ნიძლავი(2)

მოკლედ დილით როგორც კი გავიღვიძე მაშინვეგეგმის შესრულება დავიწყე პირველ რიგში მანქანაზე ,,ჯიპიესი" უნდა დამემონტაჟებინა რომ გამეგო მისი ადგილმდებარეობა და როგორც ჩრდილი ისე დავყვებოდე ყველგან.საათს დავხედე და 9 ხდებოდა,კურსელს დავუკავშირდი და დღეს

და დიახ, ასეც ხდება,ზუსტად აი ასე.

არვიცი როგორ გამოვხატო გრძნობები რომლებიც ჩემს გულში ტრიალებს მაგიჟებს , შეიძლება სულაც არ გამომდიის კარგად წერა მაგრამ უბრალოდ მინდა ვწწერო, თქვენ იკითხეთ , მერე ან შემაქებთ ან გამაკრიტკებთ

მიშო ჯორდიანზე გსმენიათ? (თავი 3)

- მეორე დღეს შვიდზე ყველა ჯორდიანების ჭიშკართან უნდა შეკრებილიყვნენ,როგორც შემდეგ გაირკვა ქეთათო თორნიკეს გარეშე არ მოდიოდა და ამის გამო მისი წამოყვანაც აუცილებელი გახდა,ანუ მოკლედ რომ აგიხსნათ იქ კარგი არაფერი მოხდებოდა,ან მიშოს შემოაკვდებოდა

სისხლიანი ძალაუფლება (2)

-ვერ ვიტან სტერეორიპებს-კეტრინმა თავისდა გაუცნობიერებლად ნოას ხელი ჩაჰკიდა-წამოდი ქალაქი დავათვალიეროთ -როგორც გინდა ძვირფასო-ნოა და კეტრინი ქალაქის ქუჩას გაუყვნენ, გამვლელები მათ აშტერდებოდნენ და ერთმანეთში რაღაცას საუბრობდნენ, თუმცა კეტრინისთვის

მწვანეთვალება დემონი (ნაწილი მეორე, 5თავი)

საავტომბლო კლუბში ადრიანად მივიდა გელოვანი.სერგი უკვე იქ დახვდა და კაბინეტში ელოდა .მდივანმა პირდაპირ მასთან შეიყვანა,წინ შეტარა,მერე კარი გამოიკეტა და მარტო დატოვა ორი მეგობარი ერთანეთთან.გელოვანმა მაშინვე იგრძნო რომ მკვლელობას გავლენა მოეხდინა

რაც ზაფხულში ხდება, ზაფხულშივე რჩება..

ისევ კახეთი. შეიძლება ერთი ზაფხული ისე გავიდეს, რომ იქ წასვლა არ მაიძულოთ ?! ბურტყუნით ჩავირბინე კიბეები. მანქანაში ჩავჯექი, ყურსასმენები გავიკეთე და ფანჯრიდან ვუყურებდი გზას. ფიქრებმა თავისით გამიტაცა.. - ოჰ.. ახლა დაიწყებენ რამხელა გოგო

შეიხის გოგო3

ჩემი შეიხი მიახლოვდება.ჰმმ.ჩემი?!მგონი ის მართალი იყო ცვლილებები აშკარადაა.მაგრამ,იოცნებოს რომ გამოვუტყდე.თავზე მკოცნის ისე რომ ჰალსტუხის კვრას,თავს არ ანებებს.სარკეში ჩვენი მზერა ერთმანეთ კვეთს.თვალს მიკრავს და მიღიმის.მეკი რატომღაც ვიმორცხვებ და

ყინულისფერი (ნაწილი 1)

საქართველოში ჩამოსვლის პირველი თვე უქმად გავატარე. სამსახურის გარდა აზრიანი არაფერი გამიკეთებია. იყო რამდენიმე გოგო თუმცა მე აქ სერიოზული ურთიერთობისთვის არ ვარ სულ ეს აზრი მიტრიალებდა და შესაბამისად კონკრეტულ საზღვარს არ გასცდენია. სასტუმროს

არაფერი,უბრალოდ ყველაფერი (13 თავი)

ხმაური შეწყდა და იქვე დროშით ხელში გოგონაც გამოჩნდა. -სამი...ორი...ერთი.-დროშამ ჰაერში აიფრიალა და მოტოციკლები ადგილს მოსწყდნენ.-ხალხის ხმამამ ნელ-ნელა იფეთქა და მე და მიკაც წინ გავიჭერით, თითქმის აღარ ჩანდნენ, მხოლოდ და მხოლოდ პატარა წერტილებიღა

საყვარელი ვენები. III, IV, V და VI დღე

მთელი დღე ჰამაკში ვინებივრე. აკა მორჩილაძის „ფალიაშვილის ქუჩის ძაღლები“ წავიკითხე და ვაღიარებ, გამიხარდა 90-იან წლებში რომ არ გავატარე ახალგაზრდობა. პრინციპში, რა მნიშვნელობა აქვს ჩემთვის. ისეც და ასეც სიბნელეში ვარ. მოწყენილობის დასამარცხებლად