ცივი თვალები (მერვე თავი)

- ორი წამით გავედი ლიდია და ცოცხალ-მკვდარი დამხვდი. - ვიღაც გოგოსთან გახვედი! - მაინც წამომცდა. არადა, ადამიანში, ყველაზე მეტად უსაფუძვლო ეჭვიანობა მეჯავრებოდა. იმ გოგოს მხრიდან კი მქონდა ეჭვის საფუძველი, თუმცა ეგ მხოლოდ იმიტომ ვიცოდი, რომ სხვათა

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 15)

გონებაში ჩურჩულის მაგვარი ხმა შემოესმა იკას, ცოტა შეშინდა და აქეთ-იქით დაიწყო ყურება აქაოდა ვინ მესაუბრებაო, თუმცა ვერავინ დაინახა. ამან გონება დააკარგვინა და ძმის დარტყმა ვერ მოიგერია დროულად. შემდეგ დარტყმას კი კაცურად გაუძლო და პირდაპირ სახე

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 14)

შვილო, აქ შენს დასახმარებლად მოვედით. ზიანის მოყენებას არ ვაპირებ. - დაიწყო თეოფილემ თუმცა გუგამ იქვე მდგარი ტუმბო ხელის შეუხებლად ესროლა მამას და თავში მოარტყა. გონება დაკარგა და ის და მისი ძმა კვლავ პირისპირ დარჩნენ.

ცივი თვალები (მეშვიდე თავი)

- შენ ვერ მეტყვი, რა გამოდის და რა არა - სახე ახლოს მივუტანე და ყურთან ვაკოცე - მე ნიკო ვარ და როცა არჩევანის წინაშე ვდგები, ყველაფერს ერთად ვირჩევ. თუ აქამდე, არასდროს არავის გამოსვლია ყველაფერი ერთად, პირველი ვიქნები - უკანალზე ვუჩქმიტე. ჩემს

ცივი თვალები (მეექვსე თავი)

მხოლოდ მასთან ვიყავი მხიარული. მისი სიახლოვე მომწონდა, თუმცა არა ისეთი, მას რომ უნდოდა. დამღლელი დღის ბედნიერი დასასრული იყო ნიკო. ჩემი მხრიდან, ეგოისტური თამაში გამომდიოდა. ურთიერთობის ყველა გზას ვჭრიდი, მაგრამ მაინც მივდიოდი მასთან სახლში,

ცივი თვალები (მეხუთე თავი)

ღრმად ჩაისუნთქა, გეგონება, რაღაც ძალიან მნიშვნელოვანის თქმა სურდა. გეგონება არა, სურდა... და მე ამ სათქმელის ისე შემეშინდა, პატარა ბიჭივით დავიბენი - ჩვენს შორის არაფერი მოხდება. ძალიან კარგი ხარ, მართლა. შენი დანახვა მიხარია, შენთან საუბარი

ცივი თვალები (მეოთხე თავი)

- არ მგონია, რომ უნდა აგიხსნა, მაგრამ... - არც მე მგონია, რომ უნდა ამიხსნა - შევაწყვეტინე და გამოვედი. მაგარი ხარ ნიკო. ქალს წინადადების დასრულება არ აცალე! ეგრე გაგზარდა დედამ 18 წლამდე? ეტყობა, მერე ქუჩა ჩაერია აღმზრდელობით პროცესში და დედის

ერკე მიდასი - გოლიათი (თავი 13 ახალი ერა)

-სიცრუე, სიცრუე... და ისევ სიცრუე... - გააწყვეტინა მოყოლა გუგამ. - როგორ ახსნი იმას რომ მე მახსოვს ბაბუა, თეოფილეს, მამაჩემის მამა და შენ საერთოდ არ მახსოვხარ? შენ ცდილობ ჩვენს ოჯახში შემოიპარო დაუკითხავად და ცდილობ გაპატიოთ ის რაც დააშავე... არ

ცივი თვალები (მესამე თავი)

ხელე ვაკოცე. შეცბა. მინდოდა, მეკითხა, ხვალ რას აკეთებდა? ხვალ თუ მნახავდა, ვკითხავდი, ზეგ რა გეგმები ჰქონდა… - დროებით ლიდია - მხოლოდ დავემშვიდობე. იმედი დავიტოვე, რომ ხვალინდელი და ზეგინდელი დღე ბუნებრივად მომიტანდა მის სურნელს.

ცივი თვალები (მეორე თავი)

ლიდია და ბაბი სახლში დავტოვე. რა უცნაურია. ჩემთან ახლოს ცხოვრობს გოგო, რომელიც დანახვისთანავე, მომეწონა და დავიჯერო, აქამდე, ორ მტკაველ ქალაქში არ გადავყრილვართ ერთმანეთს? მგონი, ამდენი აღარ უნდა დამელია, თორე სიფხიზლის პრივილეგიებს დავკარგავდი.