდა. ჯობია წვიმაში

damn he's hot (5)

წამოვდექი ხელი უნდა შემეშველებინა რომ მართლა არ დავარდნოდა, მერე გვერძე გაიხედა და გეგონება მოჩვენება დაინახაო, კიდევ კარგი მივეშველე თორემ ახლა ის ლუდი ძირს ესხმეოდა. მერე მეც გავხედე და ჩუმად ჩავილაპარაკე:– ფუ, შენი ამას აქ რა უნდა!: ოფიციანტის

სკოლა #147 (სრულიად)

საოცრად აუტანელი ბავშვი ვიყავი ყოველთვის. მასწავლებლები ვერ მიტანდნენ სკოლაში. ზუსტად 6ჯერ იყო ჩემი გაგდების საკითხი, მაგრამ ეხლაც მშვენივრად ვგრძნობ თავს მერხზე ფეხებშემოწყობილი. ოქმების დათვლა რომ დავიწყო, ალბათ ძალიან დიდი ხანი დამჭირდება. ის

ქვეყანა საქართველო (სექსის თაობა) თავი მეექვსე !

მშვენიერი ღამე გავატარეთ ერთად. როცა მეხებოდა კი სულ ვკანკალებდი თუმცა მეგობრის სიყვარული და შურისძიება ნიკაზე და ლუკაზე სულ სხვა იყო და უფროდა უფრო ღვივდებოდა. ამდენი ხანი ასე ვერ გავჩერდებოდი. ნიკას სარჩელი გამოვატაინე. მერე კი დედას დავურეკე.

ვინ იცის?(სრულად)

ერთხელაც იქნება შემომეჭები მაგ ყელში კოცნის გამო. ბრაზით ამოთქვა ირემაძემ და მეგობრებს მიესალმა, ამაშუკელს ტანში სცრიდა მის კოცნას რომ იხსენებდა და გულწრფრლად ეღიმებოდა მათი დოალოგის გახსენებისას, იცოდა ბიჭს, რომ აღიზიანებდა ყელში კოცნა, მაგრამ ვერ

ძვირფასი განძი [12]

არაფერი შეცვლილა უკეთესობისკენ, პირიქით. ორი კვირა გადის რაც ერთმანეთი არ უნახავთ. საბას წასაყვანად ანდროს გზავნის და ანდრო აბრუნებს უკანვე. არც ტელეფონით დაურეკავს, დინაც არ იჩენს ინიციატივას. განა არ უნდა? უბრალოდ ვერ ხვდება რა უთხრას, როგორ