ფსიქიატრიულში ( ნაწილი მეოთხე )

სულ 22-23 პაციენტი ვიყავით ჩემი შემოსვლიდან გასვლამდე, დიდად არ იცვლებოდა ხალხთა მრავალფეროვნება, ყველას პიროვნების ჩამოთვლას არ დავიწყებ , აზრიც არ ექნება, უშვალოდ ვისთანაც კონტაკტი დავამყარე იმათზე განვაგრძობ თხრობას. ერთი რუსი გოგონა შემოგვემატა,

I ____ You (თავი მეოთხე)

ამის მერე სანდროს ხმა არ ამოუღია მთელი გზა. თათიამ კი მანქანაში ქუსლებიანი ფეხსაცმელი გაიხადა, ფეხები სკამზე აწია და სანდროს მხარზე თავი დაადო.

სულ გაგიჟდა ეს ახალი თაობა!!! (თავი მეოთხე)

სულ გაგიჟსორი! ინტერნეტი არმაქ! ბოდიში ხალხო! რასაც ვწერ მობით ეგაა! თუ გახსოვთ ვინმეს კი წაიკითხეთ თუარადა თქვენ კარგად იყავით, არც მე არაფერი დამაკლდება არც თქვენ, უყვარხართ ვოვა ჩუმაკს. (ბევრი გულის სმაილი:დდ) -მოკლედ ჩემს აგარაკზე წავალთ, თან

ყვითელი გორილა (თავი მეოთხე)

-მომღერალი ვარ!-თამამი განაცხადია ჩემი მხრიდან-ვიდეოს გადაღება და ინტერნეტში ატვირთვა მინდა.მინდა ხმა დაბალანსებული იყოს და შესაბამისად ხარისხიც. -გასაგებია,მაგრამ პატარა და შეუმჩნეველი რაღა საჭიროა?სითავხედეში ნუ ჩამითვალოთ,უბრალოდ არ მინდა რაიმე

ნიუტონის მეოთხე კანონი (8)

– გიყურებ, გაკვირდები და ვერ გამიგია, შენ, რომელიც ჯერ კიდევ ბავშვი ხარ, შვილი როგორ უნდა გააჩინო ახლო მომავალში. – გაიცინა და ძილისაგან აწითლებული ლოყები დაუკოცნა შვილს. – რამეს ვიზამ. – გაიკრიჭა სასაცილოდ თამარი. – ვაიმე, ჩემი და ნოეს შვილს რომ

ნიუტონის მეოთხე კანონი (7)

– თანაცხოვრებაში, საერთოდ არ გაგიჭირდება, აი, ნახავ. – ნიშნის მოგებით ჩაუკრა თვალი. – მე, არ მოგცემ ,,დანებების’’ უფლებას. – ანუ, უნდა გამაფუჭო? – წარბი ძლივს შეკავებული ღიმილით ასწია თამარიმ. – მაგას, თქმა არ სჭირდება. აუცილებლად ეგრე მოხდება. –

გიჟი დაქალის გვერდით... ნაწილი მეოთხე (თ.ჯ)

ჩვენ უკვე არ არსებობდა, რადგან მე დათომ სამუდამოდ მის გულში დამიტოვა, და არა მარტო გულში, მის გონებაში, მის ცხოვრებაში, მის ნაწილად მაქცია, მე მისი ნაწილი გავხდი, მართალია ჩემი თანხმობის გარეშე, თუმცა რაღაც იყო კი...

მზის ჩასვლა (თავი მეოთხე)

-აბა, რა გაარკვიე? კითხა ლიზამ ლუკას და მის გვერდით ჩამოჯდა. -მიხეილი წარსულში ნასამართლევია, საქმე ეხება უკანონო გადარიცხვებს, რომელიღაც კომპანიიდან. ადრე ის გიორგაძე იყო, მაგრამ ციხიდან გამოსვლის შემდეგ გვარი შეიცვალა და კობახიძე გახდა. თუმცა,

ნიუტონის მეოთხე კანონი (6)

– ნეტავ ხვდებოდე, როგორ ვამაყობ შენით! მე მჯერა, რომ შენს მისიას წარმატებებით შეასრულებ, ჩემო ცხოვრებავ! – უთხრა, თუ არა, მის სახეზე ბედნიერებისაგან გაპობილი ღიმილი დაიჭირა. – ამის გარდა, ყველაფერს ველოდი, შენ თავს ვფიცავარ. – აღფრთოვანება,

პოლიტიკის თეორია [ნაწილი მეოთხე]

ნიუ იორკის ქუჩებს ფეხით მოვუყვებოდით. სამ საათზეც კი, შუაღამით, ქალაქი ცოცხლობდა ისეთივე წესით, როგორც დღე. ამიტომ მიყვარდა ეს ქალაქი ყველაზე მეტად. ამიტომ ვიყავი მაშინ იქ. და ამიტომ ვკოცნიდი ქალაქის გულში ახალგაცნობილ მამაკაცს მთელი პათოსით.