შენ ჩაგიფიქრე მაშინ თავი 9

გარეთ ჯერ კიდევ სიბნელე ბობოქრობს, საათში ერთხელ თუ გაივლის მანქანა და სიმსვიდეს არრვევს , ფანჯრის რაფაზე არხეინად ვზივარ , ჩაის ფინჯნით ხელში და ქუცას გავყურებ, ერთფეროვანი და მოსაწყენია, სიცოცხლის ოდნავი ნიშან წყალიც რომ არ გააჩნია დღეს სტანბულში

ჩემი პრინცესა დაგარქვი! (თავი 1-2)

-შეხედე, ნი დროზე ნახე-მკლავზე ექაჩებოდა მარიამი დაქალს -ჰო, დავინახე-სიცილით უპასუხა ნინიმ -ნახე, აქეთ მოდის, ჩქარა დავიმალოთ-დაავლო დაქალს ხელი და კედელს ამოეფარა -როდემდე აპირებ ასე? -ასე როგორ?-გაიკვირვა მარიამმა -რამდენი ხანია უკვე გიყვარს?

მეღადავებით? (1თავი)

გამარჯობა ჩემი სახელია ალექსანდრა და მე მოგიყვებით ჩემს ისტორია თუ როგორ გამათხოვეს იძულებით ვიცი თქვენ ეს ალბათ სულელურად და უკვე ბევრჯერ მოსმენილ ისტორიად მოგეჩვენებათ მაგრამ დამიჯერეთ ეს ისტორია სულაც არ არის სულელური და არც დებილური მოკლეთ ეს

მკვდარი ანგელოზი (თავი 1)

სიყვარული... მაინც, როგორია ეს სიყვარული?! ისე გატკენს, როგორგც გახარებს. როცა გიყვარს ნაკლი იმალება, შეიძლება, სხვების არა, მაგრამ შენთვის კი და რა აზრი აქვს ამ დროს სხვის აზრს თუ თავად ბედნიერი ხარ? სიყვარული შეიძლება ესტუმროს შენს გულს

ნუ დამთმობ თუ კი გიყვარვარ?! (მეათხუთმეტე თავი)

შემდეგი დილა იმედიანათ გათენდა.ისევ ვგრძნობდი მის სურნელ რომელიც ასე მაკლდა ამდენი ხნის მანძილზე. რთული იყო სიმართლისთვის თვალის გასწორება, მაგრამ ეს უნდა გამეკეთებინა.... ვისაუზმე ჩვეული სპორტული ფორმა მოვირგე და სასეირნოდ გავეშურე... ახლე მარტო

ასეც ხდება ხოლმე (მეთოთხმეტე თავი)

საღამომდე მცხეთაში იყვნენ, მერე ნიკას ესემესი მოუვიდა იოსგან 9საათამდე სახლში იყოს ჩემი დააო.. დვალმა ჩაიცინა და ნიდას გახედა, რომელიც გიკოს ელაპარაკებოდა. -უეჭველი წავიდეთ ერთად.. წამოიძახა გიკომ -სად მიდიხართ ერთად? წარბებშეკრულმა ნიკოლოზმა

მარტო (თავი 9)

ავიხედე - მის ბოროტ ღიმილს გადავაწყდი, რომელსაც ძალიან უნდოდა ჩემთან თამაში. არ ვიცოდი რა თამაში იყო, მაგრამ ვგრძნობდი რომ უნდოდა... თამაში, სადაც წესები არ მოქმედებენ, სადაც ყველანაირი სისაძაგლე დაშვებულია, სადაც არ არსებობს სიმართლე და სიცრუე,

danger/საფრთხე (თავი 2)+18

ინსტიქტურად ფეხი უკან გადავდგი და საწერ მაგიდას შევეჯახე -აქ რატომ მოხვედი? ხმაზე მეტყობოდა რომ ძალიან შეშინებული ვიყავი.ჩემსა და მას შორის მხოლოდ ერთი ნაბიჯიღა იყო დაშორება და ისიც მალევე დაფარა.ხელები მკერდზე მივაბჯინე და შეშინებულმა ავხედე

ცა ჯერ კიდევ ლურჯია ( თავი 8 )

-ნიკოლ წიგნს თავი დაანებე, თვალები გეტკინება - ჩემსკენ შემობრუნდა და გამიღიმა - გთხოვ, მგზავრობის დროს ნუ კითხულობ -კარგი, ოღონდ ჯერ მაკოცე - წინ წავიწიე და ლოყა მივუშვირე - მმ კარგია - გავეკრიჭე და გზას გავხედე - მალე მივალთ? - მოუსვენრობამ

მოლურჯო სული.... (თავი 7)

-ვიცი კეკუ, მაგრამ ის რომ მომკვდარიყო, მერე რა უნდა მექნა?! ხომ იცი როგორ მიყვარს , მე თორღვა მაძლიერებ. ახლა მას და გიორგის უფრო გაურთულდებათ ურთიერთობა. ღმერთო ჩემო ეს რა ჩაიდინე, კეკუ ჩემო კეკუ! თავი ხელებში ჩარგო ამილახვარმა.