მკვლელობის საღამო(5)

ჩემთვის მთავარი ყოველთვის ეს იყო:ყოველთვის როდესაც ვცდილობდი ადამიანი გამეცნო,ვამბობდი ეს ადამიანი უნდა იყოს განსხვავებული,უნდა იყოს ჩემნაირი..ყოველთვის ჩემ თავში ეს აზრი ტრიალებდა,ახლაც ასე ვფიქრობ,მაგრამ შეიცვალა ერთი რამ..,ვერ მივხვდები ადამიანი

აქ არ არსებობს შუალედი-ყველაფერი ან არაფერი{5}

-დღეს საღამოს რამდნიმე დღით მივფრინავ.სამსახურს ეხება. როგორ არ მინდა, მაგრამ რა ვქნა, მომენატრები, მარია-მარია განსაკუთრებული მუხტით წარმოთქვა. ამ სიტყვაში მისი მთელი სიყვარული და ვნება, ეს ყველაფერი ერთდროულად იგრძნობოდა.-მეც მომენატრები(მე)

შენ ჩემი ხარ ლამაზო! (თავი მეექვსე)

მარიამი დემეტრეს ქცევებით გაკვირვებული იყო ვერ გაეგო რას აკეთებდა, მაშინ სულ გადაირია მანქანაში ძალით ,რომ ჩატენა და 120-ით მიქროდა.....ერთი მამისმკვლელი თვალებით შეხედა და იქვე მიიყინა ისე გამოხედა...გულმა უამრავი დარტყმა გამოტოვა.

დაბრუნებას გილოცავ ეილინ (ნაწილი I)

აზრზე რომ მოვედი პალატაში უკვე მარტო ვიყავი, გულმა თითქოს რაღაც კი იგრძნო მაგრამ დავაიგნორე და გვერდი ძვლისძვლივობით ვიცვალე. წელიწად ნახევარიანი ძილის შემდეგ ასეთმა სასწაულებრივმა გამოღვიძებამ, ამდენმა ,,სასტიკმა“ ახალმა ამბებმა, თავისი ქნეს და

საცოლე ქირით.. (8)

-აუუ ეს დრო როგორ იწელება წაილუღლუღა გიგამ და კიდევ ერთხელ შეხედა საათს.-ხო რა ამოიხვნეშეს ერთდროულად ნატამ და ლუკამ -ნატა სიკვდილზე გიფიქრია? ინტერესით იკითხა გიგამ და თვალებში ჩააშტერდა.-კი მიფიქრია-ალბათ კრიტიკულ ზღვარზე იყავი რადაგნ სიკვდილზე

გაზაფხულს გავცვლიდი შენს ერთ კოცნაში ... 5

-ლიამ ბალიშები გამომატანა . - ბოხმა ბარიტონმა რომ დაარღვია სიმყუდროვე და ჩემამდე მოაღწია , ისე შემეშინდა რომ რამის რაფიდან გადმოვვარდი . -შენ დაკაკუნება არ გასწავლეს? -გაბრაზებულმა შევხედე დემონს რომელიც ჩემს მოკლე პიჟამაში გამოწყობილ სხეულს ხარბად

არეული გრძნობები

ვიღაცა ვიღაცას ნატრობდა ვიღაცამ ეს არ იცოდა ვიღაცა სიყვარულს ეძებდა ვიღაცას არ უმართლებდა

თბილისური LoveStory (1)

თბილისი 2014.. ყველაზე სვეჟი ყველაძე ჩორნი და ყველაზე დასტოინი 1998–1999 წლიანი ბავშვები რომლებმაც დაიჭირეს ქალაქი... მამიკოების ან თუნდაც მხოლოდ დედიკოებისა და iphone-ს გათამამებული ბავშვები რომლებმაც დაიკიდეს სწავლა და ყველა 13–14 წლის ბავშვები

მინდოდა მეთქვა მიყვარხარ 2

-სახლში არ მოდიხარ?(გაგა) -ჯერ არა. რამე პრობლემა გაქვს?(მე) -თუ დროზე არ წამომყვები პრობლემა შენ შეგექმნება(გაგა) თან თვალი მაცდურად ჩამიკრა -ვერ მივხვდი?(მე) -გაკვეთილები დამთავრდა რაც იმას ნიშნავს რომ ახლა სახლში უნდა იყო პატარა ქალბატონო!(გაგა)

უეცარი ბედნიერება 7

აი თურმე რატო გამაფრთხილა სანდრომ, ცუდის მოლოდინში უსიანოვნოდ გამაჟრიალა. ახლა რა უნდა ვქნა? სადმრე რომ შემხვდეს რა გავაკეთო? ისეთ გაურკვევლობაში ვიყავი ფიქროთ თავი ამტკივდა... 2 დღე ისე გავიდა საინტერესო არაფერი მომხდარა, წყნარად ვიყავი და