ფიფქის ეფექტი [თავი 6]

-ეს მხოლოდ მაშინ, თუ გულამდე მომწვდები! -ეს როგორ გავიგო?-ხელები ჩამოიღო აცრემლებულმა. -მე ცოცხალი არ უნდა ვიყო, დარია!-მკერდში კიდევ ერთხელ დაუარა ტკივილის ტალღამ. შუბლზე ოფლმა დაასხა, თავს ძალა დაატანა და განაგრძო.-ძმაკაცმა მიხსნა.

ნაპოვნი ყელსაბამი • თავი 3 •

თავი საშინლად მძიმე მაქვს და უსაშველოდ მტკივა. რა მოხდა გუშინ? ტკივილს მუცლის არეშიც ვგრძნობ. თვალი გაახილე, მეგი. ქუთუთოებზე ლოდები მადევს, მაგრამ ვახერხებ და თვალს ვახელ. უცხო ოთახში ვარ. იდაყვებს ვეყრდნობი და წინ ვიწევი, რათა

მინდა მიყვარდეს თავი 21

-დიახ მართალი ხართ.ძალიან ჯიუტია ეს გოგო.-ღიმილით ჩაურთო ლევანმა და მე გადმომხედა.არ გვინდოდა ანას დედას ნამდვილი მიზეზი გაეგო,მშობელი იყო და ვიცოდიტ რომ ძალიან ინერვიულებდა ამიტომ ყველაფრის დამალვა ვამჯობინეთ.

ცრემლიანი ღამეები (თავი 5)

-რატომ? ყველას ასე კოცნი? -აღიარე,რომ მოგეწონა..უბრალოდ აღიარე.. -არა!-კარებისკენ ვანიშნე. -რა ლამაზად გამოიყურები..ეს შენთვის არ მითქვამს? უნდა წავიდეთ..ვიცი,რომ მელოდებოდი..

ჩანახატი (8 თავი)

მერვე თავი აშკარად ატყობდა ფარნა, ხასიათზე რომ ვერ იყვნენ. რემდენიმეჯერ ტატომაც იკითხა: - რამე სერიოზული ხომ არ მიქარეს, ან ხომ არ გაწყენინესო. თუმცა გოგონები ჯიუტად დუმდნენ. ერთი რამ დანამდვილებით იცოდა თეკლემ, რომ უცნობებს შეურაწყოფას ასე იოლად

ფიფქის ეფექტი [თავი 5]

–თოვს...–გახარებულმა წამოიყვირა და თავიდან ამოუვარდა ვაჩეც და ''სიყვარულიც''. თბილისში რამდენი ხანია ამხელა თოვლი არ ღირსებია. აქ კი როგორ ბარდნის, გადაპენტილია მთები, გორები, ხეები, ბუჩქები... და უმალ გადაიპენტა დარიას გონებაც. წინასწარ იყო

პლიაჟის რომანები გრძელდება?! (თავი 5)

- მიიწიე რა (თოკა) - კრესლო არის და იქ ჩაჯექი (მე) - მე აქ მინდა (თოკა) - მე ვწევარ აქ (მე) - კაი მაშინ არ დგები ნუ დგები და გადამწვა ზედ

შენ ჩემი გახდები (თავი 6)

შემოდგომა ბოლო დღეებს ითვლიდა,მალე ზამთარი შემოაღებდა კარს და ნინუცაც იმ სიცივით გათბებოდა რასაც ზამთარი არგუნებდა. ჰმ,მაინც როგორ უყვარდა ეს ცივი და სპეტაკი ზამთარი გედენიძის ქალს. როგორც იქნა მიილია კვირა და ნანატრი შაბათ-კვირა დადგა,ნინუცას სული

მინდა მიყვარდეს თავი 20

ბექასთან ალერსით და მეგობრებთან საუბარში გული რომ ვიჯერე,მხოლოდ ამის მერე გადავწყვიტე სახლში წასვლა,თორემ დღეს ნამდვილად მომკლავდა დედაჩემი რომ არ მივსულიყავი.ბექამ მომაცილა სახლამდე,ნია კი ლევანმა წაიყვანა.ლექსო თეკოსთან დავტოვეთ,როცა გაიღვიძებდა

ღამის აივნის შეხვედრა, ანუ რაც გინახავს კიდევ ნახავ! (თავი 11)

-მო იცი როგორ მიყვარხარ?_გაღიმებული ტატოს სახე ნელ ნელა სერიოზულდება თუმცა თვალებში ისევ მხიარული ჭინკები დახტიან. გული მიჩერდება, ტანი ერთიანად იცლება ყველანაირი გრძნობისგან და თითქოს პარალიზებური პეპელასავით ვიხლართები შხამიანი ობობის კლანჭებში.