1998 #ფსკერზე

-ალექს, არ იღვიძებს. როდის გაიღვიძებს. არ გაუღვიძია. ვიცი, რო მალე გაიღვიძებს. რო იცოდეს, რო აქ ვარ, უკვე გაიღვიძებდა. ნიკუშა ერთი თვის განმავლობაში სიტყვა ,,გაღვიძებას" ყველა მწკრივსა და სერიაში ამბობდა. მაგრამ, ანასტასიას ისევ ეძინა.

შენმა ლურჯმა თვალებმა დამატყვევეს(მეშვიდე თავი)

აჩი და ემილია კარგახანს ისხდნენ მანქანაში და უყურებდნენ როგორ გამეტებით ეხეთქებოდნენ წვიმის წვეთები მინებს. უფრო სწორი იქნება თუ ვიტყვით,რომ მხოლოდ აჩი გაჰყურებდა შორ ჰორიზონტს და ტკბებოდა მძინარე ემილიას ყურებით. არც ზარებისთვის უპასუხია .

მაბედნიერებ! (17 თავი)

ალქსანდრე სამსახურში დადიოდა და მხოლოდ საღამოს ვხედავდი ვახშამზე.დღეს ადრე მოვიდა. -ასე ადრე მოხვედი? ათზე გელოდებოდი ახლავე გავშლი მაგიდას.-ვუთხარი ბედნიერად ის კი სახში გიჟივით შემოვარდა და სახეზე ღიმილი გამიქრა -რა მოხდა? -რა უნდა

მსოფლიო სხვა თვალით (თავი მეექვსე)

მსოფლიო სხვა თვალით ჩემი პირველი სათავგადასავლო მოთხრობაა , თქვენ პატივად გხვდათ იმოგზაუროთ უბრალო სახანძროს უფროს ნიკ ჯოუნსთან ერთად რომლის თვალწინ მსოფლიო შეიცვლება ერთი ვირუსის გავრცელებით, ნიკი იწყებს დღიურის წერას და თქვენც თან მოსდევთ მის

ცეცხლოვანი ტანგო /3თავი

-ერთი...ორი...ტანგო-ვბუტბუტებ და ვივსები! ვივსები ვნებითა და სიახურლით...არ დავფიქრებულვარ ვის ვეცეკვებოდი,ისე თავისუფლად და ნაზად გავიქეცი მისკენ,მანაც შემაშველა ხელები და გადამიწვინა მკლავებზე. და გავჩერდით. ეს ჩემთვის ყველაზე უხერხული

Never miss a chance to dance(IX თავი)

ყოველდღე,დღეში 5-6 საათს ვვარჯიშობდი.თითოეულ ილეთს ვამუშავებდი. ის ცეკვები,რაც მათ რამდენიმე კვირაში ისწავლეს,მე ერთ დღეში ვისწავლე. I ტური ახლოვდებოდა. თაკო მასწავლებელს ძალიან ვთხოვე და დიდიხნის ვალების შემდეგ დავითანხმე,რომ გულშემატკივრად

ცხოვრებისეული დეტალები

მოკლედ დილის ოთხი სააათია და ვერ ვიძინებ, წერა გადავწყვიტე. ისეთი რაღაცეების განხილვას ვაპირებ ხოლმე აწი, რაც ნაკლებად აქტუალურია , მაგრამ ბევრი საკუთარ თავს ამოიცნობთ და იმედია ერთმანეთს დავეხმარებით.მე ზედმეტად კარგად გამომდის რჩევის მიცემა, თუ

იგივე მე

ბავშვობაში,მახსოვს ყურის ბოლოში ჩამოყრილი კულულები გქონდა,როგორ მომწონდა. რაც დავიბადე მას მერე გხედავ,სულ ჩემთან იყავი სახლში.ჩემზე 5 წლით უფროსი იყავი და ეს არანაირ დაბრკოლებას წარმოადგენდა ჩემთვის მაშინაც კი,როცა მე 5 წლის ვიყავი.ყველამ იცოდა,რომ

მივედი, ვნახე, შევიყვარე (თავი მეცხრე)

ლანა ლამის მოკვდა. უსიამოვნო ტკივილი და ღებინების შეგრძნება მთლიანად მოედო მის ტანს. ლასლასით მივიდა გოგოებთან, ჩანთა და ტელეფონი აიღო და ხმა გამწყდარი, სრულიად შეცვლილმა ჩაილაპარაკა - მივდივარ - თან კარებში შემოსული ალექსანდრე დალანდა - იცოდე უკან

ბიზნეს ვუმენი (თავი 17)

ჯერ კიდევ მეძინა თავში რაღცამ რომ დამკრა და თვალები დაფეთებულმა რომ გავახილე, თვალი ნელა გავაპარე ბავშვივით ტუჩებ აბზეკილი ალექსანდრესკენ. დღეს ალექსანდრეს დაბადების დღეა და მისთვის სიუპრიზი მაქ, მაგრამ ამისათვის საჭიროა, რომ არ გაიღვიძოს და არ