მახინჯი ვარ

ვდგავარ ჩატეხილი სარკის წინ, რომელიც ორი წუთით ადრე ჩემგან ნასროლმა ჭიქამ ჩაამსხვრია. თუმცა სარკის ნაწილებში მაინც იკვეთება სიმახინჯე. სახეს ამჩვნევია წყლულები, რომლებიც დაგროვილ სისხლსა და ჩირქს კიდევ უფრო გაუმსხვილებია და რბილი კანი მიუჩქმალავს.

შვილის მკვლელი ვარ (სრულად)

-მიყვარხარ...შენი სურნელი მომენატრა.-სამსახურიდან დაბრუნებულმა ტუჩები მომაწება და მეც ვიგრძენი მისი სურნელი,სურნელი,რომელიც მიყვარდა,მაგიჟებდა და ჩემში ყველაზე მძაფრ გრძნობებს იწვევდა..შემეხო ისე,როგორც არასდროს,ისევ ვიგრძენი მისი თბილი ხელები

დიახ,მე პატიმრის ცოლი ვარ.

სამსახურს უღიმღამოდ ვასრულებ და შინ მივიჩქარი, ასე მგონია კარის სახელურს მისი თბილი თითები დასწევენ და როგორც ყოველთვის მისი მკლავები ჩამიხუტებენ შინ დაბრუნებულს. თუმცა კარს ვაღებ და სახლში სამარისებური სიჩუმე და სიცივე მხვდება. არაფრის ხალისით

ჯარისკაცი ვარ, მე, ჩემო, უფლის...

ჯარისკაცი ვარ მე, ჩემო, უფლის, უნდა ვიბრძოლო როცაა ომი, მამას საყვედურს არავინ უთვლის, და მით უმეტეს არ უთვლის ლომი... მე ხომ მეფე ვარ ბოეტიისა, და რომც არ ეყოს ღამეს საცინლად, ლუღამი ვიყო პოეზიისა, ბოლოწერტილად ბედმა დასძინა...

მე ორმაგი ტყვე ვარ ( სრულად )

ეს არის სულ,სულ პირველი ,რაც დავწერე და შემდეგ ამ საიტზე გამოვაქვეყნე.ვდებ რედაქტირების გარეშე ამიტომ გრამატიკული შეცდომები გაატარეთ შეაფასეთ.რადგან პირველია განსაკუთრებით მიყვარს.

ვინ ვარ მე ?

მიყვარს ჩემს თავთან მარტო დარჩენა, როცა ვეფლობი ჩემს სამყაროში, თუმცა ვერ ვიტან, როცა ერთი ვარ და მეზიზღება წანწალი დროში! დღეს მაქვს პასუხი ყველა კითხვაზე და ხვალ ვიღვიძებ, როგორც უვიცი, მაგრამ რომ არ ვარ ერთფეროვანი ან უკურმართი, ეს ზუსტად

დიახ, მე ის კრეტინი ვარ! - დასასრული

“არ ვიცი რა მოხდა იმ დღეს, არ ვიცი რა დაგიშავე, როტომ გამიმეტე და რატომ ჩამილურჯე თვალი. მაშინ, მხოლოდ შენი შიშველი ფეხების დანახვა მოვასწარი. თუმცა, დარწმუნებული ვარ შენი სახისთვის რომ შემეხედა, შენს თვალებში რომ ჩამეხედა და შენი ღიმილი დამენახა,

დიახ, მე ის კრეტინი ვარ! - თავი VI

სიბრაზისაგან სახეზე სულ ავწითლდი. ყოველთვის ასე იყო… რაც არ უნდა მომხდარიყო, დამნაშავე მე ვიყავი ლილიკოს თვალში. სოსო და ნუცი უყვარდა მარტო და მხოლოდ მათზე ამოსდიოდა მზე და მთვარე. თავის დროზე, როდესაც იტალიაში და პარიზში დაჰყავდა მის ქმარს

დიახ, მე ის კრეტინი ვარ! - თავი V

_მაშო… მაშოოო!_ყვრილით შემოვარდა ჩემს ოთახში ნუცი. მე ერთ სკამეზ მეორე მქონდა შემოდებული და კარადის თავიდან დიდი ყუთის ჩამოღებას ვცდილობდი. მასში მამას ნაჩუქარ საჩუქრებს ვინახავდი. იმ საღამას მინდოდა 13 წლის თავზე

დიახ, მე ის კრეტინი ვარ! - თავი IV

გენერალური რეპეტიცია გავიარეთ და 3 საათიანი შესვენება გამოვაცხადე, თუმცა არც მშობლები და არც ბავშვები არსად წასულან და ყველანი ერთად მეხმარებოდნენ დარბაზის მოწყობაში. უკვე საღამოს 9 საათზე იქაურობა ხალხით აივსო. მე ჩემს ბავშვებთან და მათ მშობლებთან