თამაში როგორც ხელოვნება ტომი 3 (თავი მესამე,თავი მეოთხე))

ძალიან უცნაური სამეგობრო ვიყავით. ამ ორი თვის მანძილზე ყოველ ღამე ერთმანეთთან სექსი გვქონდა,ხან ვინ იწვა ჩემს გვერდით ხან ვინ. პრინციპში ტომის გარდა ყველა,ამის გაფიქრებაზე გულიანად გამეცინა,ტომი კი როგორც ჩანს ცოტა იმედგაცრუებული იყო,მობეზრდა მხოლოდ

განთიადის მოყვარული ბიჭი [თავი მეოთხე]

- მოითმინე, მალე გაგივლის. - მეუბნება ღიმილით. - თავი დამანებე, მომშორდი! - ვეუბნები გაღიზიანებული. როგორ შეუძლია თავისი საქციელის მერე, ღიმილით მელაპარაკოს?! და თუ მართლა ღადაობს, იკას ასე რატომ ეჩხუბა? სიარულში რატომ მეხმარება? რატომ ცდილობს

შეშლილი მერი "მეოთხე თავი"

დანიელის ტირანული მმართველობით დაღლილი მერი ცდილობს თავის უფროსს ადგილი მიუჩინოს და სამსახურიდან წამოვიდეს. სიტუაცია წამში შეიცვალა.როდესაც დანიელი სიყვარულში გამოუტყდა..

აკრძალული სიყვარული (თავი მეოთხე)

-ვიც რომ იქ სასწავლებლად არ მიდიხარ-ამის გაგონებაზე გავშესდი და სულ მცირე იმედი დავიტოვე რომ არ იცოდა ჩემ სიყვარულზე თოკოსადმი -აბა რის გამო წავალ?

აბლაბუდა (მეოთხე თავი)

ხმა ვერ ამოვიღე, მაქსიმალურად ვეცადე არ შემემჩნია წყენა და ტკივილი, თუმცა იმ ღამით, როცა გვერდით მოწოლილმა მეუღლემ ზურგი შემაქცია, კიდევ ერთხელ დავრწმუნდი, რომ ქალის ნათქვამი სიტყვები სულაც არ იყო ხუმრობა.

დღიური (მეოთხე ნაწილი)

დილით გაღვიძება თაიამ დაასწრო, ისეთ მხიარულ განწყობაზე იყო, მოუნდა ბავშვივით მოქცეულიყო, გადაწყვიტა მძინარე ბარბისთვის წყალი დაესხა, სამზარეულოში გავიდა, მოძებნა დიდი ზომის ჭიქა, აავსო წყლით და ისევ საძინებლისკენ გაემართა. ბარბი მშვიდად ფშვინავდა,

ტანჯვისთვის დაბადებული (მეოთხე თავი)

სააბაზანოში შევედი,კბილები გამოვიხეხე,ხელ-პირი დავიბანე და შენდეგ გამოვიცვალე.გამოვედი თუარა,დედა შემეფეთა კინაღამ შევეჯახე. -ოჰ საყვარელო,როგორ გეძინა?მკითხა დედამ.კიდევ გამახსენდა გუშინდელი ამბავი,დამბურძგლა.დედას კი თვალები უნათებდა,თითქოს რაღაც

რჩეული (თავი მეოთხე)

ექვსი ციხის კლიტეთა ასხმა უკვე ხელთ ეპყრა სპასალარს, ქორულაკი მეშვიდე იყო და მთელი სამხრეთის გული. სწორედ ამ ციხეში წარმოიშვა აჯანყების პირველი ნაშთები, ჩურჩულითა და შიშით-პირველად, შემდგომში კი სიდიადითა და სიმამაცით, ხმამაღლა ნთქმული და სწორედ

თუ იპოვი გზას ( ნაწილი მეოთხე)

_ თეკლა, მე არ ვარ გაბრიელთან ერთად, არც ვიქნები, ტყუილად ნერვიულობ. _ ურცხვად მატყუებ კიდევ.. შენ ვინ ყოფილხარ. _ ტყუილი არაფერში მჭირდება. დაიჯერებ თუ არა, შენზეა. კი, ადრე ერთად ვიყავით, მაგრამ დიდი ხანია, ეს წარსულს ჩაბარდა და თქვენი დაშორების

შავი გული (ნაწილი მეოთხე)

ნინა რაც უფრო უახლოვდება გამოძიების კულმინაციას, მით მეტი საფრთხე ექმნება მის სიცოცხლეს..სიცოცხლე რომლისთვისაც უღირს ცხოვრება, რადგან შეუყვარდა..