მკვლელობის ღამე (ნაწილი2, თავი1)

სასამართლოს დარბაზში იჯდა ედუარდი, შავი კაპიშონი წამოეფარებინა და შავი მზის სათვალე ეკეთა. ღია სხდომა იყო. დანაშაულს არცერთი ბრალდებული აღიარებდა თუმცა სამხილები და მტკიცებულებები ბევრი იყო რომ მათი დანაშაული დაედასტურებინათ.

ლოთი პოეტი

გალოთებულა ის პოეტი შენ რომ გეტრფოდა... სიყვარულს, ალერსს, თავდავიწყებას შენ რომ გეტყოდა. შენ ის ვერასდროს, ვერადავერ, ის შენ ვერ გთმობდა. მკვლელი ისარი მას შენი სახით ისევ შემოხვდა. გალოთებულა ის პოეტი

მძიმე გზა (მესამე ნაწილი) მეოცე თავი (32)

-სად ვარ_მოესმა მისი ხმა -დამშვიდდი,ახლა კარგად ხარ,საავადმყოფოში ხარ_უაპსუხა ნიამ -შენ?_ზიზღით გახედა ნიას 

ჯაშუში (თავი 8)

უყურებდა მშვიდად და დინჯად მიმავალ ლევანის. ეს ბიჭი რაღაც მინიშნებას აძლევდა, მაგრამ რას? აშკარად შეცვლილი იყო, მაგრამ რამ შეცვალა? მისი თითოეული სიტყვა უტრიალებდა ლილიანს თავში,

შიში პატივისცემა და სიყვარუილი {16} დასასრული

რეალურად კი თომას მდგომარეობის სანახავად წავიდა ლაშა. სიტუაცია ძალიან მძიმე იყო და მართლაც უფლის ნება, რომ გადაერჩინა..

გიჟური სიყვარული -7-

დილით მალევე მივედი სამსახურში. ნინო კი აქეთ-იქით გაურკვევლად დადიოდა. მობილურზე საუბრობდა და განერვიულებული ლაპარაკობდა. უეცრად სავარძელზე დაჯდა და ერთ წერტილს დააშტერდა. მე კი შემეშინდა და მასთან მივვარდი.

არჩევანი(თავი 5 )

-წვეულება იყო ერთ ერთ ჩვენს ყოფილ სკოლელთან ლუკასთან . ლუკა ჩემი ძმაკაცია ,კარგად ვუგებთ ერთმანეთს. იმ წვეულებაზე ელენეც იყო რომელიც ალექსს იცნობდა და უყვარდა კიდეც.

ვნებიანი მასწავლებელი - სრულად

ტელეფონი გათიშა და ტუმბოზე გადადო , თვალებანთებული გადაბრუნდა საყვარელი სხეულისკენ და გაბადრული სახით მიაჩერდა მის სახეს. შავი წარბები , ხშირი წამწამები , ულამაზესი თვალის ჭრილებით და სწორი ცხვირით , ზომაზე დიდი ტუჩებით და მუდამ ერთ ზომაზე წვერით .

უსაზღვროება

ვგრძნობ, რომ აქამდე არც კი მიცხოვრია, არ მისუნთქია ისე ღრმად, როგორც ახლა, გულიც კი გაქვავებული მქონია.. ახლა კი, ახლა კი სამყარო სულ სხვა ფერებად იფერება. ზოგჯერ მგონია ჩაგვითრევს და ნაფლეთებად გვაქცევს, გვერდით ვიხედები, მერე წინ, შემდეგ უკან და

წარმოუდგენლად რეალური (სრულად)

ირონიულია ცხოვრება რომ გიმტკიცებს იმას რისიც არასდროს გწამდა.ირონიულია საკუთარ თავს იმაში რომ გამოიჭერ რისი არსებობაც სასაცილოდაც კი არ გყოფნიდა.ირონიულია არ განცდილს უარყოფდე და აქამდე