უკვე ჩემი დაგარქვი ფერია (სრულად)

გოგონა იყო ეზოში...შავი გრძელი თმით, თაფისფერი თვალლებით თვალები რომლებიდანაც დიდი სითბო მოდიოდა... სულ რაღაც 9 წლის იყო მაგრამ ბედმა არ დაინდო...გოგონა რომელსაც ყველა უყვარდა და და გოგონა რომელიც ყველას უყვარდა. ლაღი იყო მისი მხიარულება გადამდებიც

კესანე. - [სრულად]

მარტოობაში გასული რამდენიმე თვე და ახალი არაფერი. მხოლოდ დარჩენილი მოგონებები. რომელსაც, არ შემატებია არაფერი ახალი. ადამიანები მიდიან, მოგონებები რჩებიან. ნელ-ნელა სიბნელე ეპარება ქალაქს. ნელ-ნელა ვარსკვლავებიც იმატებს.

სულს მოგცემ! (სრულად)

თოვლით დაფარულ ქუჩაში მარტოდ მარტო მიაბიჯებდა. ყინვის მიუხედავად მშვიდი ,დინჯი ნაბიჯებით მიიწევდა უფერულ , ძველისძველ კორპუსებს შორის. მთელი ქალაქი ნაომარ ტერიტორიას ჰგავდა, გადმონაშთს სადაც სამუზეუმო ექსპონანტები უნდა ყოფილიყვნენ და არა

უსასრულობიდან უსასრულობამდე (სრულად)

ვიცოდი ანდრეი ვერასოდეს დაივიწყებბდა მის ძველ ცხოვრებას და ჩემს ჩუმად მაინც განაგრძობდა იმ საქმიანობას,საიდანაც გაქცევა მინდოდა,მაგრამ ბედს დავმორჩილდი და ცხოვრებას მივენდე,რადგან ჩემი სიყვარული მის მიმართ განუზომლად დიდი იყო..

სისხლიანი ვახშამი (სრულად)

საერთოდ, სუსიკოს უყვარს გაბუქება - ბუზისგან სპილოს გამოიყვანს და ისე მოგართმევს ლანგრით. ვინაიდან მის გაფორმებულ ჭორში დევს გულწრფელი განცდები და უსაზღვრო ფანტაზია , პირდაღებულები ვუსმენთ ხოლმე . ბოლოს და ბოლოს , თავად ჭორის შინაარსი არ არის

დაშლილი სული. (სრულად)

ყველას უნერგავენ იმედს , რომ გაიზრდებიან და მოხდება რაღაც სასწაული, რაც შეცვლის მათ ცხოვრებას შემდგომში, იშოვიან არაჩვეულებრივ სამსახურს არაჩვეულებრივი ანაზღაურებით, შეხვდებიან თეთრ რაშზე ამხედრებულ პრინცს და ეყოლებათ ლამაზი შვილები. როდესაც ბავშვი

სუნთქვა ღრმად. (სრულად)

მაშინვე გამომხედა გიორგიმ და ჩემი გამომეტყველების დანახვაზე გაეღიმა. ვუყურებდი ჩემს წინ მჯდარ გოგოს და მინდოდა მივსულიყავი და თმები გადამეპუტა, ან სახე დამეკაწრა ან ბარიდან ტროტუარამდე ძირს მეთრია. დავიძაბე და სახიდან ზუკას ჩამოსვლით გამოწვეული

გამიზნული არსებობა (სრულად) დასასრული

ყოველთვის ასე იცოდა, თანაცხოვრებისას როცა რაღაც აღელვებდა სრულიად პარადოქსულ საკითხებზე აძლევდა ხოლმე შენიშვნას გოგონას, მაგრამ ელენე ყოველთვის უგებდა და ძლიერად ეხუტებოდა ხოლმე, ზუსტად იცოდა, რომ ალექსანდრე ამ დრსო ვერაფრით მიდიოდა მის წინააღმდეგ.

ნათითურები (სრულად)

დაღივით დასმული მისი ანაბეჭდი არადა არ ტოვებდა მის გულს. ბოლოს მიხვდა, რომ ეს საოცრად გავდა ნათითურებს, რომელთა კვალი არ გაქრებოდა და ნატრობდა ვინმეს ორივე ხელი მოეჭრა მისთვის, რადგან მან არ იცოდა როგორ ხდებოდა გადაყვარება ან საერთოდ თუ ხდებოდა რამე

ღამის მეგობრები [სრულად]

საკის მიუხედავად ზოგჯერ ახლაც მიპყრობს მათი ცემის სურვილი, თან ისე ძალიან რომ ემოციებს ვერ ვაკონტროლებ. ერთი ბიჭი მიყვარდა ბავშვობაში, ისიც ჩვენი ეზოს მეგობარი იყო. სულ ერთად ვაფუჭებდით რაც გასაფუჭებელი იყო. ჩემზე ორი წლით უფროსი იყო, მაგრამ მაინც