სითბო... (პირველი თავი)

ნინააააააა!!!! სად ხარ საზიზღარო შენ! გაისმა ჩემი მეგობრის ცხოვრების ნაწილია ჩემი ეს გოგო მაგრამ რა ვქნა მიყვარს ნერვებს, რომ ვუშლი დილით სანამ გაიღვიძებდა მისი შამპონის ბოთლს თმის წითელი საღებავი დავამატე და ამტომაცაა ასეთი გაბრაზებული -გოგო შენ

დაუჯერებელი 'თავი 8'

დღეს ჩემი ოცდამეორე დაბადების დღეა, დილიდან კარგ ხასიათზე ვარ, ვიღებ საჩუქრებს ნათესავებიდან და მიხარია, ჩემ ძმებს რათქმაუნდა ჯერ არაფერი უჩუქებიათ, თუმცა ვიცი საღამომდე მაჩუქებენ, უნივერსიტეტში ვარ, რადგან ორშაბათია, ანანოსთან ერთად ვზივარ

ქუჩის სამოთხე (მეხუთე თავი)

წამო ჩვენ გავიდეთ. მითხრა დამიანემ და გარეთ "გამათრია". - შენი აზრით, გავიმარჯვებთ? ვკითხე და მის მკერდს დავაკვირდი. მშვიდად ადიოდა და ჩადიოდა. მიწაზე დაჯდა და მეც თავის გვერდით მომისვა. მხარზე მიმიხუტა და უსასრულობას გახედა. ცხელი სუნთქვა

Dream! (თავი 2)

სახლში მისული ოთახში ავიდა და იქიდან საღამომდე თითქმის არ გამოსულა . ისევ უსასრულობამდე ფიქრები ოცნებები ,რომლის აღდგენაც რთულია. მუსიკები ჩართო და ხატვას შეუდგა .ვერაფერი რომ ვერ მოიფიქრა ალექსის ხატვა დაიწყო , ცოტახანში გადაიღალა და ხატვას შეეშვა

შენ ჩაგიფიქრე მაშინ თავი 6

ძალიან ნაზად და დიდი გრძნობით ეხებოდა გიგის ტუჩები თათიას ბაგეს , დახუჭული თვალებით თნ ისე ნაზად თითქოს ეშინია , რამე არ დაუშავოს, თათია კი გამოეთიშა გარე სამყაროს და მთლიანად სასიყვარულო ფანტაზიას მიეცა, გოგონას ლოყები შეფერადებულიყო წითლად,

მარტო (თავი 3)

სახლში ვარ! ჩემს ციხესიმაგრეში ვარ! აქ ყველაზე დაცულად ვგრძნობდი თავს იქამდე, სანამ საკუთარი თვალების შემეშინდებოდა. გადავწყვიტე ყველა სარკე, რაც სახლში მქონდა, თავიდან მომეშორებინა... ჩემი წითელი, უხეში და ურჩი თმა შევიკარი. უშველებელი ნაცრისფერი

ლელო (თავი 2)

თამაში დამთავრდა. მახოს და ქეთოს ენა არ გაუჩერებიათ. მაგათ რო გავხედე თვალები გადავატრიალე. ჩემს ამ რეპლიკაზე ალექსანდრეს გაეცინა. - ვითომ უხეში გოგო. - გავხედე. ცალი წარბი გამომწვევად ავუწიე. - ვითომ-ს გაჩვენებ ახლა. ადექი თორე ჩავრჩით დინამოზე

მიყვარს შემოდგომა (3 თავი)

ასე ვიდექით ჩახუტებულები სანამ სამარადისო სიჩუმე ჩემმა ხმამ არ დაარღვია; -მერე მე შენზე პატარა რომ ვარ? -მერე რამოხდა, იმოქმედე გულით და არა გონებით: ორივეს გაგვეცინნა თვალებიდან ცრემლი გადმომივარდა. -შენ ტირი? -ხოო ამ ბოლოდროს.

ღიმილი აქვს სასწაული (თავი 1)

ნინი ლიპარტელიანი, ქეთა ყიფშიძე, გიორგი მეტრეველი, ნიკუშა ქავთარაძე და ლილე არაბული. ეს ხუთი ადამიანი ბავშვობიდან ერთად მოდის და სკოლაშიც ერთად არიან. მიუხედავად იმისა, რომ ბიჭები უკვე პირველი კურსის სტუდენტები არიან, გოგონები მაინც ახერხებენ მათ

ქუჩის სამოთხე (მეოთხე თავი)

- გინდა გავიდეთ? შემომთავაზა თამარიმ, მორჩილად თავი დავუქნიე და უკან გავყევი. - კარგად ხარ? - არა, არ ვარ. ვთქვი და ცივი წყალი სახეზე შევისხი. - დამშვიდდი, არაფერია სანერვიულო, უბრალოდ ხალხი ყველაფერზე ჭორაობს. თითქოს დამამშვიდა მისმა სიტყვებმა,