მარიამი, ანგელოზი იყო...

ქალის კივილის ხმა ისმის, ხმაში საოცარი ტკივილი და ბედნიერება გამოკრთის. ქალი მშობიარობს... დაიბადა... გოგოა... დაიბადა ულამაზესი ბავშვი, პატარა გოგონა, მარიამი. დედას გულზე დააწვინეს, ეს ორი არსება ერთმანეთს უკვე იცნობდნენ, 9თვის ნაცნობები იყვნენ.

მიწიერი ანგელოზი

- დამსვი!-თუმცა ამას იმდენად ჩუმად ვამბობ, რომ ეჭვი მეპარება ჩემგარდა სხვას გაეგო ეს ამოხავლებული სიტყვა. -ახლავე მომაშორეთ ხელები! -უკვე გარკვევით ვამბობ სიტყვებს. როგორც კი ბგერები მის სასმენ ორგანომდე აღწევენ ფხიზლდება და წამისმეასედში თვალებიც

მე მოვკალი ჩემი ,,ანგელოზი" (თავი 3)

-ახლა გასაგებია თუ რატომ ხართ ასეთი ნერვიული, - მესმის ალბად ასეთი ტკივილს ბევრი ვერ გაუძლებდა! - თქვენ კი ძალიან ძლიერი ბრძანდებით, -ბატონო იოანე, მიკვირს ამხელა ტკივილს როგორ უძლებთ

მე მოვკალი ჩემი ,,ანგელოზი" (თავი 2)

-ბატონო იოანე, გთხოვთ, ნერვებს ნუ აჰყვებით და მშვიდად განაგრძეთ, მოყოლა მესმის, როგორ გიჭირთ მაგრამ გულში ამ ყველაფერს ვერ დამარხავთ, ხომ გესმით? -ჯობია თქვათ და ცოტა მაინც მოგეშვებათ, მენდეთ, შეგიძლიათ მითხრათ, ყველაფერი

მეგონა,რომ ცისფერთვალება ანგელოზი შემიყვარდა...(თავი მეექვსე)

ცოტახანში გავედით გარეთ და მივუჯექით მეგობრებს. -თაკო წამოდი ერთი წუთით-გახარებული მეუბნება ნუცა. ავდექი და გავყევი უსიტყვოდ. -რახდება ნუცი?

მე მოვკალი ჩემი ,,ანგელოზი"(თავი 1)

რათქმაუნდა ყველას არ გეცოდინებათ, ჩემი მოთხრობა ,,მე უშენოთ'' მაგრამ ზოგიერთმა ხომ იცით მე გადავწყვიტე მოთხრობისათვის სათაური შემეცვალა და ახალი სათაური იქნება ,,მე მოვკალი ჩემი ანგელოზი''ალბათ ჩემი სულ სწრაფობის და დაუდევრობამ განაპირობა ის რომ არ

ანგელოზი (თავი 1)

ლონდონის წვიმიან ქუჩებში დავდივარ. გული ცუდს მიგრძნობს,მაგრამ ვაიგნორებ და გზას ვაგრძელებ. წვიმა მასველებს, მაგრამ არ გავრვბივარ, ყურადღებას არ ვაქცევ. არც იმას ვაქცევ ყურადღებას, რომ ღამეა და მხოლოდ მე მივაბიჯებ ხალხისგან დაცარიელებულ ქუჩაში.

მეგონა,რომ ცისფერთვალება ანგელოზი შემიყვარდა...(თავი მეხუთე)

-გპირდები არსად წავალ,არასდროს დაგტოვებ მარტო! -მიყვარხარ,მიყვარხარ,მიყვარხარ! ცრემლებით და დიდი ტკივილით ნათქვამი სიტყვები...

გამანადგურებელი ანგელოზი

"- რატომ? - ძალიან დიდხანს მეზიზღებოდა ადამიანები - და მაინც რატომ?

მეგონა,რომ ცისფერთვალება ანგელოზი შემიყვარდა..(თავი მეოთხე).

ცისფერთვალებავ!!!ანქანაში უკან ვიჯექი,წვიმდა. ძალიან მაგრად წვიმდა , თითქოს ცა ტიროდა... თავში ყველაფერი ამერია, ტელეფონზე გაუჩერებლად რეკავდა თორნიკე, ნოდო წავიდა , გავუშვი მიუხედავად იმისა , რომ საშინლად მომექცა, სურვილი მკლავდა მაგრად ჩავკრობოდი