აქ სიტყვები ზედმეტია (მეორე ნაწილი) II თავი

როდესაც აღმოჩნდები წყვდიადში, სიბნელეში, იაზრებ, რომ არც სიცოცხლის, არც სიკვდილის, არამედ მარტოობის გეშინია. შემდეგ დგება მომენტი, როცა აღარც მარტო ხარ, აღარც სხვებთან ერთად, უბრალოდ არ არსებობ, რომ შეგეძლოს ალბათ

აქ სიტყვები ზედმეტია (მეორე ნაწილი) I თავი

ვხედავდი უფრო ცხადად, ვიდრე ყოველ დილით, მასთან გაღვიძებისას, ვგრძნობდი მის სუნს უფრო მძაფრად, ვიდრე ყოველი ჩახუტებისას, ყოველი წამი, მის გარეშე გატარებული, ეკალივით მესობოდა გულში ისე, რომ მზად ვიყავი საკუთარი ხელებით გადამეხსნა სხეული და გული

აქ სიტყვები ზედმეტია (მეორე ნაწილი) პროლოგი

თითქოს არ მსიამოვნებდა ის ფაქტი, რომ ჩემს ცხოვრებაში როცა მოეპრიანებოდა მაშინ იჭრებოდა და ყველაფერს თავდაყირა აყენებდა, თითქოს არ მსიამოვნებდა რომ არ მაძლევდა იმის საშუალებას, მის გარეშე კარგად ვყოფილიყავი (ძალიანაც რომ მოენდომებინა

აქ.. ჩემთან..

მოდი აქ! მოდი! მომახავერდე.. შემომიშუქე ბროლი-ფიქალი მე შენზე ფიქრში ისე გავერთე, ჩემთან მოსული ვეღარ გიცანი.. ჯერ არ გასულა ათასი წელი, მე მაინც გეძებ, მოდი! გეძახი! პირველ პაემნის ადგილას ველი, მთვარს შუქჩრდილქვეს გრძნობის შეძახილს..

ის აქ არის !(სრულად)

რამდენადაც მახსოვს ყოველთვის მოხიბლული ვიყავი ბუნებით, ველური სასწაულებით... ხშირად დავდიოდით მე და ჩემი მეგობრები ლაშქრობებში, ლამაზი ბუნების სანახავად და დასათვალიერებლად, ყოვეთვის როდესაც დრო გვქონდა არასდროა ვტოვებდით შესაძლებლობას და თავს

აქ დარჩნენ მხოლოდ გადაღლილები

ნერვების მოშლამ ისე დამათრო, შემოვაგლიჯე ქურთუკს ღილები, ყველა გაიქცა ვინც კი გაასწრო, აქ დარჩნენ მხოლოდ გადაღლილები.

მე, შენ და დრო

დრო მიდის, მაგრამ არ მივყვები დროს. მე მივდევ საშინელ, სისხლისმღვრელ ომს. ზოგ ლექსთა ფონზე ამბობენ:" თმობს!" მე მხოლოდ შენი გული მათბობს! აქ არ არსებობს გალაკტიონი, ოჰ ჩემთვის შენ ხარ აქ ალიონი. არ არსებობენ ლამაზმანები და მე შენით ვარ განაწვალები.

ფანჯრების მწმენდავი თავი. 8

ლიზამ გაჭირვებით ამოისუნთქა და დამძიმებული თვალები გაახილა. პირველი რაც იგრძნო, საშინელი თავის ტკივილი იყო. წამოიწია და ოთახს თვალი შეავლო. უზარმაზარ, თეთრ ლოგინზე იწვა, მიხვდა, რომ სასტუმროს

ღალატი წარმოშობს ღალატს (პირველი ნაწილი სრულად)

-ლადოსავით მხიარული ხარ,მაგრამ გარეგნობა მხოლოდ ეკატერინესი გაქვს-ბავშვს მიმართა და აშკარა იყო,კატერინას ხსენებაზე როგორ დაურბილდა ტონი. -თუ ბავშვთან საუბარს მორჩით,იქნებ ჩამომეცალოთ-მომაბეზრებლად ავატრიალე თვალები და ვატომაც თითქოს ახლა

მარიამ არ გადახვიდე

მარიამ მოდი აქ! მარიამ არ გადახვიდე! მარიამ არ გადახვიდე! მარიამ!