თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (18)

რა თქმა უნდა თბილისიდან წასვლას არ ვაპირებდი, მაგრამ ის რის ჩადენასაც ვაპირებდი, ალბათ ზუკა არასდროს არ მაპატიებდა... ნელა მოვიწმინდე ცრემლები ტელეფონი ავიღე და აივანზე გავედი..მიუხედავად იმისა, რომ ღამის

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(6)

ყველაფერი უცებ შეიცვალა.გაბრიელი განსაკუთრებული სიფაქიზით და სინაზით აკვირდებოდა ლიზას თითოეულ ნაკვთს.ყოველივე თმის ღერს დაკვირვებით ათვალიერებდა.მის ნისლისფერ თვალებში ჩაიძირა.მისი ვარდისფერი ტუჩები

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (1-17)

გამარჯობათ! გარკვეული მიზეზების გამო ვეღარ შევდივარ ჩემ ძველ გვერდზე (mariam_mariam), ამიტომ გადავწყვიტე ახალი შემექმნა და ბოლო ისტორია გამეგრძელებინა, თუ ვერ მოვხერხე და ძველი გვერდი ვერ განვაახლე, ამ გვერდზე ვიქნები... -რაზე ფიქრობდი?! ფიქრებიდან

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (16)

თაზო შემხვდა... ამის თქმა იყო და მთიანად გავშრი... -მერე? ძლივს მოვაბი თავი სათქმელს და ანერვიულებულმა გავხედე.. -ეს მხოლოდ დასაწყისიაო და გაიარა... -კარგი არაუშავს არავის არაფერი არ უთხრა ამის შესახებ მითუმეტეს ბიჭებს.. ანერვიულებულმა ვუთხარი და

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (15)

სადარბაზოში შესვლა და ნაცნობ სხეულზე აწეპება ერთი იყო.... -ვა მარი როგორ ხარ? ძველი ნაცნობივით ჩამეხუტა და ცოტა არ იყოს არ მესიამოვნა.. -ამმ მარიამი და არა მარი, კარგად შენ როგორ ხარ? უცებ შევუსწორე და ანერვიულებულმა გავხედე გაბრაზებულ ზუკას...

დღეს უშენობის სახლში მიწევს მე არსებობა

დღეს უშენობის სახლში მიწევს მე არსებობა, თითქოს ლოდინიც გათანგულა ცრუ მოლოდინით,

მე დღეს შემიყვარდა წვიმა, ღვთაებასთან ერთად... [სრულად]

გაწვიმდა, მე კი ისევ მოწყენილი ვარ, როგორც ყოველთვის.ვერ ვიტან წვიმას.ვინაა ჩემთან? არავინ... საერთოდ არავინ. ვიყურები გარეთ და ვხედავ ხალხი როგორ გაურბის წვიმას, მაგრამ მოჩანს წყვილი რომელსაც სულაც არ ეჩქარება, მათ შემხედვარე თვალებს ვატრიალებ.

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(4)

ლიზა ფრთხილად წმენდდა წითელ ბლანტ სითხეს გაბრიელს ტუჩებიდან,თან ფხუკუნებდა.ეცინებოდა იმაზე რომ უკვე იკბინებოდა კიდეც და ვერ ხვდებოდა რატომ არ ბრაზდებოდა მის ასეთ თამამ ქცევაზე რაც რამდენიმე წუთის წინ მოხდა. -ნახე?უკვე ვიკბინები კიდეც-სიცილით თქვა

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(3)

მხოლოდ ახლა დააკვირდა გაბრიელი ლიზას.იქნებ ის სულაც არ იყო უბრალოდ გასართობი თოჯინა.ხვდებოდა რომ ასე ადვილად მას ხელში ვერ ჩაიგდებდა.მისი ცეცხლისფერი თმები და ნისლისფერი ქამელეონი თვალები პირდაპირ აოცებდა.მისი თავისუფლება ხომ საერთოდ აგიჟებდა.მისი

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!(2)

ბავშვებო ამ თავს გჩუქნით.გთხოვთ ტქვენი აზრი დააფიქსიროთ კომენტარების სახით.თუ ასე გაგრძელდა შეიძლება შევწყვიტო ასე რომ,იაქტიურეთ. -დაიკო შენთვის სიურპრიზი მაქვს,მაგრამ სამწუხაროდ ზედმეტი ატრიბუტიც მოყვება.ჰო ესეიგი მოდი თვალები უნდა აგიხვიო-ლიზამ