მინდა პატარა სახლი

მინდა შენთა ყოფნა ვიცი ყველაფერს ერთად ავაშენებთ მინდა პატარა სახლი ეზოს ბოლოს ვენახსაც გავაშენებთ, მინდა პატარა წყარო თეთრი კამკამა სულით მომდინარი შენს სახელზე დანთებული ყველა სანთელი მომცინარი, მინდა ტკბილი სიტყვით ნათქვამი ყველა მიყვარხარ

ანარეკლი (ნაწილი მეხუთე)

ამ დროს ალექსი შემოვიდა. -ბიჭებო, ეზოში კარი ვიპოვე. -არააა, დაიყვირა მარინამ. -რა კარი? გავედით. მარინასთან ლევანი დარჩა კარი გავაღეთ. კიბეები ქვემოთ ჩადიოდა. ჩავედით გვირაბი იყო, ორი გვირაბი რომელიც სხვადასხვა მხარეს მიდიოდა.

ღირსების საფასური ( 3)

_ თქვენ კი ქალბატონო სჯობს აგრონომიის წიგნს ჩაუჯდეთ და კარგად ისწავლოთ,რადგან ხვალიდან პრაქტიკული მეცადინეობა დაგეწყებათ. _ შენთვის შეინახე ბარიც,თოხიც და კალოშებიც_ ისიც ხმადაბლა კბილებში სცრიდა თითოეულ სიტყვას. _ რათქმაუნდა,აბა ჩემი შენ რას

შენი სუნთქვა ახლაც მესმის [მე-2 თავი]

10 წელი ერთ სკოლაში დავიდოდი და რაც დედამ ახალ სკოლაში გადამიყვანა, ახალ ახალი ტავგადასავლები გადამხდა. -რაო გესიზმრებოდა შენი სიხარული? -ბაბი -ნაწილობრივ! მთელი ღამე არ მეძინა მაგრამ მასზე ფირით ვიყავი გართული და იცი რა შევამჩნიე? -მე -რაა აბა?

''ბიჭი სიზმრიდან" (თავი მეხუთე)

დათა ძალიან ზრუნავდა ჩემზე. მთელი დღე თავს დამტრიალებდა და მეფერებოდა. კვლავ თავის თავს ადანაშაულევდა და ჩემ მხარს რო დახედავდა სახეზე ტკივილი და გაბრაზება ერთად ეხატებოდა,მისი სახის შემყურე გული მტკიოდა. სულ არ ვჩიოდი ჩემს მხარს უბრალოდ ჩემს გამო

უცნობი (თავი 9)

ტასომ ლაპარაკი დაამთავრა და ღრმად ამოისუნთქა, შეხედა ნანას და მარიამს რომელიც ტიროდნენ და შემდეგ ნიკას, რომელიც ადგილიდან ვერ იძვრებოდა, სახეზე ღიმილმა გადაურბინა, ადგა და ტასოს მთელი ძალით ჩაეხუტა. -ანუუ შენ შეენ ცოცხალი ხაარ... ( ნიკა)

მექალთანე თუ მესაკუთრე....5

-აქ რას აკეთებ?... გიორგიმ ცალი წარბი აზიდა და ჩაიღიმა. -თავის დროზე რომ მოსულიყავით სამსახურში ქალბატონო ანი,ნახავდით რასაც ვაკეთებ!ეხლა კი, იტაკზე დაღვრილ ყავაზე მიმითითა, საქმეს მიხედე და ყავა შემომიტანე!

შენ ჩემი სასწაული ხარ! 13

შაბათ-კვირა მხიარულად გაატარეს ისევ ბევრი იცინეს თუმცა ანკა და დემე მაინც კინკლაობდნენ მაგალითად ასე -ამ ფილმის დასასრული არ მომეწონა როგორ ემჩნევა რომ შენ არჩეულია ბუზღუნებდა ხოლმე ცხვირ-აბზუებული ანკა

ისევ ტვილდიანი... (1)

გიორგი გასვიანი საბა არაბული ანა მაღლაფერიძე მე მარიამ არაბული და ნიკოლოზ ტვილდიანი ჩვენ ხუთნი ვიყავით საუკეთესოთა შორის საუკეთესო მეგობრები ყველა ვერის უბანში ვცხოვრობდით და ყველა ერთ სკოლაში ვსწავლობდით მე და ანა ერთ კლასში ვიყავით გიორგის საბას

შენი სუნთქვა ახლაც მესმის

მე მქვია კესაია, ვარ 16 წლის, მაღალი თაფლისფერ თვალება მოსწავლე. ჩემი ცხოვრება მმმმას მერე შეიცვალა რაც გავიცანი ის! მისი სუნთქვა ახლაც მახსოვს!10 წელი ვსწავლობდი ერთ სკოლაში და დედამ მაინცდამაინც წელს მოინდომა ჩემი საჯარო სკოლაში გადაყვანა. დედა და