ცოდვების გამო?..(6)

გამოვიქეცი მისი ხმა მომდევდა, მაგრამ გაურკვევლად, დაღმართზე დავეცი სასწრაფოდ წამოვდექი და გავიქეცი.. გავრბოდი და საბას ხმა მესმოდა, მერე გიგის ხმა, ერთი და იგივე ტექსტი მეორდებოდა:

ლილის დღიურები

ძალიან დიდი ხანია რაც არაფერი დამიწერია... მართალია სულ ორიოდე ადამიანი თუ კითხულობდა ჩემს სიახლეს თუმცა რაღაც ახალი მომაფიქრდა და მეც დავუბრუნდი ჩემთვის ნაცნობ ვებ-გვერდს...საერთოდ არ არის დამღლელი ეს თოვლიანი ამინდები... ჩემთვის ყოველ

არ დამტოვო (თავი 5)

კიდევ დიდხანს ვიჯექით და ვუყურებდით თბილისს. წამოსვლისას ნიკას მწვრთნელი შევნიშნე მოშორებით მდგარ სკამზე იჯდა, თუარვცდები მეგობართან ერთად. -ლანა! -ჰოუ? -იქით გაიხედე-თვალებით ვანიშნე.

მებაღე (ნაწილი 16)

უგოს უკვე მტკიცედ ჰქონდა გადაწყვეტილი დადას არაფერს დაუშავებდა, აკი თავიდანვეც ესე გაიფიქრა, პირველივე მათი შეხვედრისთანავე ამ გოგონათი მოიხიბლა, მისმა უბოროტო სულმა მოხიბლა. ეგონა საშინელი გაბურძგნული, ჭუჭყიან ჩვრებში გამოხვეული, არყისა და შარდის

შელახული ღირსება თავი 8

საბურავების ხმამ გამაღვიძა, შევიშმუშნე და წამოვდექი, ალბათ წავიდა ხალათი მოვიცვი და სწორედ ამ დროს გავიგე ჩემი ოთახის კარზე კაკუნი შევცბი ... შიშმა ამიტანა ფრთხილად გავაღე კარები - რებეეეე! ნიას კივილი ალბათ მთელს სახლში ისმოდა

ბედნიერი ხარ? ბედნიერი ვარ! (სრულად)

მირბის და იღიმის, მთელი სახე უღიმის. მარცხენა ხელში ყვავილები უჭირავს, მარჯვენაში პატარა ყუთი და მთელი ძალით უჭერდა ხელს. ძლივს მიაღწია დანიშნულების ადგილამდე და ირგვლივ მიმოიხედა. ვერაფერი შეამჩნია. მომღიმარი სახე დაუსერიოზულდა და თვალებში სევდა

სვანეთში გამომყევი (თავი 10 დასასრული)

ვიცი მალე მზე ამოვა და შენ ისევ გნახავ.. ისევ დავინახავ ღიმილს შენ სახეზე .. მე ჩაგეხუტები და გეტყვი რომ ძალიან მიყვარხარ

ნოემბრის 13 (თავი 1)

-შენ ცოლი გყავს!.. -მის თითზე ბეჭედს დავხედე. -აღარ მყავს! -ეს თქვა, ბეჭედი სწრაფად მოიხსნა და ჯიბეში უმნიშვნელოდ მოათავსა.. -და არც უნდა მყოლოდა! -სწრაფად დაასრულა თავისი სათქმელი, საზურგეს მოხერხებულად მიეყრდნო და ჩემკენ უფრო ახლოს მოიწია...

ასეც ხდება ხოლმე (მეოთხე თავი)

სულ არ მანტერესებდა აუდიტორიაში მომცინარი ჯგუფელების შეძახილები , რასაც ნოს კომენტარი და ნიას სიცილი, ახლდა თან .. არავისთვის არ მცხელოდა, მხოლოდ გაქცევა მინდოდა, რომ თავი დამეღწია ამ უაზრო სიტუაციიდან , მაგრამ არსებობს უდიდესი პრობლემა

იყალთოელი ბიჭები ,,თხილქვეშ"" (ნაწილი 5)

დილით ოფოფმა სამჯერ დაიძახა ბაღიდან. სანდრო სწრაფად წამოხტა, ჩაიცვა, მოძებნა რვეულ-ფანქარი და ბრაგაბრუგით გავარდა ოთახიდან. თხილებთან დედაბრიშვილი გოგია ჩამომჯდარიყო, რეზინის შურდული იქვე დაედო და მოკლულ შაშვს დიდი სიამაყით აცლიდა ბუმბულს.