ღამის სტუმარი 11

თავისუფლების შეგრძნება ცაში ჩიტივით გაფრენას ჰგავდა,პირველად ვიგრძენი რამდენად ჰაეროვანი შეიძლებოდა ყოფილიყო ადამიანი,ჩემი ღრმა მწუხარება და ფიქრები თითქოს ზღვის ტალღებს შორს გაეტაცებინათ.... არ მინდოდა წვიმას გადაეღო,არ მინდოდა ჩემთვის ვინმეს ეს

ღამის სტუმარი 10

კვირები კვირებს მისდევდა,ბექასგან კი ისევ არაფერი ისმოდა,ვცდილობდი მისი საქციელის ახსნას,არც ერთი წამით იმედი არ დამიკარგავს.... იმის იმედი რო ისევ უკან დაბრუნდებოდა. მიჭირდა,ძალიან მიჭირდა, მაგრამ ვცდილობდი თავი ხელში ამეყვანა,არ მქონდა დეპრესიაში

ღამის სტუმარი 9

და აი ახლა როცა ბექას საცოლე მერქვა,შიშმა შემიპყრო,17წლის გოგოს წარმოდგენა არ მქონდა ეს ყველაფერი როგორ უნდა ამეხსნა მშობლებისთვის,როგორ უნდა მეკისრა ის ტვირთი რასაც ოჯახი ერქვა.... შევძლებდი კი მე მისთვის ღირსეული მეუღლე ვყოფილიყავი?

ღამის სტუმარი 8

ნათქვამია,სიყვარული არის ის,რაც პლანეტას ამოძრავებს,რისკენაც ვილტვით და რისთვისაც ვიბრძვითო.მიუხედავად ამისა,ამ გრძნობის სრულფასოვანი განმარტება ჯერ ვერავინ შეძლო. განა შევძლებ მე მის განმარტებას? არამც და არამც.... ყველა თავისებურად აღიქვამს

ღამის სტუმარი 7

მიუხედავად იმისა რო ფეხი გაჭრილი მქონდა და მტკიოდა,მაინც ვახერხებდი სიარულს, ბანაკიდან მოშორებით არ მივდიოდი.... უფრო სწორად გასვლის უფლებას არ მაძლევდენენ,გართობით მშვენივრად ვერთობოდით.ნასადილევს ბავშვები ჩანჩქერის დასალაშქრად წავიდნენ,მე კი

ღამის სტუმარი 6

ანუშკა ანტიდეპრესანტივით მოქმედებდა ჩემზე,ემოციებისგან დატვირთულს შემეძლო მისთვის ყველაფრის მოყოლა,თავიდან გაოგნებული მისმენდა,არ სჯეროდა.ბოლოს როგორც იქნა დაიჯერა,ფილმში ეგონა თავი,რომელიც აქამდე მის გარეშე მიმდინარეობდა,ახლა კი დანამდვილებით იცოდა

ღამის სტუმარი 5

ბავშვობიდანვე გამოვირჩეოდი ჩემი თანატოლი გოგონებისგან,როცა ისინი თოჯინებით თამაშობდნენ მე მდინარეზე სათევზაოდ დავყავდი მამას,ნაკლებად მიზიდავდა "გოგოშკური" რაღაცეები,ბიჭებთან ურთიერთობის მხრივ მე მხოლოდ მეგობრობით შემოვიფარგლებოდი. ჩემთვის და

ღამის სტუმარი 4

"დროა გავარკვიოთ ყველაფერი" ეს ფრაზა ისე ჟღერდა თითქოს ნაჩხუბრები ვიყავით და ურთიერთობის დალაგებას ვცდილობდით... სასაცილოდ მომეჩვენა,ჩვენ ხო ერთმანეთს არც კი ვიცნობდით,მხოლოდ ის შემთხვევა,ის საღამო გვაკავშირებდა ერთმანეთთან -კარგი გავარკვიოთ

ღამის სტუმარი 3

-აქ რატო მომიყვანე? სასოწარკვეთილი ხმით ვკითხე და ნაბიჯს ავუჩქარე -მეგონა მოგეწონებოდა,გაერთობოდი,რა მოხდა აღარ მეტყვი.აბუზღუნდა,სასმელისგან გაბრუებულს უჭირდა სიარული,ცდილობდა არ ჩამომრჩენოდა,მაგრამ ვერ მომყვებოდა, ეზოში შევიპარე,ნასვამს ხელი

ღამის სტუმარი 2

იმ ღამის დავიწყებას ვცდილობდი,მის შესახებ არავისთვის მითქვამს,ან კი მქონდა რამე სათქმელი?ისიც კი არ ვიცოდი ვინ იყო ზაფხულის მაქსიმალურად შერგება მინდოდა,მაგრამ რაღაც არ მაძლევდა უფლებას მისით დავმტკბარიყავი,გარეგნულად არაფერი მაწუხებდა,მაგრამ