ბედნიერება

ალბათ ვისაც გაქვთ , ჩემი ჩანახატები წნაკითხი , გეცოდინებათ , რომ მგონი ყველა ტკივილზეა შექმნილი . რათქმაუნდა არის იმედის მომცემი სიტყვებიც , მაგრამ ჩანახატი მაინც ტკვიის გარშემო ტრიალებს .. სწორედ ამიტომ ვცვლი თემას. ხო ვცვლი , გარშემო მარტო ტკივი

რეალობა

არ ვიცი რითი დავიწყო წერა ჩემთვის ეს ისეთი რთულია მე ხომ პირველად ვცდილობ გადმოვცე ის სულიერი განწყობილება რაც ამ წუთას ჩემს სულს დაეუფლა ხო პირველად ვწერ ასე საჯაროთ იმას რასაც ვფიქრობ...

ბავშვები კითხვით მიმართავენ ღმერთს

ბავშვები, რომ ყველაზე გულახდილები, გულუბრყვილოები და სათნოები არიან ამაზე, რათქმაუნდა არავინ კამათობს.ზოგჯერ მათი შეკითხვები ან პასუხები დამაფიქრებელი და გულში ჩამწვდომია.6-10 წლამდე პატარებს დაუსვეს კითხვები:„ რა გსურთ, რომ სთხოვოთ ღმერთს?“რა

მარტოსული

წვიმის წვეთები და ისევ ქუჩა,რომელიც,როგორც ყოველთვის ხალხით არის სავსე,ახლაც საშინლად წვიმს და ყველა ცდილობს,ამ განრისხებულ ამინდს,რომელიც თითქოს გვემუქრება...მე კი,ისევ ისე ვდგავარ შუა ქუჩაში და მათ სახეებს ვაკვირდები,რომლებზეც ტკივილი და

მხოლოდ ერთს

ბევრი რამ მქონდა მოსმენილი სიყვარულზე და მაინც არ მეჯერა რომ სიყვარულის გამო ადამაინს ყველფრის დათმობა შეეძლო, ის რომ როდესაც გიყვარს მზე სხვანაირდ ანათებს, დეედამიწა სხვანაირად ბრუნავს, ყველაზე ცივ და სუსხიან ამინდშიც კი შენ გთბილა რადგან ეს

ბუხარში ალი გიზგიზებს

მოგიზგიზე ალი,რომელიც ბუხარში ანთია.ირგვლივ სიჩუმეა მხოლოდ ალში დამწვარი შეშის ხმა ისმის,რომელიც ყურს არ სიამოვნებს. ცაში ვარსკვლავები,რომლებიც არ ჩანან.დიდი მთვარე,რომელსაც ღრუბლები ფარავენ და არც ის ჩანს.არც ეს სიამოვნებს თვალს,მაგრამ მაინც

გარდაცვალება

სამარისებული სიჩუმე, ვახელ თვალს, სად ვარ? აქ რატომ ვარ? ჭაღს მივჩერებივარ,ბუნდოვნად ისმის გულის გამგირავი კივილი, ქვითინი, მ ე შ ი ნ ი ა ..... რა ხდება, სადა ვარ? მცივა, განსხვავებულად მცივა, რა დროა? აქ რატომ ვარ? შავებში ჩაცმული ქალის სილუეტი,

გოგო რომელიც 11 წელია მიყვარს დავკარგე

11 წელია მიყვარს გოგო რომელიც თავიდან ვერ ამოვიგდე.ბევრჯელ ვეცადე მისი დავიწყება,დავიწყებას იმიტომ ვცდილობდი რომ უბრალოდ ვერანაირად ვერ დაუახლოვდი. რა თქმა უნდა მის გარდა სხვა გოგოებიც მომწოდა მაგრამ ეს უბრალო მოწონება იყო და სხვა არაფერი. ბოლოს

ასე უბრალოდ...

კარგით რაც გინდათ დაარქვით...ნოსტალგია მოეძალა ან რამე მასეთი უბრალოდ ჩემს თავში არეულობაა რომელსაც ვერ ვალაგებ იმედია გამიმართლებს და აქ დაწერა დამეხმარება.მეგობრებო უცნობებო და ნაცნობებო თითუელ სიტყვას გულით ვწერ და თითუეული სიტყვა ჩემი გულიდან

გაცრეცილი სიტყვები

არმჭირდება მოკითხვა რომელშიც ადვილად იგრძნობ რომ ან იმიტომ მოგწერა , რომ საიტზე მეტი არავინაა , ან უბრალოდ სიახლეებში შენი ფოტო ამოუგდო , ან უბრალოდ გონია რომ შეი მოკითხვა ჭირდება .. არც ის მოკითხვა მჭირდება გარეთ რომ შეგამჩნევს და ათიწუთი იმაზე