შენი თმების ოკეანე

შენში მიყვარს შენი თმების ოკეანე. თმის ტალღების ალისფერი მოზღვავება.

შენი ფანჯრიდან II

-ერთ სიტყვასაც არ მეტყვი მაო? -უნდა გითხრა? -არა? -რა ვიცი. არ გაიპარო აქედანაც.-უთხრა და ირონიულად გაიღიმა.

შენი ფანჯრიდან I

-მშვიდად, მშვიდად. არაფერს დაგიშავებ, უბრალოდ არ იყვირო.-პირიდან ხელი ნელ-ნელა მოაშორა და გოგოც უცებ შებრუნდა, გაოცდა, როცა თვითმფრინავში მის გვერდით მჯდომი ბიჭი დაინახა.

შენი შეშლილი ლექსები

აავსე ლექსი ჩემეული მკრთალი აისით. აივსე თავად, პატიებას ნუ მთხოვ! შეგინდე! და სანამ შენს ლექსს კვლავ დემონებს გადაულოცავ. გაიხსნე, რომ ჩემი სუნთქვა მსხვერპლად შეგწირე.

შენი ფანჯრიდან (ნაწილი მეოთხე)

ისე საზარლად მოსაღამოვდა, ცაც კი ატყობინებდათ მოსალოდნელ საფრთხეს. გალურჯებულ ცას ნახშირისფერი რომ დაედო, თავი შეახსენა ყველას შეკრების მიზეზმა, მაგრამ ჯიუტად არ იშლებოდნენ ლამაზად განათებული ეზოდან. თბილი ყვითელი სინათლე, სიფაქიზით რომ ედებოდა მუქ

შენი ფანჯრიდან (ნაწილი მესამე)

- ნუ მეკამათები ორი წლის ბავშვივით! - კამათში დამარცხების გემო რომ იგრძნო, კიდევ უფრო გაიმკაცრა ხმა სოფამ. - გამაახალგაზრდავე ახლა? - ხმით ჩაეცინა გიორგის. - გონებით მხოლოდ! - ირონიულად წაისისინა ქალმა, გამეხებული სახით რომ იჯდა ცხენზე. - აი, ეს არ

შენი ფანჯრიდან (ნაწილი მეორე)

- ნუ გეშინია, - დაარღვია ყურს შეჩვეული მდუმარება კაცის ხავერდოვანმა ხმამ ისე, რომ არცერთი წამით მოუშორებია გზისთვის თვალი. სრულ სიჩუმეში გაჟღერებული სიტყვები უცხოდ მოხვდა სოფას ყურს, მიუხედავად იმისა, რომ აქამდეც მოესმინა უკვე მისი ხმა. - არ

შენი ფანჯრიდან (ნაწილი პირველი)

- ვერ ამაგრებენ მის ძმას. დგვარელს დაადგა სახლში, მთელს მთაწმინდას ესმოდა მისი ღრიალი. არ იცი, რა ავადმყოფია ვაჩე ფარჯიანი? - არაკაცს რომ ზრდიდა, მიეხედა მაშინ, - გაუმკაცრდა ხმა დიტოს და გაუქრა თვალებიდან პირვანდელი შეცოდების ნაპერწკალიც. -

შენი გულისთვის ( სრულად )

- რა უცნაურია შენი სამართალი ღმერთო, -ვამბობ და უღრუბლო ცას ისე შევყურებ თითქოს შევძლებ იმ არსების დანახვას რომელიც ასე უდარდელად თამაშობს ადამიანთა ბედ იღბლით...

შენი გულისთვის ( 1 )

- მარკ შენი აზრით გაზაფხულდება? -ვეკითხები, უცნაურად მიყურებს, ქართული ჯერ კარგად არ იცის და ამიტომ მგონია რომ ვერ ხვდება, - რათქმაუნდა გაზაფხულდება, -მეუბნება რამდენიმეწამიანი დაყოვნების შემდეგ, - ჩვენთვისაც?