ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე...{41}

აი ისიამოვნეთ ამ უსაყვარლესიი თავით.ელი&სანდრო,თათა&ნიკუშა,კატო&ლუკი-სამი მთავარი წყვილი ჩემ მოთხრობაში.ამ თავში,ბევრი რამე მოხდა,დამეთანხმებით კიდეც,რომ ძალიან საინტერესო იყო.უფრო მეტიც,გაიგეთ რატომ დავარქვი მოთხრობას "ამ თვალით უწვდენელ

ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე...{35}--{40}

6 !დიდი!! თავი.დაკმაყოფილდით?!თურმე ვაწვრმილმანებ და უინტერესოს ვხდი :/ აბა ახლა საინტერესოა?!ყველას უღრმესი მადლობა პოზიტიური კომენტარებისთვის.როგორ გირჩევნიათ მოთხრობა მალე დავამთავრო თუ 1ან2 თავი ავტვირთო ხოლმე? <3 <3 :*

ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე...{28}--{34}

6 თავი ერთად..ვიცი ისევ მეტყვით თავები გაზარდეო.მართალია ახლა ნამდვილად პატარა თავებია,მაგრამ ასე იყო საჭირო...ისევ დაძაბულ მომენტზე გავწყვიტე თქვენი ინტერესი დამანახეთ ძალიან გთხოვთ,თორემ სულ შევწყვეტ...გაგრძელება არ ვიცი როდის იქნება,თქვენზეა

ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე...{25}{26}{27}

აბა თქვენი აზრით გადავარჩენ ელის? თუ... :) ვერც კი წარმოიდგენთ როგორი საინტერესო თავები გელოდებათ წინ... ეს ცოტა ინტრიგა,ინტერესის გასამძაფრებლად :) მოკლედ დაელოდეთ მოვლენების განვითარებას... გკოცნიით <3

ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე... {23}{24}{25}

{23} -Luke,სად ხარ?ახლა გამოვედი ოფისიდან.--დანაპირები შეასრულა ელიმ. -მეც მოვედი-უთხრა მან და ელიზაბეტის გვერდით მანქანა გააჩერა. -აბა მოგეწონა სახლი?-ჰკითხა ელიზამ. -კი კარგი სახლია,ადგილიც არაჩვეულებრივია,უბრალოდ მე ინტერიერის შეცვლა მაინც

ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე... {21}-{22}-{23}

-elizabeth,my dear-luke ელის გადაეხვია. -luke-თბილად შეხვდა ელიც. -რატომ შეწუხდი,არ იყო დახვედრა საჭირო-ხელზე აკოცა lukeმ. -რა შეწუხებაა-შეიშმუშნა ელიზა.-მაგრად გამიხარდა შენი ჩამოსვლა. -მეც ძალიან.მაგრად მომენატრე.-გარშემო მიმოიხედა lukeმ.-აქ უკვე

ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე...{18}-{19}-{20}

-ნიკუშ,ელის დაბადების დღისთვის რა ვქნათ?-წარბი აწია კატომ. -რა დროს ელის დაბ,დღეა ჯერ-ვისკი მოსვა ნიკამ-იქამდე რამეს მოვიფიქრებთ.ხო იცი არა?!წელსაც წვეულებას მოაწყობს. -კაი,მართალი ხარ,ჯერ მართლა ადრეა..აუ ამ იდიოტს მაინც რა უნდა აქ?-გდაუჩურჩულა

ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე..{16}-{17}

სანდრო აგარაკზე იყო,ამჯერად მარტო.ოთოს ისევ არ ელაპარაკებოდა.თემო არ წამოიყვანა.მარტო ყოფნა უნდოდა.საერთოდ აგარაკზე ორი მიზეზით მიდიოდა:ან მეგობრებთან ერთად,გართობის მიზნით,ან უბრალოდ განმარტოებისთვის.ახლაც მარტო მეორე მიზეზის გამო იყო.ბოლო დროს

{14}-{15} ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე...

ელიმ გვიან გაიღვიძა.როგორც ყოველ კვირა დღეს დღესაც შუადღემდე ეძინა.ხალათი მოიხურა და ქვემოთ ჩავიდა.სასტუმრო ოთახიდან მტვერსასრუტის ხმა ისმოდა.სამზარეულოში ყავა გაიმზადა,ჰოლი გადაკვეთა და სასტუმრო ოთახში შევიდა.სოფიოს დამლაგებლები დაექირავებინა.

{12}-{13} ამ თვალით უწვდენელ ჰორიზონტამდე...

-ნიკუშ...როდის?რა ელაპარაკე?და ვაფშე რატო არ მითხარი?-თვალები დაიწვრილა ელიზამ.-ერთი კვირის წინ-აუხსნა მეგობარს.-ისეთზე არაფერზე.რამდენიმე რჩევა მივეცი.-ნაგავია და შევეშვათ რა-სთხოვა ნიკუშას.-შევეშვა?ღადაობ?-ხმას აუწია ნიკამ-შენ ცრემლებს