ჩემი იყავი! (თავი4)

კარზე საშინელმა ბრახუნმა მომწყვიტა ძილს. გაჭირვებით დავაცილე ძილისგან დამძიმებული ქუთუთოები ერთმანეთს და კარისკენ წავედი. სამზარეუდან ყავის სასიამოვნო სურნელი გამოდი, როგორც ჩანს ლილეს უკვე ეღვიძა. კართა მივლასლასდი, კარი გავაღე და თვალების ფშვნეტა

ჩემი იყავი! (თავი3)

ერთი შეხედვით დავუბრუნდი ძველ ცხოვრებას, თუმცა სვანეთმა თავის კვალი მაინც დატოვა ჩემში. სვანეთიდან დაბრუნებული კიდევ დიდხანს ვაკვირდებოდი ქუჩაში ხალხს, მეგონა ნებისმიერ წამს გამოჩნდებოდა და ისტერიკას მომიწყობდა ჩუმად წამოსვლისთვის, მაგრამ ასე არ

ჯერ გულს უყვარდება (თავი2)

-მგონი მაგ ბიჭს მოსწონხარ - -რა სისულელეა მარიამ, რას არ იტყვი ხოლმე ! - -ვფიქრობ, ჩემს თვალს იშვიათად თუ გამორჩება რამე. - -მე კი ვფიქრობ სათვალეები უნდა იხმარო მეგობარო.

ჯერ გულს უყვარდება (თავი1)

-აი თურმე სად გეჩქარებოდა, პატარა ქალბატონო! -უკაცრავად ? - ინგა აფრასიძე ... - ჰოო ... არ უყვარს დაგვიანება - კარგია , თორემ ახლა მარტო მომიწევდა აქ ჯდომა

ჩემი იყავი! (თავი2)

სწრაფად ავირბინე კიბეები და ოთახის კარი ხმაურით მივაჯახუნე. ადგილს ვერ ვპულობდი სიბრაზე ყელში მტკივნეულად მიჭერდა მარწუხებს. ვბრზობდი ლევანზე, თან მინდოდა მისი საქციელის ახსნა მომესმინა, ჩემი სიტყვები ერთმანეთის საპირისპირო ოყო, მინდოდა არასდროს

ბიჭი წარსულიდან (4თავი)

ვსვამდი, ვეწეოდი და ჩემს ერთადერთ სიყვარულზე ვფიქრობდი, ძალიან ძვირფასი ადამიანი იყო ჩემთვის. მხოლოდ მისთვის გავაკეთე ეს ყველაფერი, მისგამო დავტოვე ყველა და ყველაფერი. ის კი ვერ მიგებს, უნდა ვუთხრა ყველაფერი უნდა მოვუყვე სხვა გზა არ მაქვს.

ჩემი იყავი! (თავი 1)

ნელა მიუყვება ქუჩას. ისეთი მარტოსული რომ სამყაროც განიცდის მის მარტოობას, მაგრამ იქვე კიდევ არის ის ვისაც მისი ჭრილობების განკურნვა შეუძლია. ის ვისაც არა ნაკლებ სტკივა...

განთიადი (მეთერთმეტე თავი)

-აქ ვარ, არაფერი მჭირს, შენთან ვარ, რაღატო ტირი?! -ალბათ ეს შიში მეყოფა, მთელი ცხოვრება საზიდად. -მთელი ცხოვრება, ჩემთან ერთად ბედნიერება უნდა ზიდო, შიში და ტკივილი დავამთავროთ რა. -მეშინია ძალიან, კიდევ არაფერი გააკეთონ. პოლიციაში უნდა წავიდე.

ჩაკეტილი სივრცე 26 თავი

-გილოცავთ- მკაცრი ტონით ვუთხარი აღელვებულ ბიჭს და კარგა ხნის სიჩუმის მერე მშვიდად დავამატე- რას ფიქრობ დედაჩემთან დაკავშირებით? -როცა მოვალთ ყველაფერს ერთად ავუხსნით მე და მია

ვერ დაგთმობ (თავი 1)

-ტანსაცმელი რომ გაცვია იმას არ ნიშნავს რომ არაფერი მომხდარა-მესმის ბოხი ბარიტონი -უზრდელი ტუტუცი და ხეპრე ხარ-ვამბობ და ელვის სისწრაფით ვდგები საწოლიდან -მთელი ღამე მეკვროდი და დარჩენას მთხოვდი და ახლა უზრდელი ვარ -იტყუები -ცრემლებსაც კი