მოთამაშე (ნაწილი მეექვსე)

მოსიარულე მკვდარს ვგავარ, მალე თამაში მექნება, მაგრამ ჯერ ისევ ვერ ვბედავ რომ ეს კესის ვუთხრა, მისი ღიმილი კი ნელ-ნელა უფრო და უფრო ფართო ხდება და მიხარია რომ მას ასეთ ბედნიერს ვხედავ. სკოლის შესასვლელში ვდგავარ და კესის ველოდები, აჯეჯილი ტანსაცმელი

მეგონა,რომ ცისფერთვალება ანგელოზი შემიყვარდა...(თავი მეექვსე)

ცოტახანში გავედით გარეთ და მივუჯექით მეგობრებს. -თაკო წამოდი ერთი წუთით-გახარებული მეუბნება ნუცა. ავდექი და გავყევი უსიტყვოდ. -რახდება ნუცი?

ტყის საიდუმლოება (თავი მეექვსე)

მაღალი, სიმპატიური მამაკაცი, მანქანიდან გადმოვიდა და წელში გამართული, არაჩვეულებრივი მოძრაობით გაემართა სასახლისკენ, რომელიც ტყის პირას მდებარეობდა. მის სახეზე მრისხანების, მის თვალებში კი სიცივის გარდა ვერაფერს დაინახავდით.

აფროდიტას ბრალია(თავი მეექვსე)

-არა! არა! არა!!-ფრჩხილებს იკვნეტდა ნინე.-დაუჯერებელია! წარმოგიდგენია?! დედაშენიც და დეაჩემიც, ორივე ერთნაირად გაგიჟდა!-დიმიტრის სახლში იყვნენ. ბიჭი დივანზე გართხმულიყო, თავად ნინე კი ფეთიანივით სცემდა ბოლთას და გაურკვეველი სიტყვების კაკანით იყო

CRUEL მეექვსე თავი +18 ( BDSM / WORLD / LGBT )

ახლა კი საბანში გახვეული, ბალიშში თავჩარგული, თვალებდახუჭული წევს და ცრემლებისგან დანამულ ბალიშის სისველეს გრძნობს. ცრემლები ლოყებზე უფრო მეტად ამძაფრებენ მის უცნაურ გრძნობას, რომელიც ვერაფრით აუხსნია. თითქოს მთელს სხეულში გამჯდარი ტკივილი ფიზიკური

მსოფლიო სხვა თვალით (თავი მეექვსე)

მსოფლიო სხვა თვალით ჩემი პირველი სათავგადასავლო მოთხრობაა , თქვენ პატივად გხვდათ იმოგზაუროთ უბრალო სახანძროს უფროს ნიკ ჯოუნსთან ერთად რომლის თვალწინ მსოფლიო შეიცვლება ერთი ვირუსის გავრცელებით, ნიკი იწყებს დღიურის წერას და თქვენც თან მოსდევთ მის

მივედი, ვნახე, შევიყვარე (თავი მეექვსე)

იგრძნო ქალის ათრთოლებული სხეული. უფრო მომთხოვნი გახდა, თმაში ხელი ნაზად შეუცურა და კიდევ უფრო ახლოს მიიზიდა. მათ შორის მანძილი საერთოდ აღარ იყო. მიხვდა, რომ ლანასაც იგივე გრძნობა ჰქონდა.

აქ სიტყვები ზედმეტია (მეექვსე თავი)

- როგორც ვხედავ მართალია როცა ამბობენ ადამიანი იმედით ცოცხლობსო. სადამდე ჩაეჭიდები ხავსს წყალწაღებულო ? - შემომხედე და მითხარი რო ნუცა გიყვარს. - კარგი. ალისფერი თვალები შემომანათა.. ნუცა მიყვარს

უჟმური და დარტყმული ( თავი მეექვსე )

ნენსი გაიღვიძე , უკვე თორმეტი საათია - ჯერ კიდევ ძილბურანში ვიყავი ალექსანდრეს ხმა ყურში რომ ჩამესმის. - დამაძინე რა , დღეს მაინც არ მივდივარ სკოლაში . - დავიბუზღუნე და ბალიში უფრო ჩავიხუტე. - კი ბატონო თუ არ გინდა სვანეთის დათვალიერება , რა

ძიძა თავი მეექვსე

დილით 7საათზე გამეღვიძა,სწრაფად წამოვდექი, საწოლიდან.გარეთ წვიმდა, ისე კარგად მახსოვს მე რომ სკოლაში წავედი, მაშინაც სასტიკად წვიმდა, მე კი ტირილით ვსკდებოდი.შხაპი მივიღე. შავი კლასიკური შარვალი, მუქი შვინდისფერი როლინგი და ბათინკები ჩავიცვი, ტყავის