სახლი მთაში თავი 10 (1)

ანდრეას არ სურდა ძმასთან სახლზე და მასთან დაკავშირებულ ადამიანებზე საუბარი, მაგრამ გულის სიღრმეში გრძნობდა რომ დუმილი შეიძლება ყველაზე დიდი შეცდომა ყოფილიყო. ტელეფონს კიდევ ერთხელ დახედა. შეიძლება არც არაფერი, მისი პარანოიის ნაწილი ყოფილიყო, მაგრამ

Haunting Adeline თავი 3

— დაიცა, რა თქვი? ვიღაც შენს სახლში შემოვიდა? — ჭყავის დაია. — ჰო, — ვუპასუხე. — და წასვლის წინ წითელი ვარდი დამიტოვა სამზარეულოში, ბარის თავზე. სიჩუმე. არ მეგონა, თუ დადგებოდა დღე, როცა დაია პარსონსს ენა ჩაუვარდებოდა.

კომენტარის გარეშე (თავი 9)

_საშინელებაა, მაგრამ დამოკიდებულებასაც იწვევს. ეს საკუთარი თავის წინააღმდეგ ჭადრაკის თამაშს ჰგავს – წინასწარ იცი ყველა ნაბიჯი, რომელსაც გადადგამენ, მაგრამ ვერ წყვეტ, რადგან გინდა ნახო, ვინ მოიგებს. თუმცა ჩვენ გამარჯვებას კი არ ვცდილობდით, არამედ

სარკევ სარკევ მითხარი (თავი ოთხი)

ღმერთო, შენ უშველე იმ უბედურს._ შევევედრე ცას და უკან გავეკიდე. კარვებს რომ ჩაუქრლა, ვიფიქრე გადავრჩით წითურების ჰოლოკოსტს, მაგრამ წამში შემეცვლა აზრი. ანამ პიკაპის კარი გამოგლიჯა. დაუფიქრებლად ჩახტა შიგნით და მანქანა დაქოქა.

ქაღალდის ჭიქა (თავი ოთხი)

თოვლივით თეთრ კედლებზე სიმეტრიულად ეკიდა მათი სურათები. ერთი შეხედვით თითქოს ექვსი სრულებით განსხვავებული სამყარო ჰქონდათ შექმნილი, მაგრამ თუ დაუკვირდებოდა ადამიანი, დაინახავდა, რომ ეს უცნაური ნახატები ერთმანეთში მეორდებოდა.

სადგური N 6 (თავი 3)

დღეს სანადიროდ მივდივართ!_ მიპასუხა მან ეშმაკურად. და მეც უნებურად ტყისკენ გამექცა თვალი. ნუთუ დღეს ტყეში შევიდოდით?! იმ იდუმალ გასუდრულ ტყეში? გამაკანკალა უცნაურად. ვამპირს გავხედე უჩუმრად. მორზე იჯდა და სულ ოდნავ იღიმებოდა, ისე თითქოს მისთვის

Haunting Adeline თავი 2

თორემ შეიძლება, ორმოცდაათზე მეტი მოწმის თვალწინ — პირდაპირ აქედან არ წავიყვანე. არაუშავს. ახლა ვეღარ დააღწევს თავს ჩემგან. პატარა თაგვი ვიპოვე. და ახლა, სანამ მახეში არ გავაბავ — არ გავჩერდები.

სარკევ სარკევ მითხარი (თავი სამი)

თვალდაქაჩული ჩავცქეროდი მქუხარე მდინარეს და ვერაფრით ვახერხებდი კივილს. სამყარო თავბრუსდამხვევი სისწრაფით ტრიალებდა და მეც უცნაურ სიმსუბუქეს ვგრძნობდი. როგორ გამუქდა და გაბლანტდა სიმწვანე არ გამიგია და მერე უეცრად ჩამოწვა მხსნელი, მშვიდი სიბნელე....

ქაღალდის ჭიქა (თავი სამი)

კოლოფი ფრთხილად დადო რუმიმ და მუხლებზე წამოიწია. კიდევ ერთხელ სურდა ენახა, უნდა კიდევ ერთხელ დარწმუნებულიყო, რომ არაფერი მოელანდა. ნელა_ ნელა დახარა თავი და სცადა მისთვის თვალებში ჩაეხედა.

წარსული წარსულში II (მეორე თავი)

_ყველაზე თბილი და მზრუნველი იყო ... სულ მეხუტებოდა და მკოცნიდა . 14 წელია არ მომფერებია , რომ გამოვიდა ერთი ღამეც არ დარჩა ჩვენთან. სადღაც წავიდა და ჩემ ბინაში სტუმარივით მოდის,რაღაცებს ტოვებს და მიდის. ზოგჯერ შუაღამეს შემოდიოდა , დილას საუზმე და