ამოუცნობი ზარი (4)

მდივანზე მოსრილილი მობილურიდან ყრუდ ისმოდა ექიმის ნათქვამი სიტყვები, რომელებსაც ნიტასთვის დიდი მნიშვნელობა არ ჰქონდა და არც აინტერესებდა... ვერ ვიტყვი რომ სასოწარკვეთილებაში ჩავარდა, ეს მისი სტილი არ იყო, უბრალოდ ვერ იჯერებდა, მიუხედავად იმისა რომ

ძველი პიანინო - 42

კონიაკი იწურებოდა, ფიფო წასვლას არ ჩქარობდა, არც მხატვარი აძალებდა, ისე აეშალა საუბრის საღერღელი, რომ ვერ ჩერდებოდა. - აი, სულ პირველად, დანაშაულის ადგილას, რომ შედიხარ, რას აქცევ ხოლმე ყურადღებას? - პირველად საერთოდ ანომალიებს უნდა მიაქციო

ცოდვილი მამაკაცი (IV თავი)

ლაურა იდგა გაუნძრევლად . მეც აღარ დავაყოვნე და მასთან სწრაფად მივედი , მაგრად მოვეხვიე , როგორც მონატრებული , საუკუნე უნახავი წყვილი ... -ლუის გამიშვი ! გამიშვი ! -კარგი, მაგრამ აგიხსნი ყველაფერს ... -რა გაქვს ასახსნელი ?! -მე სხვა ქალს გავხედავ ?

მწვანეთვალება დემონი. 1 თავი

მიკრო ავტობუსი თბილისს უახლოვდებოდა. თბილისის შემოსასვლეში გზა გადაკეტილი დახვდათ. მძიმე ავარია მომხდარიყო და მანაქანების კოლონა ახლა ერთ რიგად ჩამწკრივებული ადგილიდან არ იძვროდა იმხელა საცობი წარმოქმნილიყო. პოლიციის თანამშრომლები ამაოდ ცდილობდნენ

უცხო ( თავი 14 )

- კარგ დროს მოვედი?! მეც ეგ გავიფიქრე, გაუხარდება ჩემი ნახვათქო. სავარძლის უკან იდგა, ხელები მაგიდაზე დააწყო და თავის მკლავებში მოიქცია, ისე რომ სახე მის ყელთან ჰქონდა და ცხელ სუნთს აფრქვევდა. მთელმა ფლორა-ფაუნამ გადაუარა და ზოგიც შიგ სხეულში

ჩემი მორაგბე (5)

1 თვე ისე გავიდა, დღეში მხოლოდ ერთ ლუკმას ვჭამდი.არაფერი მინდოდა საგიჟეთიდან წასვლის გარდა. მე გიჟი არ ვიყავი... არ ვიცი სხვებს რა ეგონათ, მაგრამ მე ნორმალურ ჭკუაზე ვიყავი .იმის მერე გავგიჟდი, რაც ამ ჯოჯოხეთში მომიყვანეს. ჰო ასე იყო... მიუხედავად

სამუდამოდ ერთად (სრულად)

-ნუ ეწევი ამდენს -მარიამ შემეშვი რა -შენ ხო იცოდი რო ჩამოვიდოდა? რა გეგონა აბა სულ იქ დარჩებოდა და 'ვაფშე' არ ჩამოვიდოდა? სერიოზულად ნუცა? -არ მინდა რო ჩამოვიდეს. სასოწარკვეთილი ხმით ამოილაპარაკა და ანთებული სიგარეტი აივნიდან მოისროლა. -უთხარი

ესეც გაივლის...უბრალოდ არ დანებდე (თავი13)

ღამემდე ვერ მოვისვენე... როგორც ჩანს ჩამეძინა... თვალებს რომ ვახელ სანდროს მცხუნვარე მზერას ვგრძნობ, შევხედე და ისევ მიყურებდა, თითქოს თვალებით რაღაცას მეკითხება, თვალებში თბილი სხივი დასთამაშებს, ვცდილობდი ამომეკითხა.... -რა გინდა? -

ნამდვილი სიყვარული(6)

პროექტის წარდგენიდან რამდენიმე დღე გავიდა, მე და ნიკი კვლავ არ ვესაუბრებოდით ერთმანეთს, პატარა კამათი დიდ წყენაში გადაიზარდა. ბატონმა ზურაბმა მოულოდნელად ყველა დაგვიბარა, ჩვენთან პროექტის შედეგებზე უნდა ესაუბრა. ჩვენც დთქმულ დროს დეკანთან

სამი გზა (თავი 13)

-მოვკვდები, მოვკვდები... -ტიროდა გოგონა და ცხელი ცრემლებით ასველებდა დათას მაისურს, მასზე დარჩენილ ბიჭის სურნელს იპარავდა და გლოვობდა.