"შემოჭრა სულში" (სრულად)

მომიტაცეს. ჯერ კიდევ ახსოვს ჩემ კანს, გაკავებისას მისი ხელების შეხება. ჩემ ტუჩებს, მისი თითები, გამეტებით როგორ აჭერდნენ, ჩემი კივილის ჩასახშობად. რესტორნის ეზოში, ჩემი ერთადერთი მეგობარი ანნა, რომ დავლანდე ჩემი ბოლო ამოძახილი,რომელიც შველას

დანაკარგი (სრულად)

არასდროს უფიქრია გაეყიდა საკუთარი სიცოცხლის რამდენიმე საათი, არცთუ ისე ძვირფასი რამდენმე წუთი. ახლა მისი სხეულის რაღაც ნაგლეჯი, სწორედ ისე ფასობდა, როგორც თეთრ ტილოზე პიკასოს უაზრო ნაჯღაბნი.

დაცემული ანგელოზები თავიl (სრულად)

ვიცოდი მაგას, რომ იტყოდი. ახლა შემომხედე. თუ ფიქრობ, რომ ეგ გოგო გავს იმ ერთ დღიანებს შენ, რომ გყავს ძაან ცდები. ეს ერთი. მეორე, თუ ფიქრობ რო მისი დაბნეულობის მიზეზი შენ ხარ ნაწილობრივ მაგაშიც ცდები ძმაო. გეუბნები არ გინდა.

დაკარგული ცა (სრულად)

მობილურის ფანარი გავანათე , გაოცებისგან და მოულოდნელობისგან შევხტი. ტაძრის შუაგულში უზარმაზარი ქანდაკება იდგა, უნაკლო , მშვენიერი , კაცის ქანდაკება. მხოლოდ იმან გამაოცა, რომ ეს მშვენიერი ხელოვნების ნიმუში ვანდალურად დაესახიჩრებინათ. იატაკზე

შენი გულისთვის ( სრულად )

- რა უცნაურია შენი სამართალი ღმერთო, -ვამბობ და უღრუბლო ცას ისე შევყურებ თითქოს შევძლებ იმ არსების დანახვას რომელიც ასე უდარდელად თამაშობს ადამიანთა ბედ იღბლით...

წარმოსახვითი გზატკეცილი (სრულად)

- რამე ალტერნატიულზეც უნდა იოცნებო. მიუწვდომელსა და ყველაზე ხელმისაწვდომზე. თუ დაფიქრდები, მიხვდები, რომ რამდენადაც შორსაა, იმდენად ახლოსაა. სულ შენთან არის. ფეხდაფეხ მოგყვება, მაგრამ არ გიახლოვდება... სასიამოვნო წუთია. წუთი, რომელშიც ყოფნა-არყოფნა

ეშერა (სრულად)

თემურ დანელიას თავი უსკდებოდა ფიქრისგან. აზრები ერეოდა ერთმანეთში, როცა საქმე ქალიშვილს ბედს ეხებოდა. საჭესთან იყო მთელი ძალით ჩაფრენილი, მიუხედავად იმისა, რომ მანქანა ერთ ადგილას ეყენა.

პატარძალი (სრულად)

სულ ერთი ნაბიჯიც და უფსკრულისკენ დაეშვებოდა ან უხილავ ტახტზე დაჯდებოდა, ქალღმერთად იქცეოდა . ყველა პატარძალი დგას ამ ზღვარზე და არასდროს იცი როგორ განვითარდება შენი ცხოვრება , ვინ იქნები პატარძლის შემდეგ დედოფალი თუ მონა .

ტაისია ამირეჯიბი (სრულად)

-სამი წლის შემდეგ იმიტომ დაბრუნდი,რომ ჩუმად ყოფილიყავი ტაისია?-და, აი, გაბრიელის ხმა.ხმა,რომელიც ასე ძალიან ენატრებოდა. -არა,იმისთვის დავბრუნდი,რომ ამ სიჩუმეში შენთან ერთად დავიკარგო.-კუპრივით შავი თვალები ისევ შეხვდნენ ცისფერ თვალებს და ეს

რასაც დასთეს... ( სრულად )

- რასაც დასთეს იმას მოიმკიო, ძალიან სწორად უთქვამთ ჩვენს წინაპრებს, ფაქტიურად მთელი ცხოვრებაა რაც ჩემი დაუფიქრებლობის და თავქარიანობის შედეგს ვიმკი...