ბოლო ჩანახატი

ახლა ,ამ წამს ,ჩემმა გულმა თეორიულად ფეთქვა შეწყვიტა და მოვიდა სწორედ ის დრო ,რომ მე ვილაპარაკო . თუნდაც არ მეყოს სუნთქვა, ვფიცავ ყველეფერს ვიტყვი ! ვიტყვი სათქმელს და მე წავალ ... ეს არ იქნება ჩემი მორიგი ბანალური ჩანახატი .

მე ისევ ისე

მე ისევ ისე ძველებურად გიმზადებ ჩაის, უშაქრობა და უშენობა მიხდება ერთობ, შენ ფიქრობ მზეზე და სხივები თითებში ჩაგდის,

1+1=1 (დასასრული)

-დამიანე, ლიკა ისეთ მდგომარეობაში იყო, ვერ ხვდებოდა რას ამბობდა. - ამ დღეების განმავლობაში პირველად ამოიღო ხმა. -სიმართლეს ასეთ მდგომარეობაშიც ამბობენ. - ნერვიულად ჩაიცინა დამიანემ. -ეს სიმართლე არ არის, შენ არ შეგეძლო... -არ მინდა ამაზე ლაპარაკი,

ჩემი ისტორია

გამარჯობათ მე ირაკლი მქვია, ვარ 16 წლის. არცთუისე სიმპატიური თუმცა, საკუთარი თავი ძალიან მომწონს, არ მაქვს ჩემი აზრით განსაკუთრებული ცხოვრება თუმცა არსებობს ბევრი რაღაც რაც თქვენ დაგაინტერესებდათ. ლექსებს ვწერ, მოთხრობებს და სტატიებს. ბავშვობაშივე

მია

ზაფხული, ღვთაებრივი ზაფხული დრო რომელიც გინდა ,რომ არასდროს დასრულდეს. რა მშვენიერია არა? მზე, ზღვა , მეგობრები, გიჟური თავგადასავლები. თუმცაღა ეს ჩემთვის არარის, იცით ძალიან რთულია იცხოვრო ამ გიჟურ სამყაროში,როცა ყველა გიჟს გიწოდებს. მე ვფიქრობ,

Never miss a chance to dance(III თავი)

აააჰჰჰ...ისევ ეს დამპალი მაღვიძარა მაღვიძებს!... მეზიზღება ეს მაღვიძარაც და სკოლაც...ნელ-ნელა გამოვფხიზლდი, წამოვდექი,მეორე ოთახში გავედი და ჩემი და გავაღვიძე,შემდეგ აბაზანაში შევედი,ტანზე გადავივლე,კბილები გამოვიხეხე და ტანსაცმლის არჩევა დავიწყე.

MOBSTER (მე-III თავი.)

ვინ მოგცა ჩემს ოთახში შემოსვლის უფლება ?! - კატერინა ფეხებ მოკეცილი , ძირს , რბილ ხალიჩაზე იჯდა .მის თვალებს რომ დავხედე მივხვდი , ნამტირალი იყო . -გავიდე ? -ჩუმად , მაგრამ გასაგონად ვთქვი . -არა ... - ჩაიბუტბუტა ... გვერდით მივუჯექი , პოდნოსი ძირს

ბიზნეს ვუმენი (თავი 12)

თვალებს ვახელ ვიზმორები ლოგინში, ვდგები და მოწესრიგებას ვიწყებ, მალე ვემზადები და საჭმლის ჭამას ვაპირებ რომ ტელეფონზე მესიჯი მომდის: „რესტორნების საქმის შეხვედრის მერე დამირეკე გამოგივლი და მერე ვილაპარაკოთ“- ალექსანდრე რო მახსენდება ხასიათი

შავთვალება მონსტრი(თავი 2)

-შენ რა გიჟი ყოფილხარ-გვერდიდან ბიჭის სიცილნარევი ხმა მოესმა.თავი შეატრიალა და თმა აბურდული ცოტნე დაინახა. -შეენ?-გაოცებულმა წამოიყვირა.საერთოს არ ეგონა თუ კიდევ შეხვხებოდა მას.სირცხვილისგან ლოყები აუჭარხლდა.ახლაღა გააცნობიერა რომ პლიაჟზე მხოლოდ ის

ემა (თავი 3)

დღეები ერთმანეთს მისდევდა,მაგრამ რეალურად არაფერი იცვლებოდა,არც კოშმარები მაძლევდნენ მოსვენებას და არც ოლია, ქალი ამაოდ ცდილობდა ორი ლუკმა მაინც მეჭამა,მთელი დღეები საწოლში ვიწექი,ქათქათა ჭერს მივშტერებოდი უსიტყვოდ,სიცოცხლე შევწყვიტე ერთადერთი რაც