ლექსები
აქ მე გიჟი ვარ ყველა ლოგიკით
აქ მე გიჟი ვარ ყველა ლოგიკით, რადგან არავის ვუმალავ გრძნობებს და ძველ მეგობრებს არ ვგავარ იმით, რომ კვლავ ვაგროვებ მომავლის ცნობებს! აქ მე გიჟი ვარ ყველა ლოგიკით, რადგან ყველასგან არაფერს ვითხოვ და ფორსმაჟორად ქცეულ სინდრომით ჩემს გადაქექილ
ლექსები
"ღმერთო მე აქ ვარ"
მთისა თავზე ხარ,ცივ ნიავსაც გრძნობ თმებს რომ გიწეწავს ურცხვად და ნანობს ეთამაშება სახის ყველა ნაკვთს ნაზად,სათუთად თითქოს არც გაკრთობს
ჩანახატი
დე აქ ხარ...? მცივა....
დე აქ ხარ...? მცივა.... იცი როგორ მცივა... დე ჩამეხუტე რა... აი ისე ჩამეხუტე პატარა რომ ვიყავი და მეხუტებოდი... არა აი ისე ჩამეხუტე და მომეფერე პირველად რომ დამინახე როცა დავიბადე... რა იგრდძენი დე??? მე რომ ვერასოდეს გავიგებ მაგ ბედნიერებას...
ლექსები
ეს ჩემი ქალაქია და აქ აღარაფერია ჩემი
ეს ჩემი ქალაქია და აქ არაფერია ჩემი. ვდგავარ და ლექსებს ღერებზე ვყიდი, იქ სადაც არ ეწევიან, იქ სადაც ზუსტად იციან, რომ მოწევა კლავს. არ მჯერა სახურავების, ხიდების, ღრუბლების, საიდანაც არავინ გადმომხტარა. არც მდინარეების, ზღვების, ოკეანეების,
ლექსები
აღარ გყავს, იცოდე, აქ უკვე დობილი...
გუშინ კვლავ უწყალოდ გაწვიმდა ქუჩებში, სილურჯეს მიენდო ყვითელი იაბო... შენ უკვე ვერასდროს მაკოცებ ტუჩებში, თუნდაც რომ ათასი არაკი მიამბო.
ისტორია
წყევლა 18 (ნუთუ ისევ აქ არის?)
ენჯის დილით საწოლ ოთახში გაეღვიძა თვალები მოიფშვნიტა და თავი რამდენჯერმე გააქნია,მერე გაახსენდა სად იყო და ვისთან ერთად საწოლიდან სწრაფად წამოდგა და სკამზე მჯდარი ჩაძინებული ლუკასი დაინახა როგორ მოსწონდა მისი ყურადღება ენჯის და როგორ
ლექსები / მარიამ რაქვიაშვილი
აქ ყველაფერი წარმავალია
მთელი ცხოვრება უბრალოდ მიდის და იცი მხოლოდ ერთ რამეს მივხვდი. ახლა დავრწმუნდი რომ რეალურად, არაფერია მზის სხივის მსგავსი. აქ ყველაფერი წარმავალია, არაფრის რწმენა აღარ მაქვს,მგონი.
ლექსები
და აქ დატოვე მამა დედა, ორი ძმა დეა!
ცხვრეებაში არ დამიწერია ლექსი, ერთი კვრის წინ გარდამეცვალ დიშვლი, ცხოვრებას ერთი ძაბი ჩაწყდა თითქოს, არ ვიცოდი რგოგორ გამომეხატა ვტიროდი და არაფრის თქმა არ მინდოდა, უბრალოდ დავწერე რასაც ვგრძნობდი უფალმა გაშოროთ მსგავს ტიკვილს
ისტორია / მარიამ რაქვიაშვილი
აქ არ არსებობს შუალედი-ყველაფერი ან არაფერი{დასასრული}
-კარგი,აიღე ჩემი მანქანის გასაღები და დამირეკე-ცრემლნარევი ხმით მიპასუხა ისე რომ არ მიყურებდა და გასაღები მომაწოდა. გავვარდი. მანქანა გიჟივით გავაღე. დავქოქოქე და რაც შეიძლებოდა დიდი სიჩქარით გავაქროლე. თვალები მებინდებოდა. ყველაფერს ბუინდოვნად
ისტორია / მარიამ რაქვიაშვილი
აქ არ არსებობს შუალედი-ყველაფერი ან არაფერი{9}
უბედნიერესი ვიყავი. ეს ხომ ყველაზე ბედნიერი წელი იქნებოდა. ჩემს ცხოვრებაში მეთვრამეტე და ყველაზე ბედნიერი. ცაში დავფრინავდი. ეს ყვალაფერი სიზმარს გავდა.კარზე ზარი გაისმა. მხოლოდ მაშინ ავდექი. -მე ვარ(ნინი) კარი გავაღე, მაგრამ ხმა არ ამომიღია. -რატესტები
სხვა გვერდები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
თქვენი აზრით, ქალებისთვის, რა ასაკშია მიზანშეწონილი დაოჯახება?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.
