ბიზნეს გარიგება : W (თავი 1)

მის პირისპირ მდგომი ქალი ვერასდროს წარმოიდგენდა, რომ ოდესმე მისი ყოფილი საქმროს, ბავშვობის მეგობრის კაბინეტში ამ წინადადების შესათავაზებლად მოუწევდა შესვლა. - გთავაზობ, რომ ვიქორწინოთ

განთიადი (მეცხრე თავი)

-მადლობა, რომ ხარ ჩემთან ლუკა. -კოცნის შემდეგ, მადლობა გაგახსენდა მხოლოდ? -კარგი რა… მორიდებულად გაიხედა გვერდით გოგონამ, ვერ გაუსწორა თვალი, გულით საყვარელს. -შენ თვალს მარიდებ გოგო? არ თქვა, რომ შეგრცხვა. -არ ვიტყვი. -რა ლამაზი ხარ, დეკა.

ბიჭი წარსულიდან (2თავი)

- არ ვაპირებ შენ გიხსნაა მე რატო წავედი და რატო არა შემეშვი მაქსიმე შემეშვი, გთხოვ წადი. - კარგი ჩაჯექი მანქანაში სახლში წაგიყვან.- გაბრაზებული იყო ვიცოდი მაგრამ ახსნის თავი არ მქონდა.

ბიჭი წარსულიდან (1 თავი)

-ნინნ ის ვნახე ცუდად ვარ არ შემიძლია ამდენი წლის მერე რატო გამოჩნდა როცა თითქმის და დავივიწყე.- თან ვტიროდი და თაან ვუყვებოდი ჩემი ტირილის მიზეზს. -ვინ ის ანამარია, მაქსიმე ნახე? აქ რა უნდა ? -არვიცი მაგრამ ვნახე, საერთოდ არ შეცვლილა. ისევ ისეთი

უსასრულობაში დაკარგული (თავი 6)

მალევე მიუახლოვდა , თავის ბოლოდ დროს ჩვეულ ადგილს. მანქანა გააჩერა და აღარც გადმოსულა. ფიქრები ორ ფრონტზე იბრძოდნენ , ცალკე იყო მასზე უზომოდ შეყვარებული თათა... მეორე ფონზე კი კატო, და როგორ სურდა კატოს გაცნობა უფრო ღრმად, მის თვალებში ჩახედვა და

განთიადი (მერვე თავი)

-იყავი, მე გავალ ტაქსით. -კარგი მართლა კიარ მოგიტაცებ, აი ნახე, შენით გამომყვები. -დემეტრე გეყოფა, აღარ მეცინება უკვე. -მეყოფა, თორემ მცეემ?! -მოგიწევს, ვატყობ.

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 16) დასასრული

და როდესაც თითქმის დევების ხელა გამხდარიყო მამა-შვილის დასაცავად მათ წინ გაიჭრა და ერთ ნახტომში მუშტის ძლიერი მოქნევით ქვის კაცუნას მის ფონზე სახის უმეტესი ნაწილი მოუნგრია. უზარმაზარმა არსებამ ყმაზე მოისვა ხელი, გაოგნებით გადმოხედა გოლიათს და ცალ

კიტის (თავი XII)

ნაშუაღამევს განწირულმა კივილმა გამომაღვიძა. თითქოს, ამ სახლში ყვირილი ყოველდღიურობად უნდა ქცეულიყო, მე კი, ჯერ ვერ შევგუებოდი, კანი საკმარისად ვერ გამესქელებინა. დარეტიანებული წამოვხტი, გული ამოვარდნას მქონდა. ოთახიდან სწრაფად გავვარდი და დერეფანში

მე - ორი [ თავი VIII ]

- არა. იმისთვის, რომ ერთი მაინც იყოს ბედნიერი, მეორე უნდა მოკვდეს და ეს მეორე შენ იქნები! - რატომ ასეთი რადიკალური დასკვნა. - ტუჩები გავაწკლაპუნე. - ასეა ბედი დაწერილი! - თქვა და წამის მეასედში ყელზე ხელები შემომაჭდო. - ჯან-და-ბა! - ვცდილობდი მისი

კიტის (თავი XI)

-ბევრი ვერაფერი გავიგე, რადგან გოგონა გამუდმებით ითვლიდა, თქმით კი არაფერს ამბობდა. -ითვლიდა? - სახე მოერყა ლუკას. -დიახ, ბატონო. ერთიდან ასამდე და ასე დაუსრულებლად. დაჭრილს აიძულებდა მასთან ერთად დაეთვალა, რომ არ მოდუნებულიყო და გონი არ დაეკარგა.