თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (14)

მომხდარით ყველანი გაკვირვებულები ვიყავით, მიუხედავად იმისა, რომ ეს პირველად არ ხდებოდა.. ერთხელ უარი მიიღო, ნინას უპასუხისმგებლობის გამო... მეორეჯერაც უარი, იგივრ მიზეზით... მაგრამ მესამეჯერაც, რომ უარი მიიღოს, აჩი კი არა, მეც უარს ვიტყვი ნინასთან

მე არც ზეცის და არც მიწის შვილი ვარ

მე არც მიწის და არც ზეცის შვილი ვარ მე უფრო სხვაფერი სამყაროს გმირი ვარ, გადარეული და მთლად ეული... ასევე სხვგვარი ფიქრებიც კი მიყვარს!

მე გავიღიმე შენ შეგიყვარდი!

გამარჯობა ბავშვებო ჩემზე ბევრს არ მოგიყვებით რადგან მინდა ანონიმურ ’მწერლად’ დავრჩე.არ ვიცი მოგეწონებათ თუ არა,მაგრამ ვიმედოვნებ რომ ეს შესაძლებელია.რაც შეეხება ისტორიას ოოო ეს ერთი დიდი სიამოვნებაა.ბევრი სიცილიც მოგიწევთ და ტირილამდე რამდენად

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (13)

დილით იმაზე ბედნიერს გამეღვიძა ვიდრე ეს ჩვეულებრივ ხდება... მაშინვე ვიგრძენი წელზე დაძარღვული ხელი და ტანში სასიამოვნოდ გამცრა.... ცხვირი კანზე გავუხახუნე და მისმა რეაქციამაც არ დააყოვნა... მაშინვე დაუბუსუსდა კანი და გამარჯვებულის ღიმილით ავხედე..

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (12)

მიყვარხარ იმაზე მეტად,ვიდრე რომეოს უყვარდა ჯულიეტა...ვიდრე კვაზიმოტოს ესმერალდა ვიდრე ტარიელს ნესტანი...ვიდრე შოთას თამარი! მიყვარხარ ენამწარევ!ყურთან მიჩურჩულა და ისე ჩამეხუტა ძვლებმა ტკაცანი დაიწყეს...მეც ბედნიემა მოხვიე ხელები

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (11)

იმით რომ მართლა ძალიან მომენატრე, იმით რომ მთელი ერთი კვირა ველოდებოდი შენ მონაწერს, რომ მთელი ერთი ჯვირაა ვნატრობდი ამ დღეზე, როდის გნახავდი... დაკმაყოფილდი?! ტირილის პირა მისულმა ვუთხარი და ძლივს შეკავებული ცრემლებით ავხედე... სახეზე არანაირი

მე მიყვარს ნიუ-ორკი! (თავი პირველი)

ორი კვირის შემდეგ, ბავშვები ისევ შეიკრიბნენ ამერიკის სალჩოსთან. ამ ჯერად ვიზის მოსაპოვებლად, რათა შემდეგ თავიანთი პროექტი უკვე გაეროს შტაბინაში ამერიკაში წარედგინათ. უმეტესმა მათგანმა ვიზის მოთხოვნაზე დადებითი პასუხი მიიღო და თებერვლის შუა

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (10)

მორჩი ზლუქუნს და დაწყნარდი.. სიჩუმე თაზოს ხმამ დაარღვია და ჩემში ისევ ზიზღი გამოიწვია... -ამიხსენი რა დაგიშავე ისეთი, რომ ესე მიმეტებ? ტირილით ვკითხე და ცრემლებსც უფრო ვუმატე... -არაფერი მარიამ... არაფერი გარდა იმისა რომ სიცოცხლეზე მეტად

"მე შემიყვარდა გოგონა კრემისფერი შარფით„ (გიჟი რომანტიკოსი)

*** -ვაიმე რომელი საათიაა.. -დენდარტყმული წამოოვვარდი ფეხზე როდესაც საათს შევხედე -ვაუმე ჯნდაბა როგორ მაგვიანდება -შუბლზე ხელი მძიმედ ვიტკიცე , რადგან მასწავლებელთან ზუსტად 30 წთ-ით დავაგვიანე , საწოლზე მძიმედ დავენარცხე. თვალები კვლავ მივალულე

თვით ირონიავ, მე შენ მიყვარხარ (9)

არ გაბედო და თითი არ დააკარო.. მუქარაავით გაისმა ჩემი ხმა და მორიგი ცრემლიც ჩუმად მოვიწმინდე...-შეხდს იმ კაფეში ვინ გელოდება..თითით წინა კაფისკენ მანიშნა და ფანჯარასთან მჯდომი ლუკა და ლაშა დამანახა....-ოღონაც მათ არ შეეხო და სადაც მეტყვი იქ