ზოი. მეორე ნაწილი. თავი 4

არ არის მათეს გული ლითონი! კვლავაც ჯიუტად ებრძვის გონებას. თუმცა, ამასობაში ბევრი რამ დაავიწყდა. უკვე აღარ იცის, როგორ გამოხატოს ემოციები და გრძნობები. ზოგჯერ იმის განცდაც კი აქვს, რომ თვითონ არაფერი შეუძლია და რასაც გონება მოინდომებს, მხოლოდ იმას

ბაბნიკს შეუყვარდა (თავი 16)

ოთახში შევედი,კარები მივხურე.საწოლთან მივედი, მიცელზე დავწექი,სახე ბალიშში ჩავრგე და კივილი მოვრთე , თან ფეხებს ვაფართხალებდი.გული საშინლად მიცემდა და გრძნობებს თუ გავითვალისწინებთ ახლა გულის შეტევა უნდა მქონდეს.

მარტოხელა დედა. თავი 9

გადაიხარხარა,საფულე გახსნა,ფული მომცა და მითხრა ბავშვი მოიშორე და სამუდამოდ დაივიწყე რაც ჩვენ შორის მოხდაო.მეც გამოსავალი ვერ მოვნახე და გადავწყვიტე.სწორედ მაშინ გადამარჩინა მარიამმა,ჩემებმა კი ჩემზე უარი თქვეს და ასე მოვხვდი მის სახლში.

რაე (თავი 1)

"გზის პირას ჩამწკრივებული ლამპიონებიდან, უმეტესი ჩამქრალი იყო, ამიტომ ქუჩა თითქმის უკუნს მოეცვა. მოშორებით, შავი სილუეტი გამოჩნდა, რომელიც გზის პირას მდგარ კორპუსებს უახლოვდებოდა. ამინდის შეუფერებლად, ნაბიჯაუჩქარებლად მოძრაობდა."

არ დამივიწყო /თავი 11/

-ის შენ არ გიმსახურებს,უბრალოდ გიყენებს მიკიზე შურის საძიებლად.მე კი მიყვარხარ! -ნუ იმეორებ მაგ სიტყვას უაზროდ.შენს გრძნობებს პატივს ვცემ,მაგრამ მე ნიკი მიყვარს.ვიცი მასსა და მიკის შორის რაც მოხდა და დამიჯერე ის არავის იყენებს. -როდესაც ის შენი

ზოი. მეორე ნაწილი. თავი 3

თეთრ პერანგსა და მუქ ლურჯ შარვალში გამოწყობილი ათლეტური აღნაგობის ბიჭი ჯინსის დაბალძირიან ფეხსაცმელს ნერვიულად ურტყამდა ასფალტზე ამომაღლებული ტროტუარის კიდეს. გაჩერდა, მწვანე ჟაკეტიანს შეხედა და გამოუცხადა, რომ ან ყველანი ერთად წავიდოდნენ თეატრში,

ერთადერთი? ( XIII თავი )

არა არ შეწუხდე, ცუდ დროს მოვედი აშკარად- თვალები ჩაწითლებული ჰქონდა, მწანედ უნათებდა და თითქოს ახლა მიხვდა რაღაცას, აქამდე ანნას ყოველთვის ცისფერი თვალები ჰქონდა ხოლმე ახლა კი ისეთი მკვეთრი მწვანე გამხდარიყო რომ დასიებული ქუთუთოებიდანაც კი აღწევდა

მარტოხელა დედა. თავი 8

ჩემს ცხოვრებაში ელენეს შემოსვლიდან კიდევ ერთი თვე გავიდა.ამ დროის განმავლობაში წამლებმა და დასვენებამ შედეგი გამოიღო,გოგო მოფერიანდა და მოკეთდა.მუცელიც წამოეზარდა, ტოქსიკოზმაც გაუარა.მის გვერდით ვიყავი,ყოველდღიური სამსახური სმენიანზე გადავცვალე და

ზიზღნარევი სიყვარული (თავი3)

ანა მარიამთან მივიდა, საწოლზწ ჩამოჯდა და თმაზე მოეფერა -გთხოვ ნუ ტირი თორემ მეც ვიტირევბ-ასლუკუნდა ის, ამიტომ მარიამმა თავი მოთოკა და გაჩუმდა ცრემლებიც შეიშრო და საწოლზე წამოჯდა. -ხვალვე გიყიდი ახალ ფეხსაცმელს-გაეცინათ ორივეს და ჩახუტებულებმა

გზა აბნეული (4 თავი)

რთულია უყურო როგორ გეცლება სიყვარული ხელიდან,როგორ მიდის შენგან და სხვის მკლავებში ეშვება.ამბობენ როცა გიყვარს ყველაფერი ფერადია და ცხოვრება გიხარიაო,მაგრამ ალბათ ეს ორმხრივ სიყვარულზეა ნათქვამი.მიყვარს,ისევ მიყვარს,თავდავიწყებამდე,მისი სახელის