სიყვარულის თავგადასავალი (თავი 6)

იმ დღმაც ჩაიარა და გამახსენდა რო ლევანს არ დაურეკავს,რაგაც ეს დემეც არ ჩანს,ნინი ხვედოსთნ დავინახე სკოლის მერე,აი მარიი.. მარი აეკიდა ეტყობა ჭამპოს და დადის იმასთან მარა მე რო ლევანი მომენატა, თან ძალიან 2დრეა არ მინახავს,ნეტა სად გაქრა,უცებ

შენი არსებობა ნულს ჰგავდა (თავი 4)

–შვილის კიარა შე*ემა ჩემი სიკვდილი უნდოდათ, რა იცოდნენ რომ ქეთუთაც მანქანაში მეჯდა, პროსტა ძაან გავჭედავ ამ ამბის გამო და ვიყო ესე არ დამთავრდება. *ლეზე რო მაგის მშობლები არიან, რამე რო მოსვლოდა ხო ხვდები არა?–ნერვებს ვეღარ აკონტროლებდა მაისურაძე.

ანაქრია–ტვინში,გულში,სულში (1)

- ნინი გასვიანო ! ადექი დაგაგვიანდა ! - შემოვძახე დილით ჩემს თავს და აყვირებული მაღვიძარა ერთი ხელის მოსმით გავაჩუმე.. საშინლად მეზარებოდა სკოლაში წასვლა. ზამთარში დილით ადგომა ყველაფერზე მეტად მეზარება. აბაზანაში შევედი და გადავივლე. იქიდან

როგორ მოვარჯულოთ ჭირვეული ანუ შენ ჩემი გახდები!! ( 14 თავი)

მეც სასწრაფოდ ყველანაირი გადმოვიღე და გემრიელად მივირთვი, მე და პატარამ მოვილხინეთ ნაყინით. მე უკვე მეშვიდე თვეში ვარ, მაგრამ სქესი არ ვიცით, სურპრიზად ვტოვებთ, მაგრამ სახელები შერეულია.. გოგო - მარიამი, ბიჭი -მათე. ნინიმ ერთი თვის წინ გააჩინა ბიჭი

ნიკუშა ყაზბეგის გოგო ხარ (თავი 5)

-დაბლა გელოდები ჩამოდი - მე კიდევ რამოდენიმეჯერ თავიდან გადავიკითხე ესემესი მერე ავდექი ცრემლები მოვიწმინდე და დაბლა სასწრაფო წესით ჩავვარდი ამ წუთას არ მაინტერესებდა არაფერი სანდროსაც რომ დავენახე არ მადარდებდა მხოლოდ ერთი მინდოდა მენახა ნიკუშა და

ჩვენი ქორწინება ჯოჯოხეთია!!! (6)

კარგი გამათხოვეს,გამათხოვეს... ცოტა ნორმალურზე მაინც მივეთხოვებინე... ნუ იქნებოდა ლუკასავით სიმპატიური-კარგი ხასიათების ყოფილიყო. რაც უფრო ვცდილობდი დაძინებას ძილი მით უფრო არ მეკარებოდა... ასე დამათენდა..ვდექი,შხაპი მივიღე, ჩავიცვი, გორგოლაჭებიან

მე, ლექტორი 2

არც ისეთი მშვიდი ღამე მქონდა, მთელი ღამე არ მეძინა წამდაუეუმ მეღვიძებოდა და ჩემი მეორე დღის გეგმები მახსენდებოდა, ისევ შიში მიპყრობდა,ჭ. აზრზზე არ ვიყავი რა უნდა გამეკეთებინა ბავშვებისთვის, თუმცა რაღა ბავშვები ზოგი ჩემზე დიდიც კი იქნებოდა თავს ძალა

თავხედებო, მოგესაჯათ ერთად ყოფნა! 10

სანამ ოთახიდან გამიყვანდნენ დავინახე როგორ მისცვივდნენ ლაშას ექიმები, მიუხედავად იმისა რომ ლაშას მიმართ საშინელ ზიზღს ვგრძნობდი, მაინც შემეცოდა, გულში დანაშაულის გრძნობამ გამიელვა, მივხვდი ეს მოსვენებას აღარ მომცემდა. თუმცა ისიც კარგად მესმოდა რომ

ჩემი ხარ (3)

-კარგი წამო მაშინ არ მოგშივდა რამე გენრიელი ვჭამოთ-შენ ხომ სულ გშია...გავხედე და გაბრაზებულმა თვალები დამიბრიალა ვიცი ხდებოდა რაღაც რომ ვერ ოყო მაგრამ აღარ ჩამაცივდა სწორედ ამიტომ მიყვარს ასე ძალიან. -კარგი ხო წავიდეთ ნუ მიბღვერ.... -ოჰ

ამბები#14 (3)

_აღარ იცოდა მერამდენედ ღამდებოდა და თენდებოდა, არც ის იცოდა რა უნდა მოემოქმედებინა , არც ის იცოდა ბიჭი როგორ მოეგერიებინა ყოველ დღე, რომ საჭმლით და წლით ხელში მოდიოდა. საშხაპეში ახსოვს დადიანი , მერე მის მატრასზე რაღაცას რომ აჭმევდა , მერე აღარ მერე