მკვდარი ანგელოზი (თავი 2,3)

დავიღალე...აღარ შემიძლია...მივდივარ...უცბად სუნთქვა შემეკრა, ვეღარ ვსუნთქვადი, თითქოს სპირტის სუნი... თვალები ნელ ნელა მეხუჭება და იმის მერე არაფერი მახსოვს...თვალები გავახილე,მხოლოდ ბუნდოვნად ვხედავდი რა ხდებოდა, ძალა გამოცლილი მქონდა, ბუზის

მკვდარი ანგელოზი (თავი 1)

სიყვარული... მაინც, როგორია ეს სიყვარული?! ისე გატკენს, როგორგც გახარებს. როცა გიყვარს ნაკლი იმალება, შეიძლება, სხვების არა, მაგრამ შენთვის კი და რა აზრი აქვს ამ დროს სხვის აზრს თუ თავად ბედნიერი ხარ? სიყვარული შეიძლება ესტუმროს შენს გულს

აირჩიეთ მოწონებული ანგელოზი, მას თქვენთვის კეთილი ამბავი აქვს

სიყვარულის მფარველი ანგელოზი აირჩიეთ. ცოტა ხანში ახალი სიყვარული შემოიჭრება თქვენს ცხოვრებაში. ან საყვარელი ადამიანისგან რომანტიკულ საჩუქარს მიიღებთ.სიხარულის ანგელოზი დადებითი ემოციებით აგავსებთ. თქვენს ცხოვრებაში ახალი წელი ბედნიერებასა და

უშგულში ნაპოვნი ანგელოზი [სრულად]

მარიამ იმნაძე, დამამთავრებელი კურსის სტუდენტი კურსელებთან ერთად მიდიოდა სვანეთში, ექსკურსიაზე. ერთი კვირაა უკვე დიდი ენთუზიაზმით ემზადება ამ ტურისთვის, ახლაც თვალებგაბრწყინებული ავიდა ავტობუსში და თავისუფალი ადგილი დაიკავა. სვანეთი ყოველთვის

ანგელოზი - თავი 4

-თიკა სცენების გამართვას მოეშვი და დაწყნარდი -დავწყნარდე? როგორ დავწყნარდე როდესაც ჩემი ქმარი ვიღაც პაციენტთან მღალატობს? -ჩემი ბრალია ყველაფერი. ლუკა არაფერ შუაშია ნინას მისუსტებულ ხმაზე გული მომიკვდა. თავს დამნაშავედ გრძნობს -გოგონი შენ ვაფშე ჩუ

ანგელოზი - თავი 3

-კარგი ლუკა მაშინ ხვალ საღამოს -ხვალ საღამოს, არ არის პრობლემა -ვიცი საშინელი ადამიანი ვარ, ვიცი და შენი ცოლის ძალიან მერიდება -ჩუუ პატარავ, ჩუუ ნუ ფიქრობ მაგაზე. ეს ჩემი არჩევანია შენ არაფერ შუაში ხარ ღამე მასთან ჩახუტებულმა გავატარე. გამთენიამდე

ანგელოზი - თავი 2

პიჯაკი გავიხადე და ქურთუკი მოვიცვი -ასე არა? ეს არის ხომ შენი გადაწყვწტილება ლუკა? -დიახ ეს არის, არ დამელოდო, დაიძინე -ლუკა, ლუკა მომისმინე გთხოვ სახლში რომ დაბრუნდები ვილაპარაკოთ -თიკა რა გინდა? მე რასაც გთხოვ იმას არ მიკეთებ და მე რატომ უნდა

ანგელოზი - თავი 1

ჩემი თბილისი ძალიან მიყვარს, განსაკუთრებით შემოდგომაზე. მიყვარს როდესაც ყვითელი ფოთლებით მიმოფანტულ ქუჩას მივუყვები. დედა დღემდე მეჩხუბება ქუჩაში წანწალის გამო მაგრამ უკვე აღარ ვუსმენ 35 წლის კაცი ვარ უკვე.

ანგელოზი

_ მაპატიე _ ეუბნება ბიჭი, ორივე ხელს მაგრად ხვევს და ტუჩებში კოცნის. გოგონა გრძნობს მას. ვერ ტირის. არ შეუძლია. _ არ წახვიდე _ ბოლოჯერ ეუბნება. ისე, თითქოს შეეძლოს რამის შეცვლა. _ თვალები დახუჭე. ასე უფრო ბევრის დანახვა შეგიძლია _ ამბობს ბიჭი.

მამრი ანგელოზი

მე ძალიან ხშირად ვფიქრობ შენზე. ამდენი არასდროს არავისზე არ მიფიქრია. შენ გრძნობა ხარ, ყველაზე სევდიანი, ყველასთვის ნაცნობი, დაძველებული ემოცია. იმდენად ღრმად ხარ ჩემს ფიქრებში გამჯდარი, რომ თავში აზრები დალაგებულ წინადადებებად მომდის.