კომენტარის გარეშე (თავი 1)

_სტატია არც კი წაგიკითხავთ. უბრალოდ ერთი თვითკმაყოფილი წინადადებით მოიშორეთ. რაც, სხვათა შორის, ზედგამოჭრილი სათაური იქნება თქვენი კარიერისთვის: „კომენტარი არ მაქვს.“ ზედმეტადაც კი გიხდებათ — რადგან არაფერი გითქვამთ ოდესმე, რაც წინასწარ გაწერილი არ

შეპყრობილი (თავი მერვე)

როგორ მიჭირს დილით ადრე გაღვიძება, ეს მაღვიზარაც არ აპირებს გაჩერებას.... სხვა გზა არ მაქვს უნდა ავდგე, გავემზადო.

ჩვენი ბედნიერი სახლი. თავი 5

“ვფიქრობ, მაგრამ…” პირველად შებრუნდა მოსაუბრისკენ მაია. “შენი თვალები…აღარ შემომხედო ეგრე.” ამ სიტყვებით გამოწვეულ ყრუ ტკივილს უიმედო ჩაცინება მოჰყვა.

შეპყრობილი (თავი მეშვიდე)

დავასრულე ირაკლისთან საუბარი და სხვენში ავედი საიდანაც დამნაშავე ფანჯრიდან გაიქცა, თანამშრომლები იქაურობას ჩხრეკენ, მე კი ვიკითხე მათი მიმართულებით, რაიმე ხომ არ უპოვნიათ?!... მათგან ერთ ერთმა მიპასუხა რომ რაღაც ჩანაწერები იპოვნეს და კიდევ

მწვანე ლაქა ( თავი 23)

Სამი თვეა უკვე ჩემი და ვაჟას ცხოვრებაში ბედნიერებამ ფეხი ზედმეტად რომ მოიკიდა

ჩვენი ბედნიერი სახლი. თავი 4

*** მე თუ ვერ, იმედია ჩემი ხმა მოგწვდება და გაგაღიმებს. თუ არ შემომხედავ, უბრალოდ მომისმინე. მალე გაგივლის... ***

შეპყრობილი (თავი მეექვსე)

სამივენი მამუკას კაბინეტში ვზივართ, ხმას ვერ ვიღებთ და ვუსმენთ მის ლანძღვა შენიშვნებს მდუმარედ, უკვე მესამე კვირაა უშედეგოდ ვმოქმედებთ და ცხადია ეს ყველასათვის გამაღიზიანებელი ფაქტორია ვინც ამ საქმეში ვართ ჩაბმული.

ჩვენი ბედნიერი სახლი. თავი 3

ყვავილების მაღაზიისკენ მიმართული თვალები. ერთ დროს უგრძნობი მზერა ახლა მოუსვენრად ეძებდა უცნობის სილუეტს. *** ამაზრზენი ვარ. ქმრიან ქალზე ვოცნებობ.

შეპყრობილი (თავი მეხუთე)

Put Your head On My Shoulder…...... როგორ მიყვარს რეტრო მუსიკა, ჩემს სახლში მუდამ ფონად ისმის ხმა მაღალი ხმით..

ჩვენი ბედნიერი სახლი. თავი 2

ორსულობა არ ყოფილა დაგეგმილი. ყველამ იცოდა რამხელა რისკთან იყო დაკავშირებული ბავშვის გაჩენა. და მაინც...საკუთარი სურვილით შობა სიცოცხლე... მისი გადაწყვეტილება იყო...მაშინ რატომ?