ჩემი ედემი./3/

-გაიხსნენე სიყვარული რას გავს..- კეფით დაუჭირა თავი, ბაგეებზე ნაზად შეეხო.- გაიხსენე ელენა.! -უბრძანა. - მხეცს გავს დათი...-კვნესას ამოაყოლა ბგეერები. - მინდა ის მხეცი ასე რომ გყავს დამწყვდეული გაანთავისუფლო.!

დაბადების დღეზე აღმოვაჩინე რომ ჩემი შეყვარებული ტრანსია-1

7 საათზე ყველაფერი ისე იყო ,როგორც ადრე. ჩემი საყვარელი დათუნია ისევ მიმზერდა სამუშაო მაგიდიდან. აქ 7-8 საათი ვმეცადინეობ ყოველდღე და გასაკვირი არაა ,რომ მაგიდის ზედ წამოსკუპებული დათუნიას დავუმეგობრდი. დრუნჩა, ჩემმა შეყვარებულმა მაჩუქა დაბადების

ჩემი მორაგბე სრულად

ავტობუსიდან ვორონცოვზე ჩამოვედი ,ფეხით დავუყევი სახლამდე მისასვლელ გზას , მაღაზიაში შევიარე და პური ვიყიდე . საჭმელი არ მიყიდია,რადგან გუშინ გააკეთა ვეკომ სალათები . ვერონიკა ჩემთან ერთად უკვე მეოთხე წელია რაც ცხოვრობს . ნაქირავებში ვართ , ქუთაისში

ჩემი საოცნებო ბიჭი (3თავი)

როდესაც წამოვედი ვფიქრობდი ნეტა რატომ მომექცა ასე.ლიამი უკან მომსდევდა. მან ხელზე ხელი მომკიდა და შემაბრუნა.მე: რასაკეთებ ხელი გამიშვილიამი: არ გაგიშვებ! მან უცებ ჩამეხუტა. არც კი ვიცოდი ესე თუ მოხდებოდა.

მძულს ჩემი თავი

შუა ღამისას ქუჩებში, მეშინოდა, ძლიერად შემიბყრო შიშმა და მისგან თავს ვერ ვაღწევდი, მე სულელმა ისევ შენ გთხოვე დახმარება, ისევ შენთან მინდოდა მიუხედავად ყველაფრისა შენკი, შენ კი ვერ იგრძენი როგორ მჭირდებოდი

ჩემი საოცნებო ბიჭი(2თავი)

ჩემი საოცნებო ბიჭი გავიხედე ფანჯრიდან და რას ვხედავ, ისიც ჩემს წინ ცხოვრობდა. ძალიან გამიხარდა და ჩავიბურტყუნე აუ რასიმპატიურია, სახეში ხელი დავირტყი და ჩავილაპარაკე რა სიმპატიური! ის ხომ უბრალოდ მეგობარია. ლიამმა დამინახა და მკითხა ლიამი: რა

ჩემი სარკმლის წინ...

ჩემი სარკმლის წინ აყვავდა ვაშლი, დღეს მისი ცვენა წააგავს ტკივილს და ჩემი სულის მოარულ ჩივილს, მე ვეღარ წავშლი.

ჩემი საოცნებო ბიჭი(1თავი)

ჩემი საოცნებო ბიჭი გამარჯობა მე ემა ვიზლი ვარ, ვარ 16 წლის. ვცხოვრობ ამერიკაში,მყავს დედა და მამა, არმყავს არც და და არც ძმა, თუმცა ძალიან მინდა. საცხოვრებლად გადავდივართ სხვაგან ძალიან არმინდა აქედან წასვლა მაგრამ მომიწევს. ხვალ უკვე იქ ვიქნებოდით.

მე - თხის რქა და ჩემი მეამბოხეობა ერთ პატარა ოთახში

ხდება ხოლმე სულში დაგროვილი უსამართლობა ცხოველივით იწყებს ღრიალს... აი უკვე მერამდენედ, ნერვებს აყოლილ სხეულს კანკალი უვარდება, გონება გაასმაგებული სიჩქარით იწყებს აზროვნებას და ყველაფერი ერთმანეთში ირევა. ერთფეროვნება...

ღამე ჩემი მესაიდუმლე!

მხოლოდ ღამემ იცის ჩემი იარები მე ხომ მხოლოდ მასთან ვტირივარ. ირგვლივ ვერვინ ხედავს ჩემს ცრემლს ან გოდებას მე და ღამე კი ერთნი ვართ.