ხევსურეთი VII
-აი ამას ხედავ?ხმას ამოიღებ და იცი რაც მოგელის ელენეს ენა ჩაუვარდა.კაცმა კოცნა დაუწყო.ხელი მკერდისკენ წაიღო და ძლიერად მოუჭირა.დიდხანს უძალიანდებოდა ელენე.ბოლოს მამაკაცმა ორივე ხელი დაუჭირა და ისევ დაემუქრა.სიყვარული თუ უბრალოდ აკვიატება?!(4 თავი)
მაქსიმეს წასვლა ჩემთვის დიდი დარტყმა იყო მიმატოვა ტაძარში,მიყვარდა ძალიან მიყვარდა ან იქნებ არც მიყვარდა?! მაშინ მხოლოდ წყენა გულისტკივილი ვიგრძენი,მიგვატოვა მე და ჩემი პატარა რომელიც ჯერ ერთი კვირის იყო, ჩემს სხეულში სულ რაღაც მხოლოდ ერთი კვირამუდმივ ხმაურში... 4 თავი
მიმი, შენი აზრით რამდენად დიდი უფსკრულია ოცნებასა და რეალობას შორის? -არ ვიცი, დიდი ხანია აღარ მიოცნებია. -გთხოვ რა დამელაპარაკე, მინდა მეგობრები მაინც ვიყოთ, ერთად გვძინავს, ერთმანეთი მოგვწონს, ახევარ დღეს ერთად ვატარებ, მეგობრები მაინც ხომ უნდადამაყრის ტანზე გვირილების სითეთრე მერე
ადრე მიწაში ავურევდი პატარა ხელებს, მალე კი ალბათ მთელი ტანით მომიწევს ძერწვა. არ ვარ პოეტი და ხანდახან ისიც მახელებს, რომ ჩემს საფლავზე მომტირალი ამოვა ძეწნა. შეისხამს ფოთლებს,უფერული ფესვების ფონზე, ზამთარიც მოვა,დაგვიფარავს სხეულებს სეტყვით...სულის ტკივილი დამიტოვე მარიამ.თავი 41
-მე კი გიცნობ უკვე წლებია მარიამ და შენ თუ დაძაბავ მეხსიერებას კარგად და გადაქექავ წარსულის ფურცლებს იქნებ გაგახსენდე კიდეც.მარიამი გაბრაზდა,რადგან ძალიან აბნევდა უცნობის ღიმილი,გამოხედვა და ხმა,ხმა ეცნობა,ნეტავ სად აქვს ეს ხმა გაგონილი?ერთად ვუყვებით ცხოვრების ბილიკს
ერთად ვუყვებით ცხოვრების ბილიკს, საერთო მიზანს და გზას დაეკვლულს, არ უშინდები ჩავარდნას ხრამში, მის ტყვეობაში არ მტოვებ მარტოს. მე გგუობ ფარად და ძალას ვიძენ, შენით ვარსებობ და ვსუნთქავ, ატყობ ?ცის არტ ყელა ( ნაწილი 14)
ვერცკი ვმეტყველებდი და მაინც მიზეზებს ვეძებდი, სოფო კი ისტერიულად მიკიოდა და ოთახიდან მაგდებდა.. მე ერთი კუთხე მქონდა ამოჩემებული, ცხოვრებისგან დასჯილი ბავშვივითშენ მოხვალ როცა ამინდებიც ატირდებიან
შენ მოხვალ როცა ამინდებიც ატირდებიან და გრძნობის ჭილობს გადავფინავთ ერთურთის მხრებზე... მოხვალ და მაშინ შეგაწუხებს სინდისის ქენჯნა, აწრიალდება ყველაფერი შენში ერთბაშად... ვერ დაგპირდები, რომ ვიქნები ისევ იგივე, ვერც იმას რომ მე გაპატიებ ყველაუბედური შემთხვევა? (თავი 3)
ნია პირდაპირ ლიზას ოთახისკენ წავიდა.კარები გააღო და გაოგნებული დარჩა იმით,რაც დაინახა.წამით ყველაფერი გაეყინა,მოკვდა და თავიდან დაიბადა.ხელის შეშლა,მით უფრო სკანდალის მოწყობა არც უფიქრია,უხმოდ აპირებდა გამოსვლას,გაიქეცი ლიზ
მეტკინა. გავიქეცი... უგზოუკვლოდ გავრბივარ და არ ვიცი სად ვარ. ვიცი რომ შორს ვარ ყველასა და ყველაფრისგან შორს მაგრამ თან ისე ახლოს რომ მანძილი სულს მიხუთაავს. მთებზე ნისლია ამყარო ბურუსში იფარება.. მე ისევ გავრბივარტესტები
აქტიური მწერლები
აქტიური მწერლები
.:დღის აქტიური მკითხველი:.
ყველაზე მნიშვნელოვანი ცხოვრებაში არის?
ყველა გამოკ
.:შემოგვიერთდით FACEBOOK-ზე:.