ფანჯრების მწმენდავი თავი. 8

ლიზამ გაჭირვებით ამოისუნთქა და დამძიმებული თვალები გაახილა. პირველი რაც იგრძნო, საშინელი თავის ტკივილი იყო. წამოიწია და ოთახს თვალი შეავლო. უზარმაზარ, თეთრ ლოგინზე იწვა, მიხვდა, რომ სასტუმროს

სისხამ დილა იყო..

სისხამ დილა იყო.. წამოვდექი,გრძნობა მეწეოდა უჩვეულო,საღვთო ვერაფერში გამოვდექი თითქოს.. გავიღვიძე უსხეულოდ..ფანჯრებს შევყურებდი დაკარგული, ქარში ტირიფები ირხეოდა,დილა იყო რაღაც არნახული,

ჩვილის სუნი აქვთ ცოცხლად მოკლულ დედის საწოლებს

შეგიმჩნევიათ შვილმკვდარ დედებს როგორ გავყურებ,თითქოს მეც მათი ნაბოლარა ქალიშვილი ვარ.ღმერთო დედობის სასწაული თუკი არგუნე,მაშინ ყოველღამ საფლავებზე რატომ მიდიან.სევდა რატომ აქვთ მუდამ

მისტიკური კლასელი (სრულად)

მაგრამ ერთ დღეს, როდესაც ისტორიის მასწავლებელმა მთხოვა ისეთი ინფორმაცია მომეძებნა ჩვენს ქალაქზე, რომლიც ყველასთვის უცნობი იყო, გვიანობამდე შემოვრჩი ბიბლიოთეკაში.

სიგიჟემდე შეშლილი (თავი 1)

თაია! ქალის სახელს ისე მკაფიოდ გამოთქვამდა უცნობი, რომ მისი ხმა უფრო ჭკუიდან შლიდა. -თაია მე შენი კოშმარი ვარ! მხოლოდ შენი! სიცილმა, იქაურობა გააყრუა...

მეწილე (2თავი)

ადლობთ ჩემი შეფასებისთვის ნიკა - ოთახში კაკუნით შემოვიდა ლილიანა ,უფროს ავალიანს გაუღიმა და ნინოს წინ დადგა -მოგესალმებით,მე ლილიანა იოსებიძე ვარ,თქვენი ახალი ოჯახის წევრი -ხელი გაუწოდა ნინოს და გაუღიმა,ქალმა ჯერ გამოწვდილ ხელს შეხედა ,შემდეგ

Lacrimosa [7]

რამოდენიმე დღე დედამისთან გაატარა. ბოლოს თავს უკვე ზედმეტად გრძნობდა. ხედავდა, როგორ ევლებოდა თავს ჟერარდი თამარს. მისი საჭიროება თითქოს აღარ იყო. რამდენიმე დღეში საფიამ დაურეკა. -სალამი, მეგობარო. საქმე მაქვს. კასანდრამ პიცის უზარმაზარი ნაჭერი

ქამელეონისფერი სიყვარული (თავი 1)

მონატრებული ყველაფერი ლამაზიაო ამბობენ,მაგრამ მე მაინც ყოველთვის ლამაზად მიმაჩნდა თბილისი.მიყვარდა ამ პატარა ქალაქში ყველაფერი კარგიც და ცუდიც,ლამაზიც და უშნოც,საშიშიც და სიამოვნების მომრგვლელიც.მე და ის რაღაც უხილავი ძაფებით ვიყავით

შემომიშვი II

დილით მაღვიძარის გამაყრუებელმა ხმამ გააღვიძა.ძილის შებრუნებას აპირებდა,როცა გაახსენდა,რომ გასაუბრებაზე იყო წასასვლელი. -ჯანდაბაა..მაგვიანდება. დაიკივლა და სააბაზანოში შევარდა.იქიდან პირსახოცით გამოვარდა დაკარადაში ქაოსი მოაწყო.ბოლოს მოკლე,ნაცრისფერი

შრამიანი (თავი 9)

კაცმა ისევ ფანჯარას გახედა... ხეზე შემომჯდარი მერცხალი, მაშინვე აიჭრა ცაში... ახლო-მახლოს კაცის ჭაჭანება არ იყო...