ბრძოლა თივის წესებით (თავი მეცხრე)

უკვე მოსაღამოვდა, სადაც არის შეხვედრა შედგება.. ძალიან ვღელავ, ანრის შევეკითხე თუ მერამდენე ვიყავი სიაში?!, მან კი მიპასუხა რომ მეხუთე ბრძოლა იყო ჩვენი, ასე რომ დრო მაქვს კარგად დავისვენო და მოვემზადო....

გადაიხადე ლარი

- ვიცი მე შენ რაც გიკლია, მაი გარეთ არაა, შიგნით უნდა იყოს, შიგნით! და სანამ თავზე მიიკაკუნებდა თათა ხელს ქეთომ წამოიყვირა - რას მაგინებ ! შიგ შენ გაქ თუ კაია! - ჯერ ეს ერთი მე გითხარი გაკლია მეთქი, ანუ არ გაქ, მაგიც არ გაქ შე უპატრონო შე

არჩევანი(12)

-წუთი-წუთზე აფრინდება უკვე.- უთხრა გოგომ. – რაა? - წამოიძახა და გიჟივით მივარდა შუშაბანდს, მისვლა მისვლა და თვითმფრინავის აფრენა ერთი იყო.

მშვიდი ტალღა ( ნაწილი 5 +18)

მოვა დრო და შენ ამას გააკეთებ ჩემთვის ,მე ზუსტად ესე ვიჯდები და გიყურებ ,წამოდგა და გაბუსხულ გოგოს მზრუნველად მოეხვია -არ გავაკეთებ ვერ გამაკეთებინებ ჩაიჩურჩულა და ამის წარმოდგწნაზე სულ გაფითრდა -ჩჩჩ..შშშშ … თავზე ხელი მშვიდად გადაუსვა …

ბრძოლა თივის წესებით (თავი მერვე)

მივუახლოვდი ტომარას და დარტყმებს ვანხორციელებ, უცბად დარბაზში ნიკა შემოვიდა და ტომარა დამიჭირა რომ უკეთ მემუშავა.

ჩვენ გადავარჩენთ ერთმანეთს თავი 5


– ერთი დიდი გაიძვერა ვინმე! – სიცილით თქვა და მიაზე გადაიტანა მზერა. მისთვის მომზადებული ყავა ფრთხილად აიღო და მადლობის ნიშნად თავი დაუკრა.
ფეხზე წამოდგა და ფანჯარასთან დადგა. – დიდ შარშია რა...


როგორ მოვიტაცე K-POP აიდოლი

--აი ეს... გაბრიელი.. შეხედე, ვერ ხედავ? -ვსლუკუნებდი მე და ჩემ წინ მჯდარი ქერა ანგელოზისკენ ვიშვერდი აკანკალებულ ხელს. გაოგნებულმა სონ ჰიონმა ჩემს თითს გააყოლა თვალი და უცებ ხმადაბალი სიცილი წასკდა

ბრძოლა თივის წესებით (თავი მეშვიდე)

შაბათი დღეა, შუა დღის მზის სხივები ამშვენებს ჩემს ფანჯრებს, მე კი როგორც უკვე მჩვევია სახლიდან გასვლას არ ვაპირებ, საცვლის ამარა დივანზე ვარ წამოწოლილი, მუცელზე თეფში მიდევს და ამავდროულად ხელში ლუდი მაქვს მომარჯვებული, ტელებიზორში გადაცემას ვავლებ

მწვანე ლაქა ( თავი 10 )

შენი ეფექტი რომ იცოდე, ჩემზე როგორ მოქმედებს ჩემგან შორს ყოფნა ერთი წამითაც არ მოგინდებოდა.

გადამიყვარდა...

გახსოვს ერთ საღამოს შენს მუხლებზე მოკალათებულს მითხარი :-„ რა კარგი იქნებოდა ყველაფერი რომ სხვანაირად იყოს და ჩვენნაირი გვყოლოდაო“. მაშინ მივხვდი რომ საბოლოოდ დაგკარგე. შენმა სიტყვებმა ისე მწარედ გაიელვა წარსულში, ისე უცებ გადამიხაზა ყველა იმედი,