მე ისევ აქ ვარ...

მე ისევ აქ ვარ.. ისევ ცრემლებად ვიღვრები.. რა უფრო საშინელებაა უშენობა თუ სიცარიელე? შინაგანად გამოფიტული ვარ. შინაგანად ვერაფერს ვერ ვგრძობ. მხოლოდ გული ფეთქავს გამალებით.. მხოლოდ ერთი შენი გახსენება და გული გამალებით ფეთქვას... მტანჯავს აუტანელი

მუდამ აქ(3)(1/2 ნაწილი)

ნელ-ნელა ვბრუნდები საპირისპირო მიმართულებით.მის დანახვაზე არ ვიცი შიში ვიგრძნო თუ შვება.სახე უღიმიდ,ვერ ვხვდები ამით რაზე მიმანიშნებს. -თრევის...-ბრავო,ამას შენგან არ მოველოდი.გაქცევა ფსიქიატრიულიდან ერთი აბის გამოყენებით?აქამდე ეს რომ ვინმეს ეთქვა

მუდამ აქ(2)

დაცვას უკან ოთახში მივყავარ და ჩვეულებრივ რეალობას ვუბრუნდები.ყველაფერი ამ ცხოვრებაში მოჩვენებითია.საწოლზე ვჯდები და ლოცვას ვიწყებ:,მამაო ჩვენო ,რომელი ხარ ...,.ლოცვას ოთახში შემოჭრილი ექთნების ბრბო მაწყვეტინებს.ორი ჩემს დაკავებას ცდილობს,არ

მუდამ აქ(1)

ჩვენ ცხოვრებაში არსებობს ცარიელი ადგილი ტკივილისთვის.ჩვეულებრივ ეს ადგილი ძალიან პატარაა,თანდათანობით კი იზრდება და ზომაში იმატებს.მის შეჩერებას ვცდილობთ,თითქოს რაიმე შედეგს გამოიღებს.ეს იგივეა თევზს ხმელეთზე,უწყლო სივრცეში არსებობა მოსთხოვო.ის

აქ

აქ მოდი რატომ მიდიხარ იმ ქვეყნად, აქ მოდი რად გინდა უაზრო ტირილი? აქ მოდი აქ ხომ მზემაც ვერ ინათა, აქ მოდი აქ ღამეს ანათებს ტკივილი, აქ მოდი იქნება შენ მაინც შეავსო, ეს უციცოცხლო უკვდავი თვალები, აქ მოდი იქნება შენ მაინც უშველო ამ ქვეყნად ვინმეს და

სხვა საქართველო აქ არის

მანანა წარბშეკრული დამხვდა. თითქოს ჩემი გუშინდელი თრობის ამბავი შეიტყო, ახლა მიბღვერს - რატომ არ შეიძლება იცხოვრო ადამიანურად? -გამარჯობა! -გაგიმარჯოს, სად ჯანდაბაში დაიკარგე?- მანანამ სიგარეტს მოუკიდა, -საქმეები… -მთვარალი ხარ? -გული მერევა….

აი, აქ დასრულდა..!

იცით? დააკლდა... მართლა დააკლდა... უნდოდა ისევ მისი ხმის გაგონება, მაგრამ არ ჩანდა... წავიდა...და მაინც... მაინც იღიმი.. მხოლოდ ერთი ფრაზით: „ღიმილი გადაარჩნს სამყაროს.“ **

"აი აქ დაგერხა!!!" (თავი3) დ ა ს ა ს რ უ ლ ი

თვალები ძალიან მაგრად მქონდა დახუჭული, გავიგონე ქალის ძახილის ხმა , მივხვდი, რომ სააბაზანოში არავინ არ შემოსულა და კარის სახელური ისევ ზემოთ აიწია , მაგრამ იმ ქალის ხმა ძალიან მეცნობოდა , მივხვდი , რომ გუშინაც ის ქალი იყო , რომელიც მიკას

"აი აქ დაგერხა" (თავი2)

-მე კი არა შენ დაგერხა ნადირო !!! ირონია არ დააკლო მარიამმა...-მე .. მე რატო ? მიკამ გაოგნება ვერ დამალა და კითხა მარიამს..-შენ იმიტომ , რომ ჯერ შენი ცოლი არ ვარ , ასე რომ ხელს თუ დამაკარებ იცოდე გიჩივლებ გაუპატიურების მცდელობისთვის !!! თქვა

"აი აქ დაგერხა!!!" (თავი1)

როდესაც მისი სიტყვები გავიაზრე მივხვდი, რომ ის ჩემს წაყვანას აპირებდა ,მივხვდი როგორ იქცა ჩემი დარჩენილი ცხოვრებვა ნაფლეთებათ.. მუცელში ძლიერი ტკივილის მიუხედავად ფხზე ადგომა გადავწყვიტე , ძლივს ძლივობით წამოვდექი ფეხზე .. -არაა , გთხოვთ თავი