მე მოვკალი ჩემი ,,ანგელოზი" (თავი 3)

-ახლა გასაგებია თუ რატომ ხართ ასეთი ნერვიული, - მესმის ალბად ასეთი ტკივილს ბევრი ვერ გაუძლებდა! - თქვენ კი ძალიან ძლიერი ბრძანდებით, -ბატონო იოანე, მიკვირს ამხელა ტკივილს როგორ უძლებთ

მე მოვკალი ჩემი ,,ანგელოზი" (თავი 2)

-ბატონო იოანე, გთხოვთ, ნერვებს ნუ აჰყვებით და მშვიდად განაგრძეთ, მოყოლა მესმის, როგორ გიჭირთ მაგრამ გულში ამ ყველაფერს ვერ დამარხავთ, ხომ გესმით? -ჯობია თქვათ და ცოტა მაინც მოგეშვებათ, მენდეთ, შეგიძლიათ მითხრათ, ყველაფერი

მეგონა,რომ ცისფერთვალება ანგელოზი შემიყვარდა...(თავი მეექვსე)

ცოტახანში გავედით გარეთ და მივუჯექით მეგობრებს. -თაკო წამოდი ერთი წუთით-გახარებული მეუბნება ნუცა. ავდექი და გავყევი უსიტყვოდ. -რახდება ნუცი?

მე მოვკალი ჩემი ,,ანგელოზი"(თავი 1)

რათქმაუნდა ყველას არ გეცოდინებათ, ჩემი მოთხრობა ,,მე უშენოთ'' მაგრამ ზოგიერთმა ხომ იცით მე გადავწყვიტე მოთხრობისათვის სათაური შემეცვალა და ახალი სათაური იქნება ,,მე მოვკალი ჩემი ანგელოზი''ალბათ ჩემი სულ სწრაფობის და დაუდევრობამ განაპირობა ის რომ არ

ანგელოზი (თავი 1)

ლონდონის წვიმიან ქუჩებში დავდივარ. გული ცუდს მიგრძნობს,მაგრამ ვაიგნორებ და გზას ვაგრძელებ. წვიმა მასველებს, მაგრამ არ გავრვბივარ, ყურადღებას არ ვაქცევ. არც იმას ვაქცევ ყურადღებას, რომ ღამეა და მხოლოდ მე მივაბიჯებ ხალხისგან დაცარიელებულ ქუჩაში.

მეგონა,რომ ცისფერთვალება ანგელოზი შემიყვარდა...(თავი მეხუთე)

-გპირდები არსად წავალ,არასდროს დაგტოვებ მარტო! -მიყვარხარ,მიყვარხარ,მიყვარხარ! ცრემლებით და დიდი ტკივილით ნათქვამი სიტყვები...

გამანადგურებელი ანგელოზი

"- რატომ? - ძალიან დიდხანს მეზიზღებოდა ადამიანები - და მაინც რატომ?

მეგონა,რომ ცისფერთვალება ანგელოზი შემიყვარდა..(თავი მეოთხე).

ცისფერთვალებავ!!!ანქანაში უკან ვიჯექი,წვიმდა. ძალიან მაგრად წვიმდა , თითქოს ცა ტიროდა... თავში ყველაფერი ამერია, ტელეფონზე გაუჩერებლად რეკავდა თორნიკე, ნოდო წავიდა , გავუშვი მიუხედავად იმისა , რომ საშინლად მომექცა, სურვილი მკლავდა მაგრად ჩავკრობოდი

მეგონა,რომ ცისფერთვალება ანგელოზი შემიყვარდა..(თავი მესამე!).

ნუცასაც უყვარდა დემეტრე,უბრალოდ ღიზიანდებოდა როცა ხედავდა როგორ გიჟდებოდნენ სხვა გოგოები მასზე. -ნუც სადხარ ? დავიჯერო ღამის 11ამდე მაღაზიაში ხარ?-სიცილით ვკითხე ნუცას. -არა თაკ ,მოვდივარ და მოგიყვები ყველაფერს. -კარგი. -რახდება?-ღიმილით გახედა

მეგონა,რომ ცისფერთვალება ანგელოზი შემიყვარდა...

ერთი წელი გავიდა ასე მეგობრობაში...ერთ დღეს კი მეუბნება, რომ უნდა წავიდეს, აქ არაფერი აღარ დარჩენია და იქნებ იქ მაინც იპოვოს რამე..... -თაკო თქვი რამე, არმინდა რომ ჩუმად იყო... -რავთქვა? რით გავამართლო ეს გადაწყვეტილება?ესე ადვილად მიატოვებ